Abstrakt
Celem artykułu jest odszukanie powtarzalnych elementów treściowych i formalnych, widocznych na stronach internetowych żeńskich zgromadzeń zakonnych w Polsce. Strony te są formą medialnej autoprezentacji wspólnot zakonnych, służą informacji, a pośrednio – kreacji wizerunku zgromadzeń. Badaniami objęto 93 strony internetowe zgromadzeń, uczestniczących w Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Autorka wyodrębnia 4 aspekty przekazu, składające się na schematy autoprezentacji: 1. podstawy identyfikacji wspólnoty, 2. obszary autocharakterystyki, 3. zaproszenie do kontaktu, 4. multimedialność. Jako prawdopodobną przyczynę przewidywalnej struktury analizowanych stron głównych wskazuje się relację między zakładanym zbiorowym nadawcą a niedookreślonym odbiorcą komunikatu internetowego.
Bibliografia
Bauer Z., 2006, Hipertekst [hasło], w: Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Kraków, s. 75–76.
Borkowski I., 2011, Rzecznictwo prasowe a kształtowanie wizerunku polskich zgromadzeń zakonnych. Teoria – praktyka – case study, w: Kształtowanie wizerunku jako narzędzie public relations, red. I. Borkowski, K. Stasiuk-Krajewska, Wrocław, s. 57–80.
Borkowski I., Stasiuk-Krajewska K. (red.), 2011, Kształtowanie wizerunku jako narzędzie public relations, Wrocław.
Czarnecka K., 2012, O internetowych słownikach języka wybranych wspólnot katolickich, w: Język doświadczenia religijnego, t. IV, red. G. Cyran, E. Skorupska-Raczyńska, Szczecin 2012, s. 51–63.
Czarnecka K, 2015a, O sposobach definiowania znaczeń leksyki religijnej w słownikach internetowych, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, t. 29: Pogranicza językoznawstwa polonistycznego Prace dedykowane Profesorom Zygmuntowi Zagórskiemu i Karolowi Zierhofferowi dla uczczenia odnowienia doktoratów po pięćdziesięciu latach, red. M. Rybka, P. Wiatrowski, s. 17–35.
Czarnecka K., 2015b, Próby leksykografii religijnej w zasobach polskiego Internetu, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, t. 30: Pogranicza językoznawstwa polonistycznego Prace dedykowane Profesorom Zygmuntowi Zagórskiemu i Karolowi Zierhofferowi dla uczczenia odnowienia doktoratów po pięćdziesięciu latach, red. M. Rybka, P. Wiatrowski, s. 33–43.
Goban-Klas T., 2011, Społeczeństwo masowe, informacyjne czy medialne, w: Wartki nurt mediów. Ku nowym formom społecznego życia informacji. Pisma z lat 2000–2011, Kraków, s. 177–192.
Grzenia J., 2012, Komunikacja językowa w Internecie, Warszawa.
Jeżowska K., Treček D., 2010, Trening autoprezentacji, http://kreatywni.wsptwp.eu/wpcontent/uploads/2010/10/AUTOPREZENTACJA-materialy-szkoleniowe.pdf [dostęp: 28.07.2014].
Kloch J., 2013, Kościół w Polsce wobec WEB 2.0, Kielce.
Kloch J., 2016, Środowiska diecezji i zakonów w Polsce wobec WEB 2.0, w: Kościół. Komunikacja. Wizerunek, red. R. Kowalski, Wrocław, s. 125–137.
Kładoczny P., 2004, Proroctwa chrześcijańskie jako gatunek mowy na tle innych gatunków profetycznych, Zielona Góra.
Kołodziej J., 2006, Mediatyzacja rzeczywistości społecznej [hasło], w: Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Kraków, s. 118.
Łoziński B., 1998, Leksykon zakonów w Polsce, Warszawa.
Łysakowski T., 2005, Wpływowe osoby. Gramatyka i perswazja, Warszawa.
Nowak M., 2005, Świadectwo religijne. Gatunek – język – styl, Lublin.
Pisarek W. (red.), 2006, Słownik terminologii medialnej, Kraków.
Podracki J., Wolańska E. (red.), 2012, Język w mediach elektronicznych, Warszawa.
Pokorna-Ignatowicz K., 2002, Kościół w świecie mediów, Kraków.
Sarzyńska D., 2014, Funkcje wypowiedzi religijnych w mediach. Perspektywa językoznawcza, w: Funkcje wypowiedzi religijnych, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów, s. 281–292.
Stasiuk-Krajewska K., 2011, Funkcje i struktura dziennikarskiego samoopisu – przypadek „Naszego Dziennika”, w: Kształtowanie wizerunku jako narzędzie public relations, red. I. Borkowski, K. Stasiuk-Krajewska, Wrocław, s. 41–55.
Wojtak M., 2011, Współczesne modlitewniki w oczach językoznawcy. Studium genealogiczne, Tranów.
Zdunkiewicz-Jedynak D., 2006, Surfując po Internecie w poszukiwaniu Boga… Gatunki komunikacji religijnej na polskich katolickich stronach internetowych, Tarnów.
Zdunkiewicz-Jedynak D., 2010, Dyskurs religijny w mediach, Tarnów.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).