Słowa kluczowe
linguistic games
sound instrumentation
syntactic parallelism
paronomasia
neologism
semantic connotations
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 272
Liczba pobrań: 221
Abstrakt
The article presents the linguistic mechanisms used by the poet Urszula Kozioł to play poetic linguistic games with her readers. Based on selected poems, the article discusses the ways of employing means from various levels of the language system, including the phonetic, morphological, inflection, syntactic and semantic systems. It is pointed out that U. Kozioł’s linguistic games are often based on complex etymological and word-building mechanisms. As a result of these, the poetry is full of unexpected, often ambiguous word forms that surprise the readers with their unconstricted morphological and phonetic form with frequently unspecified and unclear meaning, making room for new, often non-standard interpretations.
Bibliografia
Źródła (wraz ze stosowanymi skrótami)
H – Kozioł Urszula (2010), Horrendum, Kraków.
P – Kozioł Urszula (2007), Przelotem, Kraków.
SN – Kozioł Urszula (1999), Stany nieoczywistości, Warszawa.
U – Kozioł Urszula (2016), Ucieczki, Kraków.
Z – Kozioł Urszula (2019), Znikopis, Kraków.
Literatura
Dubisz Stanisław, red. (2003), Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 1–4, Warszawa.
Grądziel-Wójcik Joanna (2017), „Znikopis” Urszuli Kozioł, czyli arspoetyka jednorazowego użytku, „Forum Poetyki”, nr 7, s. 58–71.
Jadacka Hanna (2001), System słowotwórczy polszczyzny (1945–2000), Warszawa.
Jędrzejko Ewa (1997), Strategia tekstotwórcza a gry językowe w literackich nazwach własnych, w: Gry w języku, literaturze i kulturze, red. Ewa Jędrzejko, Urszula Żydek-Bednarczuk, Warszawa, s. 65–76.
Kowalewska-Dąbrowska Jolanta (2009), Rola konotacji semantycznych słowa w interpretacji tekstu poetyckiego (na przykładzie analizy leksemu serce w wybranych utworach Haliny Poświatowskiej, Anny Kamieńskiej i Jana Twardowskiego), w: Język pisarzy jako problem lingwistyki, t. 2, red. Tomasz Korpysz, Anna Kozłowska, Warszawa, s. 81–96.
Legeżyńska Anna, przewodnikpoetycki.amu.edu.pl/encyklopedia/urszula-koziol/ [dostęp: 20 kwietnia 2021].
Łukasiewicz Jacek (1993), Żalnik, w: tenże, Rytm, czyli powinność. Szkice o książkach i ludziach po roku 1980, Wrocław, s. 173–179.
Mikołajczak Małgorzata (2000), Podjąć przerwany dialog. O poezji Urszuli Kozioł, Kraków.
Niesporek-Szamburska Bernadetta (2011), Zabawy słowem we współczesnych wierszach dla dzieci, w: Język pisarzy. Problemy słownictwa, t. 3, red. Tomasz Korpysz, Anna Kozłowska, Warszawa, s. 365–369.
Okulska Inez (2011), Język (wy)grywa. Gry językowe poezji Andrzeja Sosnowskiego w przekładzie, „Kwartalnik Językoznawczy”, z. 1, s. 33–68.
Opacka-Walasek Danuta (2013), Pasaże liryczne, Katowice.
Pajdzińska Anna (2001), Językowy obraz świata a poetyckie gry z gramatyką, w: Semantyka tekstu artystycznego, red. Anna Pajdzińska, Ryszard Tokarski, Lublin, s. 247–259.
Sławek Jolanta (2018), Poetyckie żywioły sacrum. Obrazy świętości w utworach Janusza Stanisława Pasierba, Karola Wojtyły/Jana Pawła II, Anny Kamieńskiej i Zbigniewa Jankowskiego, Poznań.
Sławiński Janusz, red. (1988), Słownik terminów literackich, wyd. 3 poszerz. i popr., Wrocław.
Sławkowa Ewa (2009), O różnych sposobach językoznawczej refleksji nad językiem artystycznym, w: Język pisarzy jako problem lingwistyki, t. 2, red. Tomasz Korpysz, Anna Kozłowska, Warszawa, s. 25–44.
Sokólska Urszula (2015), Od gier językowych po bunt przeciw tradycji w polskiej poezji XX wieku, „Roczniki Humanistyczne”, t. 63, z. 6, s. 303–315.
Licencja
Autorzy
Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do utworu publikowanego w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza”, oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym umową autorską, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób, ani innych praw osób trzecich, w tym dóbr osobistych.
Autor(zy) zachowują pełne prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem, udzielając Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji CC BY-ND 4.0 Międzynarodowe na korzystanie z utworu bez ograniczeń terytorialnych przez czas nieokreślony na określonych umową autorską polach eksploatacji.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).