Abstrakt
The aim of the article is to present an overview of the semantic analyses of threat understood as a speech act that have been so far conducted in Polish linguistic studies. The overview includes three selected analyses. The first one is based on the idea of necessary and sufficient conditions proposed by Anna Wierzbicka. The second is Joanna Wołoszyn’s work based on a methodology developed in line with structural semantics and attempts to define the terms straszyć (to scare) and grozić (to threaten). The third one is an analysis by Roman Kalisz and Wojciech Kubiński based on prototypical effects in speech acts, meaning that it relies on the methodology of cognitive linguistics. The overview is complemented by a critical analysis focused on identifying the imperfections of all three ideas presented in it and by a presentation of possible and legitimate improvements.
Bibliografia
Austin John Langshaw (1993), Jak działać słowami, w: tenże, Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne, przeł. Bohdan Chwedeńczuk, Warszawa.
Bierwiaczonek Bogusław (2000), Religijne subkategorie miłości, „Język a Kultura”, t. 14, s. 79–115.
Falana-Jafra Anna (2021a), Pojęcie przestępstwa lingwistycznego i jego typologie, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza”, nr 1, s. 45–56. DOI: https://doi.org/10.14746/pspsj.2021.28.1.3
Falana-Jafra Anna (2021b), Przestępstwa językowe jako przedmiot etnolingwistycznych badań porównawczych, „Etnolingwistyka. Problemy Kultury i Języka”, nr 33, s. 205– 218. DOI: https://doi.org/10.17951/et.2021.33.205
Grochowski Maciej (1982), Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia synchroniczne, Toruń.
Grochowski Maciej (1989), O pojęciu groźby, „Polonica”, nr 14, s. 33−44.
Kalisz Ryszard, Kubiński Wojciech (1993), Speech Act as a Radial Category, w: Images from the Cognitive Scene, red. Elżbieta Górska, Kraków.
Kleiber Georges (2003), Semantyka prototypu. Kategorie i znaczenia leksykalne, przeł. Bronisława Ligara, Kraków.
Michalska-Warias Aneta (2016), Groźba bezprawna jako ustawowe znamię przestępstwa zgwałcenia, „Ius Novum”, nr 1, s. 7–24.
Tabakowska Elżbieta, red. (1998), Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, Kraków.
Taylor John R. (2003), Linguistic Categorizations, Oxford.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, Dz.U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.
Wierzbicka Anna (1987), English Speech Act Verbs, Sydney.
Wierzbicka Anna (2006), Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Lublin.
Wołoszyn Joanna (2016), Co znaczy straszyć? Próba analizy semantycznej, „Prace Językoznawcze”, nr 4, s. 173–186.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).