Abstrakt
Artykuł opisuje i analizuje ekranowy wizerunek Słowian obecny w rodzimym filmie w kontekście ich wierzeń i mitologii, przeważnie zderzonych z chrystianizacją ziem polskich. Filmowcy w większości utworów starali się łączyć perspektywę legendarną, fantastyczną z wydarzeniami i realiami historycznymi. Tak jest w adaptacji powieści I. Kraszewskiego Stara baśń dokonanej przez J. Hoffmana oraz filmach Gniazdo (gdzie ważna była kwestia ideologii państwa tzw. Polski Ludowej) i Krew Boga (w czasach współczesnych, bez trybutu płaconego władzy). W utworach, w których mowa o współczesnych losach dawnej mitologii spotykamy dwa modele. Niekiedy (w filmach Jana Jakuba Kolskiego z uniwersum Jańciolandu) słowiańskie wierzenia są ukryte pod dominującą religijnością katolicką, naiwną, ludową, która nie wyrugowała do końca dawnej wiary. Z kolei w cyklach telewizyjnych Legendy Polskie Allegro oraz Krakowskie potwory dla Netfliksa mamy do czynienia ze współczesnymi wcieleniami mitów i legend słowiańskich i ściśle polskich. W produkcji Allegro postawiono na pastisz i ludyczny charakter opowiadania, w serialu platformy streamingowej Netflix próbowano mówić językiem poważnym o obecności danych bóstw we współczesnej metropolii. Oba sposoby dały niedoskonałe artystycznie rezultaty, ale gatunkowo i fabularnie wskazują na kierunek, jakim podążyć mogą kolejne realizacje tematu.
Bibliografia
Gąsowski Paweł, 2021, Komiks i film, Poznań.
Gieysztor Aleksander, 2022, Mitologia Słowian, Warszawa.
Janion Maria, 2022, Niesamowita Słowiańszczyzna. Fantazmaty literatury, Kraków.
Kraszewski Józef Ignacy, 1988, Stara baśń. Powieść z IX wieku, Wrocław.
Słowiańskie inspiracje. Język, literatura, kultura, 2019, Gostomska A., Lechocka E. (red.), Gdańsk.
Stachówna Grażyna, 2021, Jańcioland i okolice. Filmowe światy Jana Jakuba Kolskiego, Kraków.
Żukowska Elżbieta, 2011, Mitologie Andrzeja Sapkowskiego, Gdańsk.
Żyburtowicz Zenon, 2003, Stara baśń – kiedy słońce było bogiem: portret filmu, Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Jacek Nowakowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.