Słowa kluczowe
nauczanie języka polskiego jako nierodzimego
język polski jako obcy
nazwy własne
onimy kulturowe
Jak cytować
Abstrakt
Glottodydaktyka polonistyczna weszła w dojrzały etap rozwoju, a w konsekwencji na rynku jest coraz więcej materiałów edukacyjnych, także profilowanych. Istotnym elementem edukacji polonistycznej stała się wiedza kulturowa oraz realioznawstwo,
ponieważ język jest nierozerwalnie związany ze światem, który opisuje. Mimo coraz większej liczby dostępnych materiałów edukacyjnych i ich różnorodności, wciąż brakuje w glottodydaktyce materiałów poświęconych kulturowym nazwom własnym. Z tej
przyczyny przeprowadzono badania pilotażowe na grupie słoweńskich studentów uczących się języka polskiego jako obcego, które miały sprawdzić ich znajomość tychże nazw. Okazało się, że nawet wśród studentów polonistyki jest to wiedza zdecydowanie wymagająca uzupełnienia. Zaprezentowane badania będą kontynuowane w ramach projektu NAWA, a ich efektem będzie podręcznik oraz dostępny dla uczących się języka polskiego jako obcego kurs multimedialny poświęcony nazwom własnym w glottodydaktyce.
Bibliografia
Afeltowicz Beata, 2011, Nazwa własna jako tekst kultury w nauczaniu języka polskiego jako obcego, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców” nr 18, s. 73-80.
Balowski Mieczysław, 2014, Nazwy własne w podręcznikach glottodydaktycznych, w: Proměny polonistiky. Tradice a výzvy polonistických studií, Benešová M., Rusin Dybalska R., Zakopalová L. (red), Praha, s. 131-140.
Bogdanowicz Elżbieta, 2017, Konotacja nazw własnych (na materiale publicystyki prasowej), Białystok.
Budzik Justyna Hanna, Tambor Agnieszka, 2018, Polska półka filmowa. Krótkometrażowe filmy aktorskie i animowane w nauczaniu języka polskiego jako obcego, Katowice.
Dembowska-Wosik Iwona, 2010, Nomina propria w tekstach związanych z kulturą lokalną – poszerzanie wiedzy o świecie czy przeszkoda w rozumieniu tekstu (na podstawie tekstów o Łodzi), „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców” 17, s. 123-130.
Gaszyńska-Magiera Małgorzata, 2008, Miejsce wiedzy o kulturze w nauczaniu języka polskiego jako obcego: perspektywa etnolingwistyczna, w: W poszukiwaniu nowych rozwiązań: dydaktyka języka polskiego jako obcego u progu XXI wieku, red. Miodunka W., Seretny A. (red.), Kraków, s. 279-289.
Gębal Przemysław, 2017, Nauczyciel i nauczanie języka polskiego jako drugiego we współczesnej rzeczywistości edukacyjnej, „Kultura – Społeczeństwo – Edukacja”, nr 1 (11), s. 175-192.
Hofmański Wojciech, 2022, Z kim i dokąd? Nazwy własne w nauczaniu języka polskiego jako obcego, Poznań.
Kajak Piotr, 2020, Kultura popularna w nauczaniu polszczyzny jako języka obcego. Wstęp do kulturoznawstwa glottodydaktycznego, Warszawa. DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323541264
Kaźmierczak Paulina, 2019, Piosenka pomoże na wiele, czyli o alternatywnych sposobach kształtowania kompetencji gramatycznej, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, s. 137-148. DOI: https://doi.org/10.18778/0860-6587.25.12
Kugiel-Abuhasna Izabela, 2019, Studiologia. Podręcznik polskiego języka naukowego dla cudzoziemców na poziomie B1, Kraków.
Nowak Marta, 2017, Tłumacz jako autor tytułów filmów i seriali, „Białostockie Archiwum Językowe”, s. 151-161.
Nowak Marta, 2022, Transfer negatywny w nauczaniu Słoweńców języka polskiego jako obcego – trudności i rozwiązania, „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego” nr 31, s. 1-11. DOI: https://doi.org/10.31261/TPDJP.2022.31.08
Nowak Marta, 2023, Wykorzystanie narzędzi internetowych w nauczaniu języka polskiego jako obcego, w: Edukacja literacka i językowa w czasie przemian: nowe technologie, migracje, pandemia. Rozważania i rozwiązania, Zioło-Pużuk K. (red.), Warszawa, s. 113-121.
Nowak Marta (w druku), Znajomość eponimów wśród rodzimych użytkowników języka oraz uczących się polskiego jako obcego.
Pałasz Paweł, 2013, Piosenka popularna jako materiał dydaktyczny oraz możliwość jej wykorzystania na zajęciach lektoratowych z języka polskiego jako obcego, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców” nr 20, s. 349-356.
Rutkowski Mariusz, 2012, Słownik metafor i konotacji nazw własnych, Olsztyn.
Sadowski Mirosław M., 2013, Eponimy jako sposób wzbogacania leksyki, „Acta Erasmiana”, t. 5, s. 289-308.
Sarnowska-Giefing Irena, 1980, Nazwy własne w nauczaniu języka polskiego na kursach dla cudzoziemców polskiego pochodzenia, „Poradnik Językowy”, nr 7, s. 368-372.
Sarnowska-Giefing Irena, 2018, Głos onomasty w kwestii nauczania słownictwa. Z nazwą w świat. Filologiczna podróż z profesor Ireną Sarnowską-Giefing, Graf M., Graf P., Hofmański W. (red.), Poznań, s. 83-95.
Szamryk Konrad Kazimierz, 2019, Nazwy krajów i narodowości w podręcznikach do nauczania języka polskiego jako obcego na poziomie elementarnym, „Linguodidactica”, nr 32, s. 209-223. DOI: https://doi.org/10.15290/lingdid.2019.23.14
Tambor Agnieszka (red.), 2020, Polska półka historyczna. 100 faktów z historii Polski, które każdy cudzoziemiec znać powinien, Katowice.
Zarzycka Grażyna, 2019, Kulturemy polskie – punkty widzenia techniki ich wydobywania i negocjowania. Stosowanie perspektywy etnolingwistycznej w glottodydaktyce polonistycznej, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, nr 26, s. 425-441. DOI: https://doi.org/10.18778/0860-6587.26.29
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Magdalena Graf, Marta Nowak
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.