Kein Mensch ist ein Ich-Land. Metafora wyspy w refleksji o przyjaźni
PDF

Słowa kluczowe

interpretation
the television series Lost
friendship
“I” land
island

Jak cytować

Roszak, J. (2010). Kein Mensch ist ein Ich-Land. Metafora wyspy w refleksji o przyjaźni. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka, (17), 111–124. https://doi.org/10.14746/pspsl:2010.17.8

Abstrakt

In her essay, the author recalls literary contexts (including John Donne, Michel Houellebecq and Ernest Hemingway) and philosophical and anthropological contexts (including Aristotle, Thomas Merton, Maurice Blanchot, Jean-Paul Sartre and Gilles Deleuze) presenting the poetic “I’s” various ways of approaching friendship. The quotation from a German translation of John Donne’s poem used in the title of the article is in itself a meaningful phonetic wordplay: “Kein Mensch ist ein Ich-Land” (no man is an “I” land, no man is an island). The main part of the essay includes an interpretation of the television series Lost — Joanna Roszak investigates philosophical references in the series and indicates biblical contexts (“Am I my brother’s keeper?”). A very apt comment to many episodes in the series is, according to the author, the formula told by Z. Herbert’s Fortinbras: Ani nam witać się ani żegnać żyjemy na archipelagach/ A ta woda te słowa cóż mogą cóż mogą” [It is not for us to greet each other or bid farewell we live on archipelagos/ and that water these words what can they do what can they do prince]. It is a similar defencelessness in which the main characters of Lost try to struggle the reality, even if they live together, and die all alone. Collective memory has become a safeguard for the community in the world, which is to be destined for homelessness and forlornness. The other person though becomes a reference point — it is him or her that makes it possible to find the way home.

https://doi.org/10.14746/pspsl:2010.17.8
PDF

Bibliografia

Bettelheim B., Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni, przeł. D. Danek, Warszawa 1996.

Blanchot M., Przyjaźń, przeł. P. Mościski, „Arterie” 2004, nr 1.

Cummings E.E., love is the place — miłość jest miejscem, w: 150 wierszy, wybór, przeł., wstęp S. Barańczak, Kraków 1994.

Deleuze G., Bartleby albo formuła, przeł. G. Jankowicz, w: H. Melville, Kopista Bartleby. Historia z Wall Street, przeł. A. Szostkiewicz, Warszawa 2009.

Deleuze G., Desert Islands and Other Texts 1953–1974, red. D. Lapoujade, przeł. M. Taormina, Los Angeles–New York 2004.

Derrida J., Polityka przyjaźni, przeł. T. Zarębski, „Odra” 2001, nr 7–8.

Hamilton C., Towards A Post-Secular Ethics, Sydney 2008.

Hemingway E., Komu bije dzwon, przeł. B. Zieliński, Warszawa 1987.

Herbert Z., Tren Fortynbrasa, w: Wybór wierszy, Warszawa 1983.

Houellebecq M., Możliwość wyspy, przeł. E. Wieleżyńska, Warszawa 2006.

Hudzik J.P., Niepewność realnego: o nowoczesnym życiu w świecie iluzji, w: Estetyka wirtualności, red. M. Ostrowicki, Kraków 2005.

Kołakowski L., 13 bajek z królestwa Lajlonii dla dużych i małych i inne, Warszawa 2007.

Lynch S., Philosophy and Friendship, Edinburgh 2005.

Merton T., Nikt nie jest samotną wyspą, przeł. M. Morstin-Górska, Poznań 1997.

Merton T., No Man Is an Island, Washington 2002.

Sławek T., U-bywać. Człowiek, świat, przyjaźń w twórczości Williama Blake’a, Katowice 2001.

Smith Pangle L., Aristotle and the philosophy of Friendship, New York 2003.

Szymborska W., Podziękowanie, w: Widok z ziarnkiem piasku, Poznań 1997.

Tabako T., Dwie samotności, „Odra” 2008, nr 5.