Ex Auctoritate Argumentation in Justification of Theorems in Homily Texts
PDF (Język Polski)

Keywords

argument
authority
homily
language
rhetoric

How to Cite

Klementowicz, M. . (2021). Ex Auctoritate Argumentation in Justification of Theorems in Homily Texts. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 28(1), 219–230. https://doi.org/10.14746/pspsj.2021.28.1.15

Number of views: 390


Number of downloads: 175

Abstract

Each public speech (including the homily) should be associated with showing the right which serves as the basis for accepting the presented statements. This is one of the fundamental features of the correct construction of a statement. The theological content of a homily can be presented on the basis of the classical form of argumentum ex auctoritate. As an inductive structure, this argument may promote specific ways of organising the whole speech. Firstly, in the rhetorical inventio structure, it allows the author to control the semantic coherence of the text. Secondly, in the structure of dis­positio, the authority can make for an interesting use of rhetorical narrative in homily text. Thirdly, argumentum ex auctoritate can be used to build the ethos of the preacher. Thanks to the above proposals, it is possible to influence the processuality of the text, which may determine the recognition and assimilation of the different key elements, both of which are crucial for preaching.

https://doi.org/10.14746/pspsj.2021.28.1.15
PDF (Język Polski)

References

Bocheński Józef Maria (1993), Co to jest autorytet?, w: Logika i filozofia. Wybór pism, Warszawa, s. 187–324.

Broński Włodzimierz (1998), Homilia w nauczaniu Kościoła współczesnego, „Resovia Sacra. Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej”, s. 179–187.

Budzyńska Katarzyna (2013), Retoryczne strategie poznawcze, „Przegląd Filozo¬ficzny – Nowa Seria”, nr 2. DOI: 10.2478/pfns-2013-0028.

Chlewiński Zdzisław, Majdański Stanisław (1985), Autorytet, w: Encyklopedia kato¬licka, t. 1, red. Feliks Gryglewicz, Romuald Łukaszyk, Zygmunt Sułowski, Lublin, kol. 1161–1168.

De Beaugrande Robert-Alain, Dressler Wolfgang Ulrich (1990), Wstęp do lingwistyki tekstu, przeł. Aleksander Szwedek, Warszawa.

Dyk Stanisław (2017), Homilia w osmozie z teologiąliturgiczną, „Polonia Sacra”, z. 47, s. 27–43. DOI: http://dx.doi.org/10.15633/ps.2131.

Dyk Stanisław, Klementowicz Michał, Wyrostkiewicz Michał (2019), Słowo aktualne. Przepowiadanie a kwestie społeczne, Gorzów Wielkopolski.

Dyrektorium homiletyczne (2015), Poznań.

Herbut Józef (2004), Elementy metodologii filozofii. Skrypt do wykładu, Lublin, https:// tinyurl.com/ydw327zj [dostęp: 21 stycznia 2021].

Jaroszyński Czesław, Jaroszyński Piotr (2008), Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej. Teoria i ćwiczenia, Szczecinek.

Karczewski Radosław (2015), Koncepcja obrazowości przepowiadania. Studium homi¬letyczne, praca doktorska obroniona na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersy¬tetu Lubelskiego Jana Pawła II, w: Archiwum Uniwersyteckie KUL.

Karczewski Radosław (2016), Przepowiadanie narracyjne jako forma dotarcia do współczesnego człowieka, „Roczniki Teologiczne”, z. 12, s. 47–59. DOI: http:// dx.doi.org/10.18290/rt.2016.63.12-4.

Klementowicz Michał (2012), Funkcjonowanie argumentacji ad logos na przykładzie wybranych homilii Arcybiskupa Stanisława Wielgusa, w: Omnia transeunt – Cari¬tas manet. Księga jubileuszowa dedykowana Księdzu Profesorowi Władysławowi Głowie w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. Helena Słotwińska, Leszek Pin¬tal, Michał Wyrostkiewicz, Sandomierz, s. 659–672.

Klementowicz Michał (2014), Obecność argumentów w odniesieniu do woli (movere) na przykładzie wybranych homilii i kazań Arcybiskupa Stanisława Wielgusa, w: Jak przepowiadać dziś? Głoszenie słowa Bożego w służbie chrześcijańskiej wiary, red. Stanisław Dyk, Wojciech Czupryński, Olsztyn, s. 111–122.

Klementowicz Michał (2019), Intertekstowość w homilii, „Roczniki Teologiczne”, z. 12, s. 53–64. DOI: http://dx.doi.org/10.18290/rt.2019.66.12-4.

Klementowicz Michał (2020), Procesualność w tekście homilii, „Seminare. Poszu¬kiwania Naukowe”, nr 1, s. 11–20. DOI: http://doi.org/10.21852/sem.2020.1.01.

Kodeks Prawa Kanonicznego (1983), Poznań.

Korolko Mirosław (1990), Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa.

Oliynyk Andriy (2013), Συγκατάβασις τò φαινóμενoν. Interpretacja reguł kaznodziej¬skich św. Jana Chryzostoma w pismach Anthony’ego Coniarisa jako przykład współczesnej homiletyki prawosławnej, Kraków.

Panuś Kazimierz (2008), Sztuka głoszenia kazań, Kraków.

Skwara Marek (1994), O Arystotelesowskiej teorii dowodzenia retorycznego, „Pamiętnik Literacki”, z. 4, s. 130–152.

Skwara Marek (1995), O teorii retorycznej św. Augustyna, „Pamiętnik Literacki”, z. 4, s. 99–118.

Szymanek Krzysztof (2001), Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, War¬szawa.

Wilkoń Aleksander (2002), Spójność i struktura tekstu. Wstęp do lingwistyki tekstu, Kraków.

Załęska Maria (2016a), Autorytet i argument z autorytetu w kontekście krytyki: ipse dixit, ergo...?, w: Retoryka – wiedza – krytyka, red. Maria Załęska, Warszawa, s. 57–82.

Załęska Maria (2016b), Krytyka wiedzy specjalistycznej. Między kryteriami meryto¬rycznymi a interpersonalnymi, w: Retoryka – wiedza – krytyka, red. Maria Załęska, Warszawa, s. 5–24.