Abstrakt
The study discusses the more controversial ways for naming and addressing target recipients of books of the “how-to” variety. The analysis deals with several thousand Polish and English handbooks and guidebooks for the general public that attribute a priori negative, unacceptable socially derogatory features to the potential receiver, or that describe him or her with insulting and disparaging words commonly regarded as even vulgar. Apparently, the titles based in their making on an unfriendly strategy towards the recipient – apart from being catchy and shocking in its form – also perform numerous informative and persuasive functions: from giving information on the content of the book to urging to purchase by way of appealing to ambition or complexes of the buyer.A comparison of the offer available in Poland and elsewhere has shown that the policy with regard to titles adopted by Polish publishers is fairly conservative. Unlike their English counterparts, Polish publishers put much effort not to offend the potential customer, which effectively prevents them from using unconventional forms of book promotion. This sort of “apprehension” of being rude towards the potential customer acts, at the same time, as a deterrent to committing abuse and is a safeguard in our book trade preventing the breach of the principle of appropriateness and the invasion of excessive vulgarity.
Bibliografia
I. Biernacka-Ligięza, „Kląć na czym świat stoi” – analiza wulgaryzmów najczęściej wykorzystywanych w języku polskim i angielskim, w: Język w komunikacji, red. G. Habrajska, t. 2, Łódź 2001.
I. Biernacka-Ligięza, Funkcje wulgaryzmów we współczesnej polszczyźnie potocznej, „Acta Uniwersitatis Nicolai Copernici. Filologia Polska” 55, 2001.
R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 2007.
M. Dolecka-Gasparska, Sprawozdanie cząstkowe z działalności telewizji publicznej na rzecz poprawności językowej ze szczególnym uwzględnieniem języka reklamy dołączone do Sprawozdania o stanie ochrony języka polskiego za lata 2003–2004 [online], [dostęp: 23.08.2009], dostępny w Internecie: http://rjp.pan.pl.
M. Grochowski, Przekleństwo i wulgaryzm jako kwalifikatory pragmatyczne jednostek leksykalnych, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Filologia Polska” 36, 1991.
M. Grochowski, Słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów, Warszawa 2002.
M. Grochowski, Wprowadzenie do analizy przekleństwa, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Językoznawstwo” 34, 1990.
A. Grybosiowa, Liberalizacja społecznej oceny wulgaryzmów, w: Człowiek – dzieło – sacrum, red. S. Gajda, Opole 1998.
A. Grybosiowa, Polaryzacja opinii o wulgaryzmach współczesnej polszczyzny, „Poradnik Językowy” 2006, z. 6.
R. Grzegorczykowa, Obelga jako akt mowy, „Poradnik Językowy” 1991, z. 5–6.
Inny słownik języka polskiego, red. M. Bańko, t. 1–2, Warszawa 2000.
B.K. Kaye, B.S. Sapolsky, Offensive Language in Prime-Time Television: Four Years After Television Age and Content Ratings Journal of Broadcasting & Electronic Media [online], 2004, t. 48, dostępny w Internecie: http://sapolsky.comm.fsu.edu/research/OffLanginPrime Time.pdf.
B.K. Kaye, B.S. Sapolsky, D.M. Shafer, Rating Offensive Words in Three Television Program Contexts BEA Research Division [online], 2008, dostępny w Internecie: http://sapolsky.comm.fsu.edu/research/RatingOffensivenessOfWordsBEA.pdf.
J. Kowalikowa, Od męża do palanta, czyli o płci „mocnej” osłabianiu, w: Język trzeciego tysiąclecia II, t. 1, red. G. Szpila, Kraków 2002.
J. Kowalikowa, Wulgaryzmy we współczesnej polszczyźnie, w: Język trzeciego tysiąclecia. Zbiór referatów z konferencji (Kraków, 2–4 marca 2000), red. G. Szpila, Kraków 2000, „Język a Komunikacja”, t. 1.
J. Kowalikowa, Znaczenie i funkcja wyrazów tzw. brzydkich we współczesnej polszczyźnie mówionej, w: Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej (oficjalnej), red. Z. Kurzowa, W. Śliwiński, Kraków 1994.
The Longman Dictionary of Contemporary English, http://www.ldoceonline.com.
A. Młynarska, „Zwycięzca poszukiwany” – strategie perswazyjne w komunikacji marketingu bezpośredniego, w: Teksty kultury – oblicza komunikacji XXI wieku, red. J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan, Lublin 2006.
K. Mosiołek-Kłosińska, Wulgaryzacja języka w mediach, w: Język w mediach masowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2000.
K. Ożóg, O współczesnych polskich wyrazach obraźliwych, „Język Polski” 1981, nr 61.
M. Peisert, Formy i funkcje agresji werbalnej. Próba typologii, Wrocław 2004.
R. Przybylska, Co się komu „ciśnie na usta”, czyli o pewnym typie wyrażeń ekspresywnych, „Język Polski” 1986, nr 66.
H. Satkiewicz, Językowe przejawy agresji w mediach, w: Język w mediach masowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2000.
Słownik angielsko-polski z indeksem polsko-angielskim Oxford Wordpower, Oxford 1997.
Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, t. 1–3, Warszawa 1994.
Słownik współczesnego języka polskiego, red. B. Dunaj, Warszawa 2001.
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, t. 1–4, Warszawa 2003.
Wielki multimedialny słownik OXFORD PWN ang.-pol. pol.-ang. ver. 3.0 [CD-ROM].
M. Zuber, Komunikowanie międzykulturowe, w: Studia z teorii komunikowania masowego, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1999.
http://www.scribd.com/doc/13459666/Czytelnictwo-w-Polsce-w-2008-roku-BN [dostęp: 23.08.2009].
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).