Abstrakt
The article aims at establishing whether, within the range of the formal criteria, sequences composed of the particle “by” subordinated to an infinitive form of the verb can be interpreted as analytical infinitive forms of the subjunctive mood. The conclusions based on formal tests demonstrate that it is feasible to reject the concept of the modification of the infinitive by the grammatical category of mood. The most coherent interpretation of the structures infinitive + by is one that describes them not as analytical forms of infinitive forms of the subjective mood but rather as constructions that combine the forms of two lexemes: the infinitive form of the verb and the form of mood operator.Bibliografia
M. Bańko, Wykłady z polskiej fleksji, Warszawa 2002.
B. Bartnicka, Funkcje semantyczno-składniowe bezokolicznika we współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1982.
T. Czarnecki, O formie tzw. trybu przypuszczającego we współczesnym języku polskim, „Język Polski” 1973, nr 5.
M. Grochowski, Składnia wyrażeń polipredykatywnych (Zarys problematyki), w: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, red. Z. Topolińska, Warszawa.
M. Grochowski, Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne, Kraków 1997.
Inny słownik języka polskiego, red. M. Bańko, t. 2, Warszawa 2000.
Z. Kaleta, Gramatyka języka polskiego dla cudzoziemców, Kraków 1995.
R. Laskowski, Kategorie morfologiczne języka polskiego – charakterystyka funkcjonalna, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel, t. 1, Warszawa 1998.
R. Łapa, Predykatywne wyrażenia modalne z bezokolicznikiem we współczesnej polskiej prasie, Poznań 2003.
A. Łojasiewicz, Jednostki językowe zakończone cząstką by we współczesnym języku polskim (o problemie ich wyróżniania), w: Studia z polskiej leksykografii współczesnej, red. Z. Saloni, Wrocław 1988.
A. Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, Warszawa 1998.
J. Puzynina, Jeden tryb czy dwa tryby? (Problem form trybu przypuszczającego w języku polskim), „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” 29, 1971.
Z. Saloni, Czasownik polski, Warszawa 2001.
Z. Saloni, Podstawy teoretyczne, w: Z. Saloni, W. Gruszczyński, M. Woliński, R. Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego. Podstawy teoretyczne. Instrukcja użytkowania, Warszawa 2007.
Z. Saloni, M. Świdziński, Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa 1998.
S. Szober, Gramatyka języka polskiego, Warszawa 1963.
M. Szupryczyńska, Wartość trybu i czasu formy czasownikowej w ciągach typu żebyśmy wiedzieli, w: Od fonemu do tekstu. Prace dedykowane Profesorowi Romanowi Laskowskiemu, red. I. Bobrowski, K. Kowalik, Kraków 2006.
M. Świdziński, Własności składniowe wypowiedników polskich, Warszawa 1996.
M. Świdziński, Związki syntaktyczne z grupą bezokolicznikową w języku polskim, „Prace Filologiczne” 31, 1982.
J. Tokarski, Fleksja polska, Warszawa 2001, s. 197; J. Strutyński, Gramatyka polska, Kraków 1996.
M. Wiśniewski, Strukturalna charakterystyka polskich wypowiedzeń niezdaniowych, Toruń 1994.
P. Wojdak, Czym jest by w konstrukcjach bezokolicznikowych, „Polonica” 29, 2008.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).