Jak cytować
Liczba wyświetleń: 92
Liczba pobrań: 65
Abstrakt
Recenzja: Maciej Rak, Jan Karłowicz w świetle materiałów archiwalnych. Dialektologia, etnolingwistyka i lituanistyka, Wydawnictwo Księgarnia Akademicka, Kraków 2021, ss. 265
Bibliografia
Słowniki (wraz ze stosowanymi skrótami)
SKarł – Jan Karłowicz (1900–1911), Słownik gwar polskich, t. 1–6, Kraków.
SML – Jan Karłowicz, Słowniczek mitologii litewskiej [rękopis kartoteki].
SMP – Jan Karłowicz, Słownik mitologii polskiej [rękopis kartoteki].
SW – Karłowicz Jan, Kryński Adam A., Niedźwiedzki Władysław, red. (1900–1927), Słownik języka polskiego, t. 1–8, Warszawa.
SWOKarł – Jan Karłowicz (1894–1905), Słownik wyrazów obcego a mniej jasnego pochodzenia używanych w języku polskim, z. 1–3, Kraków.
Literatura
Afanasjew Aleksandr (1865–1869), Poètičeskie vozzreniâ slavân na prirodu. Opyt sravnitelnogo izučeniâ slavânskih predanij i verovanij, v svâzi s mifičeskimi skazaniâmi drugih rodstvennyh narodov, t. 1–3, Moskva.
Appel Karol (1904), Z listów ś. p. Jana Karłowicza (przyczynek do poznania życia i jego poglądów), w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 60–65.
Brückner Aleksander (1904), Prace słownikowe, w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 165–176.
Cienkowski Witold (1979), Z metodologii badań etymologicznych Jana Karłowicza, „Poradnik
Językowy”, z. 9, s. 437–442.
Gajkowa Olga (1959), Jan Karłowicz i Ludwik Krzywicki jako reprezentanci dwu nurtów w etnologii polskiej, Wrocław.
Kapełuś Helena (1979), Jan Karłowicz jako folklorysta, „Poradnik Językowy”, z. 9, s. 455–465.
Karaś Halina (2015), Jan Karłowicz jako językoznawca, w: Jan Aleksander Karłowicz, red. Anna Gomóła, Adam Pisarek, Laboratorium Kultury, t. 4, Katowice, s. 29–63.
Koniusz Elżbieta (2001), Polszczyzna z historycznej Litwy w „Słowniku gwar polskich” Jana
Karłowicza, Kielce.
Koniusz Elżbieta (2005), Jan Karłowicz jako językoznawca, etnograf i folklorysta – w setną rocznicę śmierci (1836–1903), „Studia Filologiczne Akademii Świętokrzyskiej”, t. 18, s. 7–17.
Korzon Tadeusz (1904), Prace na polu historii powszechnej i polskiej, w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 107–119.
Kryński Adam Antoni (1904), Jan Karłowicz jako językoznawca, w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 120–164.
Kuhn Adalbert (1859), Die Herabkunft des Feuers und des Göttertranks. Ein Beitrag zur vergleichenden Mythologie der Indogermanen, Berlin.
Kutrzeba-Pojnarowa Anna (1979), Znaczenie Jana Karłowicza dla rozwoju etnografii, „Poradnik Językowy”, z. 9, s. 443–454.
Łopaciński Hieronim (1904), Ludoznawstwo, mitologia, kultura pierwotna, w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 192–294.
Łoś Jan (1904), Znaczenie „Słownika gwar polskich”, w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s.176–180.
Majdak Magdalena (2008), Słownik warszawski. Koncepcja – realizacja – recepcja, Warszawa.
Majewski Erazm (1904), Jan Karłowicz (zarys życia), w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 1–30.
Massonius Marian (1904), Jan Karłowicz jako filozof, w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 350–355.
Müller Max (1860), A History of Ancient Sanskrit Literature So Far as it Illustrates the Primitive Religion of the Brahmans, London–Edinburgh.
Niebrzegowska-Bartmińska Stanisława (2010), Dwa słowniki etnolingwistyczne – moskiewski i lubelski, w: Etnolingwistyka a leksykografia. Tom poświęcony Profesorowi Jerzemu Bartmińskiemu, red. Wojciech Chlebda, Opole, s. 21–32.
Nitsch Kazimierz (1911), Recenzja „Słownika gwar polskich” J. Karłowicza, „Rocznik Slawistyczny”, nr 4, s. 199–243.
Okoniowa Joanna (2012), Jan Karłowicz – uczony okresu przełomu, „LingVaria”, nr 1, s. 141–150.
Okoniowa Joanna (2013), „Słownik gwar polskich” Jana Karłowicza. Dziedzictwo. Inspiracje.
Wyzwania, „Prace Filologiczne”, t. 64, s. 245–258.
Pankowski Czesław (1979), Jan Karłowicz jako organizator prac leksykograficznych i współtwórca „Słownika warszawskiego”, „Poradnik Językowy”, z. 9, s. 410–425.
Perzowa Henryka (1979), Jan Karłowicz jako dialektolog, „Poradnik Językowy”, z. 9, s. 426–436.
Starczewski Feliks (1904), Działalność muzyczna J. Karłowicza, jej charakterystyka i ocena,
w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 295–316.
Tylor Edward (1871), Primitive Culture. Researches into the Development of Mythology, Philosophy, Religion, Language, Art, and Custom, t. 1–2, London.
Wągiel Agata (2005), Jan Karłowicz – portret z Mieczysławem w tle, „Muzyka. Kwartalnik Instytutu Sztuki PAN”, nr 4, s. 67–103.
Włodek Ludwik (1904), Jan Karłowicz jako publicysta, w: Życie i prace Jana Karłowicza (1836–1903). Książka zbiorowa wydana staraniem i nakładem redakcji „Wisły”, Warszawa, s. 356–368.
Zwoliński Przemysław (1970), Życiorys językowy Iwana Kotlarewskiego, „Slavia Orientalis”, nr 2, s. 165–177.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).