„Szczęście to przemijanie/ nam też zniknąć trzeba” – kilka uwag o przemijaniu w poezji ks. Jana Twardowskiego
PDF

Jak cytować

Rybka, M., & Sławek, J. (2010). „Szczęście to przemijanie/ nam też zniknąć trzeba” – kilka uwag o przemijaniu w poezji ks. Jana Twardowskiego. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 16, 241–257. https://doi.org/10.14746/pspsj.2010.16.21

Abstrakt

The authors have made an inevitable transitoriness in the poetry by priest Jan Twardowski into the theme of their article. The poet stresses that not only people are subject to unavoidable passing of time but also their feelings, the seasons, the surrounding nature, towns, buildings or just ordinary objects. All earthly creatures and organisms are mortal, but only man feels sadness on realizing transitoriness of their material existence and passing away of other beings. Transitoriness, however, is considered by priest Twardowski as something positive, as being happiness. Human life on earth is short, transitory, always heads towards unavoidable death, which is not the end, though, but transition to another life, a moment of achieving knowledge, getting to know God, the experience of true love. Human life in the poetry of Twardowski is most often presented as a way, a pilgrimage, whereas death is depicted as passing through the gate of life, a border crossing; a journey. The quality of life depends on the choices made by people and on the values they adopt. Life and death, worldliness and supernaturality, time and eternity, heaven and earth, similarly to hope and despair, love and loneliness, joy and pain, faith and the lack of it—form a unity; only when we experience them all, can we find a true sense of existence.
https://doi.org/10.14746/pspsj.2010.16.21
PDF

Bibliografia

J. Bartmiński, S. Niebrzegowska, Językowy obraz polskiego nieba i piekła, w: Tysiąc lat polskiego słownictwa religijnego, red. B. Kreja, Gdańsk 1999.

A. Iwanowska, Serdecznie niemodny i szczęśliwie zapóźniony. Jan Twardowski w oczach własnych, recenzentów i czytelników, Poznań 2000.

M. Karwala, Metafizyka oczywistości (O poezji ks. Jana Twardowskiego), Kraków 1996.

J. Kowalewska-Dąbrowska, Językowy obraz Boga i człowieka w poezji Jana Twardowskiego, Gdańsk 2006.

D. Piekarz, Teologiczne znaczenie przestrzeni w Nowym Testamencie, w: Przestrzeń w języku i kulturze. Problemy teoretyczne. Interpretacje tekstów religijnych, red. J. Adamowski, Lublin 2005.

M. Rybka, „Dom już nie tamten”. Językowy obraz domu w poezji ks. Jana Twardowskiego, w: Topos dǔm v české a polské literatuře. Topos domu w literaturze czeskiej i polskiej.Sborník z mezinárodní vědecké konference. Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej, Opawa 14-15 listopada 2006, red. L. Martinek, Opawa 2009.

M. Rybka, J. Sławek, Językowy obraz Boga w poezji ks. Jana Twardowskiego, w: Język religijny dawniej i dziś, t. 2, red. S. Mikołajczak, ks. T. Węcławski, Poznań 2005.

M. Rybka, J. Sławek, O emocjonalności języka poezji księdza Jana Twardowskiego, w: Wokół językowej funkcji emocjonalnej. Fakty dawne i współczesne, red. K. Wojtczuk, V. Machnicka, Siedlce 2006.

Słownik współczesnego języka polskiego, red. B. Dunaj, Warszawa 2001.

A. Sulikowski, Świat poetycki księdza Jana Twardowskiego, Lublin 1995.

A. Sulikowski, Na początku był wiersz, czyli 13 nowych odczytań poezji ks. Jana Twardowskiego, Kraków 1998.

J. Twardowski, Wiersze największej nadziei, Białystok 2003.

Z. Zarębianka, Poezja wymiaru sanctum. Kamieńska – Jankowski – Twardowski, Lublin 1992.

H. Zaworska, ks. J. Twardowski, Rozmowa z księdzem Twardowskim, Kraków 2006.