Abstrakt
The aim of this paper is characterizing one of the main populistic categories – the populistic leader. The problem was described from politological and linguistic point of view. The analyzed texts are Paweł Kukiz’ statements presented in the sessions of the Sejm (a lower chamber of the Polish parliament) and his Facebook posts. This paper presents the most important features which build the linguistic image of populistic leader. The authors claim that the image of populistic leader created in Paweł Kukiz’ texts is strictly combined with the dominance and its linguistic ways of expression, regarding the opposites to the people (citizens) and elites (political parties etc.). The cohesion of the described image of the populistic leader is created with the opposite we – they, which is ambiguous in the analyzed texts and enables Paweł Kukiz to construct different roles he plays in politics.Finansowanie
Praca finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą
Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019. Grant na badania
0131/NPRH4/H2b/83/2016.
Bibliografia
Albertazzi Daniele, McDonnell Duncan (2008), Twenty-First Century Populism: The Spectre of Western European Democracy, Palgrave Macmillan UK, New York–London.
Bartmiński Jerzy (2006), Językowe podstawy obrazu świata, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.
Bertz Hans (1994), Radical Right-Wing Populism in Western Europe, Palgrave Macmillan, New York.
Bralczyk Jerzy (1999), O języku populizmu, w: Polszczyzna w komunikowaniu publicznym, red. Włodzimierz Gruszczyński, Jerzy Bralczyk, Grażyna Majkowska, Oficyna Wydawnicza Aspra, Warszawa, s. 79–86.
Bralczyk Jerzy, Mosiołek-Kłosińska Katarzyna (2001), Zwyczaje nominacyjne w polityce – autoidentyfikacja i stygmatyzacja, w: Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. Jerzy Bralczyk, Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN, Warszawa, s. 113–118.
Burda Jadwiga (2012), Prawda i kłamstwo w wypowiedziach populistycznych, „Słowo. Studia Językoznawcze”, nr 3, s. 56–62.
Canovan Margaret (1981), Populism, Harcourt Brace Jovanovich, London.
Canovan Margaret (2010), Zaufajcie ludowi! Populizm i dwa oblicza demokracji, w: Populizm, red. Olga Wysocka, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 283–308.
Karwat Mirosław (2006), O demagogii, Wydawnictwo Sejmowe. Kancelaria Sejmu, Warszawa.
Kazin Michael (1995), The Populist Persuasion: An American History, Cornell University Press, London.
Kołodziejczak Małgorzata, Wrześniewska-Pietrzak Marta (2017), „Jak rozwalić system” – populistyczny dyskurs polityczny na przykładzie wypowiedzi Pawła Kukiza, „Etnolingwistyka”.
Laclau Ernesto (2009), Rozum populistyczny, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław.
Markowski Radosław (2004), Populizm a demokracja: ujęcia, dylematy, kontrowersje, w: Populizm a demokracja, red. Radosław Markowski, Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 11–32.
Moroska Aleksandra (2010), Prawicowy populizm a eurosceptycyzm, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Mudde Cas (2007), Populist Radical Right Parties in Europe, Cambridge University Press, London.
Ożóg Kazimierz (2006), Język populizmu w polskich kampaniach wyborczych roku 2005, w: Style konwersacyjne, red. Bożena Witosz, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice, s. 206–216.
Skarżyńska Krystyna (2001), Jak porozumiewają się politycy: język ostrych kategoryzacji; psychologiczne przyczyny i konsekwencje, w: Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. Jerzy Bralczyk, Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN, Warszawa, s. 119–128.
Szacki Jerzy (2003), Pytania o populizm, „Krytyka Polityczna”, nr 4, s. 28–41.
Wasilewski Jacek (2006), Retoryka dominacji, Wydawnictwo Trio, Warszawa.
Taggart Paul (2010), Populizm, lud i rdzenna kraina, w: Populizm, red. Olga Wysocka, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 77–98.
Taguieff Pierre-Andre (1995), Political Science Confronts Populism: From the Conceptual Mirage to Real Problem, „Telos”, nr 103, s. 9–43.
Urbinati Nadia (1998), Democracy and Populism, „Constellations”, nr 5, s. 110–124.
Wiles Peter (2010), Syndrom, nie doktryna: kilka podstawowych tez o populizmie, w: Populizm, red. Olga Wysocka, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 25–43.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).