Słowa kluczowe
songs lyrics
copyright
mash-up
sampling
plagiarism
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 350
Liczba pobrań: 402
Abstrakt
The most important function of copyright is the protection of products of creativity, property rights and personal creator. In this broad sense, the laws protecting the author are understood and accepted by practice all over the world. The main focus of this article is to analyse the lyrics of Polish songs whose authors entered the judicial path to investigate one’s rights, and to compare them with spoken word texts, which, due to frequent references to the works of other authors, could be considered illegal. The research material consists of open court judgments, song lyrics and recordings of slam poetry texts collected by the author.
Bibliografia
Bednarczyk Anna (2014), Co jest oryginałem i czym jest tłumaczenie?, „Teksty Drugie: teoria literatury, krytyka, interpretacja”, nr 4 (148), s. 339–356.
Chojnowska Elżbieta (2019), Twórczość muzyczna – między plagiatem a inspiracją, w: Doświadczanie społeczeństwa. Muzyka, obraz, media, red. Agnieszka Kampka, Warszawa, s. 132–143.
Dąbrowski Jakub (2014), Pojęcie sztuki w prawie – problemy definicyjne. Rozważa¬nia na marginesie zagadnienia wolności artystycznej wypowiedzi, w: Wolność wypowiedzi i jej granice. Analiza wybranych zagadnień, red. Artur Biłgorajski, Katowice 2014, s. 89–105.
Depta Anna (2019), Literacki mashup w Polsce. „Przedwiośnie żywych trupów” Ste¬fana Żeromskiego i Kamila Śmiałkowskiego i „Faraon wampirów” Bolesława Prusa i Konrada T. Lewandowskiego jako polskie realizacje gatunku, w: Rejestry kultury, red. Ksenia Olkusz, Wrocław, s. 595–613.
Fiołka Janusz (2015), Kilka uwag krytycznych o ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 1994 r., „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, nr 2, s. 263–276.
Grzybczyk Katarzyna (2018), Street art i prawo autorskie, w: Qui bene dubitat, bene sciet. Księga jubileuszowa dedykowana Profesor Ewie Nowińskiej, red. Janusz Barta i in., Warszawa, s. 195–206.
Knapik Rozalia (2017), Lepsze niż oryginał? Słowo o (e-)coverach, w: Muzyka, uniwer¬sytet, technologia, emocje. Studia nad muzyką popularną, red. Andrzej Juszczyk i in., Kraków, s. 217–228.
Kołakowska Anna (2007), Ich Troje skazane za plagiat, 4 września, https://tinyurl.com/kxy7s7f2 [dostęp: 16 kwietnia 2021].
Mania Grzegorz (2018), Parodia i pastisz. Humor w muzyce i zupełnie poważna ana¬liza prawna, w: Qui bene dubitat, bene sciet. Księga jubileuszowa dedykowana Profesor Ewie Nowińskiej, red. Janusz Barta i in., Warszawa, s. 324–340.
Marcela Mikołaj (2018), Nowy, zremiksowany świat, „Śląskie Studia Polonistyczne”, nr 1, s. 203–210.
Markiewicz Ryszard (2018), Parodia a prawo autorskie, w: Qui bene dubitat, bene sciet. Księga jubileuszowa dedykowana Profesor Ewie Nowińskiej, red. Janusz Barta i in., Warszawa, s. 361–374.
Niemkiewicz Klaudia (2017), Pomiędzy zawłaszczaniem a przyswajaniem. O badaniu, ochronie i praktykowaniu ludowych tradycji muzycznych, „Etnografia. Praktyki, Teorie, Doświadczenia”, nr 3, s. 287–301.
Perzyńska Anna (2014), Remiks i mashup, czyli coś nowego z czegoś starego, w: Techno-widzenie. Media i technologie wizualne w społeczeństwie ponowocze¬snym, red. Łukasz Rogowski, Poznań, s. 37–48.
Pietrołaj Piotr (2014), „Nic nie zostało powiedziane, co nie zostało powiedziane już wcześniej” – intertekstualność sztuki postmodernistycznej a prawo autorskie, w: Czy wszystko już było? Między repetycją a nowością w sztukach wizualnych, red. Aurelia Nowak, Dorota Dolata, Marcin Markowski, Lublin, s. 21–30.
Podgórski Wojciech Jerzy (2012), Z „cierniem wbitym w serce”. Michała Zielińskiego droga do sławy, „Tematy i Konteksty”, nr 2 (7), s. 294–324.
Stanisławska-Kloc Sybilla (2009), Zasady wykorzystywania cudzych utworów: prawo autorskie i dobre obyczaje (etyka cytatu), „Diametros”, nr 19, s. 160–184.
Wasiak Zbigniew (2005), Naruszenie prawa do autorstwa utworu – plagiat, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica”, nr 7, s. 151–163.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).