Abstrakt
The article is a continuation of research addressing the issue of the dictionary history of names of lexicographic collections. The considerations concern two lexemes: dykcjonarz and wokabularz. The analyses are presented against the background of the history of the most popular contemporary term: słownik (‘dictionary’). Both lexemes presented in the article are older than słownik. The name dykcjonarz has been used in Polish since the 16th century, while wokabularz is attested from the beginning of the 17th century. Both lexemes come from Latin, but dykcjonarz came into Polish through the mediation of French. The authors of a specialist publication on lexicography refer both entries to the old Polish lexicography of the period from the 16th to the 18th century. General dictionaries usually treat both names as words with a chronological meaning: old, obsolete, archaic or historical. The lexicographic history of both words shows the stability of their meaning. Exceptionally, dictionaries mark the nuances of meaning of the entry dykcjonarz and indicate additional meanings of wokabularz, both of which, however, belong to old or specialist lexis.
Bibliografia
Bielińska Monika, red. (2020), Leksykografia. Słownik specjalistyczny, Kraków.
Boryś Wiesław (2005), Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa.
ESXVII – Gruszczyński Włodzimierz, red., Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, https://sxvii.pl/ [dostęp: 15 listopada 2024].
ISJP – Bańko Mirosław, red. (2000), Inny słownik języka polskiego, t. 1–2, Warszawa.
L1 – Linde Samuel Bogumił (1807–1814), Słownik języka polskiego, t. 1–6, Warszawa.
L2 – Linde Samuel Bogumił (1854–1860), Słownik języka polskiego, t. 1–6, wyd. 2, Lwów.
Mańczak Witold (2017), Polski słownik etymologiczny, Kraków.
Migdał Jolanta (2022), Leksykograficzne historie wyrazów – słowniki w słownikach.
Uwagi wstępne o leksemie słownik, „Język. Religia. Tożsamość”, t. 2 A, nr 26, s. 67–73.
Migdał Jolanta (2023), Leksykograficzne historie wyrazów – słowniki w słownikach. Słownik – część II, „Język. Religia. Tożsamość”, t. 2, nr 28, s. 179–186. DOI: https://doi.org/10.5604/01.3001.0054.2871
PSWP – Zgółkowa Halina, red. (1994–2005), Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, t. 1–50, Poznań.
SJPDor – Doroszewski Witold, red. (1958–1969), Słownik języka polskiego, t. 1–11, Warszawa, wersja internetowa: https://doroszewski.pwn.pl/ [dostęp 15 listopada 2024].
SPXVI – Mayenowa Maria Renata i in., red. (1966–), Słownik polszczyzny XVI wieku Wrocław–Warszawa, https://spxvi.edu.pl [dostęp 15 listopada 2024].
SSTPS – Bralczyk Jerzy, red. (2005), Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów, Warszawa.
SW – Karłowicz Jan, Kryński Adam, Niedźwiedzki Władysław (1900–1927), Słownik języka polskiego, t. 1–8, Warszawa.
SWil – Zdanowicz Aleksander i in., (1861), Słownik języka polskiego, t. 1–2, Wilno.
SWOKop – Kopaliński Władysław (1994), Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa.
USJP – Dubisz Stanisław, red. (2003), Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 1–4, Warszawa.
WSJP PAN – Żmigrodzki Piotr, red., Wielki słownik języka polskiego PAN, https://wsjp.pl/ [dostęp 15 listopada 2024].
WSWO – Bańko Mirosław, red. (2003), Wielki słownik wyrazów obcych, Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Jolanta Migdał

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy
Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do utworu publikowanego w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza”, oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym umową autorską, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób, ani innych praw osób trzecich, w tym dóbr osobistych.
Autor(zy) zachowują pełne prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem, udzielając Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji CC BY-ND 4.0 Międzynarodowe na korzystanie z utworu bez ograniczeń terytorialnych przez czas nieokreślony na określonych umową autorską polach eksploatacji.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
