Abstrakt
The article discusses Indonesian and Polish phraseological units, and specifically fixed expressions (idioms) and formulaic expressions (phrasemes). The linguistic units considered come predominantly from Indonesian and Polish dictionaries of phrases. The research also aims to provide a thorough description of such phraseological units characterized by either identical or similar formal structures between the compared languages. Particular focus is placed on identicality or similarity in qualitative and/or quantitative terms. The formally identical phraseological units include expressions having the same number of components arranged in the same order in the expression’s structure and having units with meanings having the same non-phraseological use. The formally similar phraseological units display certain lexical and grammatical qualitative and/or quantitative differences.
Bibliografia
Literatura
Alwi Hasan i in. (2010), Tata Bahasa Baku Bahasa Indonesia, Balai Pustaka, Jakarta.
Badudu Jusuf S. (1992), Cakrawala Bahasa Indonesia II, Gramedia, Jakarta.
Badudu Jusuf S. (2009a), Kamus Peribahasa. Memahami Arti dan Kiasan Peribahasa, Pepatah, dan Ungkapan, Buku Kompas, Jakarta.
Badudu Jusuf S. (2009b), Kamus Ungkapan Bahasa Indonesia, Buku Kompas, Jakarta.
Bańko Mirosław (2007), Słownik porównań, PWN, Warszawa.
Bąba Stanisław (1975), W sprawie klasyfikacji polskich jednostek frazeologicznych (zwrot szeregowy, zwrot rymowany), „Prace Filologiczne”, t. 25, s. 377–385.
Bąba Stanisław, Liberek Jarosław (2001), Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, PWN, Warszawa.
Bogusławski Andrzej (1989), Uwagi o pracy nad frazeologią, w: Studia z polskiej leksykografii współczesnej, t. 3, red. Zygmunt Saloni, Dział Wydawnictw Filii UW, Białystok, s. 13–30.
Chaer Abdul (2002), Kamus Ungkapan Bahasa Indonesia, Rineka Cipta, Jakarta.
Chaer Abdul (2007), Leksikologi & Leksikografi Indonesia, Rineka Cipta, Jakarta.
Chaer Abdul (2011), Tata Bahasa Praktis Bahasa Indonesia, Rineka Cipta, Jakarta.
Chaer Abdul (2012), Linguistik Umum, Rineka Cipta, Jakarta.
Chaer Abdul (2013), Fonologi Bahasa Indonesia, Rineka Cipta, Jakarta.
Chlebda Wojciech (2011), Ekwiwalencja i ekwiwalenty: między słownikiem a tekstami, w: Na tropach translatów. W poszukiwaniu odpowiedników przekładowych, red. Wojciech Chlebda, Wydawnictwo UO, Opole, s. 21–43.
Dunaj Bogusław (2015), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część 1. Fonetyka i fonologia, Wydawnictwo PWSZ w Tarnowie, Tarnów.
Khak Muhammad A. (2011), Idiom dalam Bahasa Indonesia: Struktur dan Makna, „Widyaparwa”, t. 39, nr 2, s. 141–153.
Kłosińska Anna, Sobol Elżbieta, Stankiewicz Anna, oprac. (2005), Wielki słownik frazeologiczny PWN z przysłowiami, PWN, Warszawa.
Kosek Iwona (2011), Wariantywność zwrotów frazeologicznych a granice jednostki leksykalnej, w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Wariantywność we frazeologii, red. Piotr Fliciński, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, s. 9–22.
Lewicki Andrzej M., Pajdzińska Anna (2001), Frazeologia, w: Współczesny język polski, red. Jerzy Bartmiński, Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 315–333.
Młynarczyk Ewa (2013), Nie święci garnki lepią. Obraz rzemiosła utrwalony w polskiej frazeologii, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków.
Muslich Masnur (2008), Fonologi Bahasa Indonesia. Tinjauan Deskriptif Sistem Bunyi Bahasa Indonesia, Bumi Aksara, Jakarta.
Nowakowska Alicja (2010), Porównanie frazeologiczne (zarys problematyki), w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Teoria. Zagadnienia ogólne, red. Stanisław Bąba, Krzysztof Skibski, Michał Szczyszek, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, s. 77–86.
Pajdzińska Anna (2006), Granice związku frazeologicznego jako problem leksykograficzny, w: tejże, Studia frazeologiczne, Oficyna Wydawnicza LEKSEM, Łask, s. 222–231.
Pamuntjak K.St., Iskandar N.St., Madjoindo A.Dt. (2004), Peribahasa, Balai Pustaka, Jakarta.
Pateda Mansoer (2010), Semantik Leksikal, Rineka Cipta, Jakarta.
Piertak-Meiser Halina (1985), Czeskie wyrażenia i zwroty frazeologiczne na tle porównawczym polskim, Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin.
Prasetyo Ariawan (2010), Super Lengkap Peribahasa Indonesia Plus Update EYD Terbaru, Cakrawala, Yogyakarta.
Ramlan M. (2012), Morfologi. Suatu Tinjauan Deskriptif, CV. Karyono, Yogyakarta.
Rejakowa Bożena (1986), Związki frazeologiczne o identycznej lub podobnej budowie morfologicznej w języku słowackim i polskim, Ossolineum, Wrocław.
Skorupka Stanisław (1967a), Słownik frazeologiczny języka polskiego, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa.
Skorupka Stanisław (1967b), Wstęp, w: tegoż, Słownik frazeologiczny języka polskiego, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa.
Soedjito, Saryono Djoko (2014), Morfologi Bahasa Indonesia, Adita Media Publishing, Yogyakarta.
Steffen-Batogowa Maria (1975), Automatyzacja transkrypcji fonematycznej tekstów polskich, PWN, Warszawa.
