Słowa kluczowe
reasons for the judgement
model of reasons for judgement
text intelligibility
communication changes
plain language
Jak cytować
Abstrakt
The subject of the article is the structure and linguistic shape of a specific type of legal genre – the reasons for the judgement. The authors, as members of the project and training team, actively participate in the transformation of the communication standards for the Polish judiciary community. They work with the assumption that the long-standing tradition of legal communication is hermetic and results in texts which are uncommunicative and unintelligible to an average reader. In the article, the authors present the social, media, linguistic and communication contexts of such texts. They emphasise their retropical character and indicate the possible direction of changes towards less hermetic and more everyday communication experiences, closer to the average reader. In the conclusion, they underline the importance of the intelligibility of a text as the basic parameter of effective communication and advocate for a systemic change of contemporary legal communication. Based on the texts of reasons for the judgement, they show that such a change is possible as long as it is accepted by the judiciary community in the first place.
Bibliografia
Białecki Ireneusz (1998), Analfabetyzm funkcjonalny. Kultura tworzenia i wykorzy¬stywania informacji, w: Edukacja językowa Polaków. II Forum Kultury Słowa, red. Władysław Miodunka, Kraków, s. 13–35.
Bolter David Jay (2014), Przestrzeń pisma. Komputery, hipertekst i remediacja druku, Kraków.
Choduń Agnieszka (2013), Poprawność językowa uzasadnień orzeczeń sądów admi¬nistracyjnych, w: Uzasadnianie wyroków sądowych. Zasady i kontrowersje. Mate¬riały szkoleniowe NSA 17/2013, Warszawa, s. 5–30.
Gruszczyński Włodzimierz, Ogrodniczuk Maciej, red. (2015), Jasnopis, czyli mierzenie zrozumiałości polskich tekstów użytkowych, Warszawa.
Hadryan Milena (2015), Demokratyzacja języka urzędowego. Współczesne tendencje polityki językowej w Szwecji i w Polsce, Poznań.
Jadacka Hanna (2002), Poradnik językowy dla prawników, Warszawa.
janKomunikant (2011), Słownik polszczyzny rzeczywistej (siłą rzeczy – fragment), Łódź.
Król Marcin (2015), Pora na demokrację, Kraków.
Lewiński Piotr, red. (2015), Bełkot, czyli mowa ludzka pozbawiona sensu. Komunika¬cyjna funkcja wypowiedzi niejasnych, Olsztyn.
Nowak Paweł (2020), Naturalny porządek rzeczy w języku, Warszawa.
Ong Walter Jackson (1992), Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, przeł. Józef Japola, Lublin.
Pleszczyński Jan (2020), Post-prawda i post-fałsz w epistemologii i komunikacji, w: Słowo – Historia, historie w słowach, red. Małgorzata Karwatowska, Robert Litwiński, Adam Siwiec, Lublin.
Rutkowski Mariusz (2015), Rozmowa urzędowa. Analiza konwersacyjno-dyskursywna, Warszawa.
Skudrzyk Aldona (2005), Czy zmierzch kultury pisma? O synestezji i analfabetyzmie funkcjonalnym, Katowice.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).