Nauczanie języka polskiego w polskiej kolonii w Brazylii – studium przypadku

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników badań, których przedmiotem były zajęcia z języka polskiego odbywające się w jednej z polskich kolonii w Południowej Brazylii. Narzędziami metodologicznymi były: ankieta wypełniona przez wszystkich uczących się, obserwacje zajęć oraz rozmowy przeprowadzone z ochotnikami i z nauczycielką. W tekście omówiono kontekst i warunki, w jakich zajęcia się odbywają, oraz opisano grupę uczących się, bardzo zróżnicowaną pod względem wieku i poziomu kompetencji polonistycznych. Ustalono, iż zależnie od przyjętej definicji, wszyscy bądź część uczestników zajęć może zostać zaklasyfikowana jako uczący się języka polskiego jako odziedziczonego (UJOdz). Przeanalizowano również powody podjęcia nauki przez uczących się oraz jej cele. Na podstawie obserwacji oraz rozmów z uczestnikami wywnioskowano, że zajęcia nie są dostosowane do potrzeb UJOdz, czego głównym powodem jest brak dostępu do specjalistycznych szkoleń dla nauczycieli i odpowiednich materiałów dydaktycznych.