Suprapto (2007), Kamus Peribahasa Bahasa Indonesia, Mandar Maju, Bandung.
Suwandi Sarwiji (2008), Semantik. Pengantar Kajian Makna, Media Perkasa, Yogyakarta.
Szerszunowicz Joanna (2010), Kongruencja obrazowania związków frazeologicznych a ich międzyjęzykowa ekwiwalencja, „Prace Językoznawcze”, t. 12, s. 207–223.
Szerszunowicz Joanna (2011), Obraz człowieka w polskich, angielskich i włoskich leksykalnych i frazeologicznych jednostkach faunicznych, Wydawnictwo UwB, Białystok.
Tyrpa Anna (2005), Frazeologia somatyczna. Związki frazeologiczne o znaczeniach motywowanych cechami części ciała w gwarach polskich, Oficyna Wydawnicza LEKSEM, Łask.
Wiatrowski Przemysław (2014), Jeszcze o genezie wybranych polskich i indonezyjskich jednostek frazeologicznych, „Język. Komunikacja. Informacja”, t. 9, s. 147–163.
Wiatrowski Przemysław (2015a), Cultural relevance of Indonesian phraseological units as contrasted with Polish, „Jurnal Humaniora”, t. 27, nr 1, s. 14–26.
Wiatrowski Przemysław (2015b), Ekwiwalencja słownikowa indonezyjskich i polskich idiomów, w: Języki słowiańskie w okresie przemian, red. Gabriela Olchowa, Mieczysław Balowski, Univerzita Mateja Bela v Banskej Bystrici, Banská Bystrica, s. 107–125.
Wiatrowski Przemysław (2015c), Indonesian and Polish idioms – in search of translation equivalents, w: Persidangan Penterjemahan Antarabangsa ke-15 (PPA-15).
th International Conference on Translation (ITC-15), red. Haslina Haroon, Hasuria Che Omar, Goh Sang Seong, Norizah Ardi, Persatuan Penterjemah Malaysia, Institut Terjemahan & Buku Malaysia, Dewan Bahasa dan Pustaka, Perbadanan Kota Buku, Kuala Lumpur, s. 433–442.
Wiatrowski Przemysław (2015d), Indonezyjskie i polskie idiomy – w poszukiwaniu ekwiwalentów tłumaczeniowych, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, t. 29, s. 137–158.
Wiatrowski Przemysław (2015e), Międzyjęzykowa ekwiwalencja związków frazeologicznych z apelatywnym komponentem relewantnym kulturowo. Na przykładzie indonezyjskich połączeń wyrazowych i ich polskich odpowiedników, „Kwartalnik Językoznawczy”, nr 1–2, s. 1–114, DOI: 10.14746/kj.2015.1–2.5.
Wiatrowski Przemysław (2015f), Międzyjęzykowa ekwiwalencja związków frazeologicznych z komponentem onimicznym. Na przykładzie indonezyjskich połączeń wyrazowych i ich polskich odpowiedników , „Kwartalnik Językoznawczy”, nr 3–4, s. 96–145, DOI: 10.14746/kj.2015.3-4.6.
Wiatrowski Przemysław (2015g), Realia Nusantary w świetle indonezyjskiej frazeologii, w: Intercontinental Dialogue on Phraseology 3: Linguo-Cultural esearch on Phraseology, red. Joanna Szerszunowicz, Bogusław Nowowiejski, Priscilla Ishida, Katsumasa Yagi, University of Bialystok Publishing House, Białystok, s. 577–599.
Wiatrowski Przemysław (2016), Wilk w owczej skórze, czyli serigala berbulu domba. Uwagi o genezie wybranych polskich i indonezyjskich jednostek frazeologicznych, w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Geneza dawnych i nowych frazeologizmów polskich, red. Gabriela Dziamska-Lenart, Jarosław Liberek, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, s. 185–207.
Wierzchoń Piotr (2008), Anti, Instytut Językoznawstwa UAM, Poznań.
Wysoczański Włodzimierz (2006), Językowy obraz świata w porównaniach zleksykalizowanych. Na materiale wybranych języków, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Źródła internetowe
http://bogor.tribunnews.com/2016/02/11/dengan-berat-hati-mabua-harley-davidsonresmi-katakan-mundur [dostęp: 14 września 2017].
http://kotajogja.com/3206/nenek-rauf-penulis-buku-ini-budi-meninggal-dunia/ [dostęp: 13 września 2017].
http://msports.net/detailpost/eka-ramdani-berat-hati-tolak-pinangan-persija [dostęp: 14 września 2017].
http://nasional.kompas.com/read/2014/12/29/19131921/Dengan.Berat.Hati.Jokowi.Sebut.Belum.Ada.Kejelasan.Posisi.Pesawat.AirAsia [dostęp: 14 września 2017].
http://www.dobramama.pl/pokaz/436130/co_byscie_zrobily_na_moim_miejscu [dostęp: 13 września 2017].
http://www.inilahjambi.com/mohon-maaf-dengan-berat-hati-saya-katakan-492-ribuhonorer-k2-tidak-bisa-kami/ [dostęp: 14 września 2017].
http://www2.kemenag.go.id/foto/14974/foto [dostęp: 14 września 2017].
https://twitter.com/siklusorganizer/status/695696450358026241 [dostęp: 14 września 2017].
https://www.facebook.com/THIndonesia/photos/pb.629243787146165.-2207520000.1463226715./1051258734944666/?type=3&theater [dostęp: 14 września 2017].
https://www.instagram.com/p/9k-sXJouSL/ [dostęp: 14 września 2017].
http://kbbi.web.id/ [dostęp: 3–17 września 2017].
http://nkjp.pl/ [dostęp: 13 września 2017].
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).