Abstract
In the article, I initially analyze the issue of passing on to young children, brought up in non- Jewish families, the knowledge about the Holocaust. In this article I refer to the example of my seven-year -old daughter who, influenced by my work on the book about Irit Amiel, became interested in the Holocaust, its history and literature. Thanks to the interwiew, I try to understand which of the objects connected with the writer and why influenced the seven-year- old child, and whether my own experience can be helpful in educating other young children.
References
Amiel Irit, 2010,Kartka z pamiętnika, w: Osmaleni, Głowiński M. (posł.), Warszawa.
Amiel Irit, 2016, Nie zdążyłam, w: Spóźniona / Delayed, Kazmierski M. (przeł.), Frymorgen B. (przedm.), Kraków – Budapeszt.
Mitzner Piotr, 2011,Biedny język. Szkice o kryzysie słowa i literaturze wojennej, Warszawa.
Montessori Maria, 2019, O kształtowaniu się człowieka, Krolczuk-Wyganowska L. (przeł.), Camarda S. (red. nauk.), Warszawa.
Patalas Agata, 2018, Proza Irit Amiel wobec „sublokatorstwa” jako kategorii kulturowej („osmaleni” wobec „sublokatorek” i „sublokatorów”), w: Historia najnowsza w literaturze i kulturze a edukacja polonistyczna, Janus-Sitarz A., Kania A. (red.), Kraków, s. 199-216.
Wieviorka Annette, 2015, Czym było Auschwitz. Rozmowy z moją córką, Tarasewicz P. (przeł.), Gdańsk.