Abstract
No translator can avoid facing numerous dilemmas which must be solved by seeking a golden mean between being true to the original and communicative to the recipient. However, translation is always an interpretation of the text. Regarding Bible translations, any particular choice of an equivalent made by the translator might lead to the development of totally different theologies. The paper aims at pointing to some theological and pastoral consequences of such choices as exemplified by the translations of the parable of the prodigal son (Luke 15:11–32). The choices made in translation may result in different visions of sin, the nature of the relation to God or the way of returning to him (penance or repentance). The preacher ought to go beyond the text of the translation, even if it is the one used in liturgy, as the translation is often true to the words and not to the idea. It is the task of the preacher to bring out the idea of the passage, so that the listener’s consciousness does not stop solely at the words. It is the text of the Bible as heard during the liturgy that forms the theology and devotion of the people in the first place.
References
Bovon F., 1975, La parabole de l’enfant prodigue (Lc 15, 11–32), première lecture, w: F. Bovon, G. Rouiller (red.), Exegesis. Problèmes de méthode et exercices de lecture, Neuchâtel-Paris, s. 36–54.
Derrett J., Duncan M., 1967, Law in the New Testament: The Parable of the Prodigal Son, „New Testament Studies”, nr 14, s. 56–74.
Draguła A., 2014, Emaus, Tajemnice dnia ósmego, Warszawa.
Fontaine Ph., b.r., Le défi de la traduction: De l’impossible «traduction absolue» au généreux «bonheur de traduire»; http://lyc-sevres.ac-versailles.fr/eee.tice.09-10.traduction.PhF.pdf [dostęp: 13.03.2016].
Gide A., 1992, Powrót syna marnotrawnego, w: tenże, Próba miłosna, czyli traktat o czczej żądzy. Opowiadania, Warszawa, s. 24–48.
Górski K., 1962, Zagadnienia słownictwa reformacji polskiej, w: M.R. Mayenowa, Z. Klemensiewicz, Odrodzenie w Polsce. Historia języka, cz. II, Warszawa, s. 233–270.
Halík T., 2012, Zacheuszu! 44 kazania o sensie życia, Kraków.
Hieronymus, 1993, Liber de optimo genere interpretandi. Epistola 57 a Pammacchio, w: S. Nergaard, La teoria della traduzione nella storia, Milano, s. 7–28.
Johnson I., 2014, A Perspective from the Far (Medieval) West on Byzantine Theories of Authorship, w: A. Pizzone (ed.), The Author in Middle Byzantine Literature. Modes, Functions, and Identities, Boston – Berlin, s. 274–294.
Kubiś A., 2015, [Nietytułowana recenzja książki: A. Draguła, Emaus. Tajemnice dnia ósmego], „Verbum Vitae”, nr 28, s. 461–473.
Ligęza A., Wilk M., 2010, Od popiołu do ognia. Rozmowy o czytaniach liturgicznych okresu Wielkiego Postu. Nowy Testament, Kraków.
Mickiewicz F., 2011, Ewangelia wg św. Łukasza. Rozdziały 12–24 (Nowy Komentarz Biblijny. Nowy Testament, t. III, cz. 2), Częstochowa.
Nowy Pana Naszego Jezusa Chrystusa Testament. Na język polski przełożony przez Ks. Jakóba Wujka S.J., 1844, Lipsk.
Pietkiewicz R., 2015, Biblia Polonorum. Historia Biblii w języku polskim, t. V: Biblia Tysiąclecia (1965–2015), Poznań.
Ricoeur P., 1998, Penser la Bible, Paris.
Ricoeur P., 2004, Sur la traduction, Paris.
Rospond S., 1962, Język Renesansu a język Średniowiecza na podstawie literatury psałterzowo-biblijnej, w: M.R. Mayenowa, Z. Klemensiewicz, Odrodzenie w Polsce. Historia języka, cz. II, Warszawa, s. 61–181.
Winiarska-Górska I., 2009, Język, styl i kulturowa rola szesnastowiecznych protestanckich przekładów Nowego Testamentu na język polski: między nowatorstwem a tradycją, w: red. S. Koziara, W. Przyczyna, Polszczyzna biblijna – między tradycją a współczesnością, Tarnów, s. 279–312.
Wolniewicz M., 1965, Refleksje nad Biblią Tysiąclecia, „Przewodnik Katolicki”, nr 47, s. 416–417.
License
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).