Abstrakt
The article is an attempt at analysing the biographical episode which inclined Proust to rework Bergotte’s death in In Search of Lost Time. Renzi shows how literature (or more generally: art) and life intertwine. By analysing fragments of Proust’s famous novel as well as his records and letters, the author presents the French writer as an avid fan of Vermeer’s paintings. He also touches upon the history of the influence of the Dutch painter on Proust’s works.Finansowanie
przeł. Magdalena Śniedziewska
Bibliografia
Albaret Céleste (1973), Monsieur Proust. Souvenirs recueillis par Gorges Belmont, Laffont, Paris.
Arasse Daniel (1993), L’Ambition de Vermeer, Adam Biro, Paris.
Autographes litteraires. XVIIIe-XXe s. Lettres et Manuscrits […] Lettres de Marcel Proust a Jean-Louis Vaudoyer (1975), Hôtel Drouot, [Paris].
Buisine Alain (1989), Marcel Proust: le cote de l’Orient, „Revue des sciences humaines”, nr 90, s. 123-144.
Citati Pietro (1979), Tarsie proustiane, w: tegoż, Il velo nero, Rizzoli, Milano.
Citati Pietro (1990), Tarsie proustiane, w: Proust e la critica italiana, red. Paolo Pinto, Giuseppe Grasso, Grandi Tascabili Economici Newton, Roma.
Hertel Christiane (1996), Vermeer. Reception and Interpretation, Cambridge University Press, Cambridge.
Huyghe René (1995), Poetyka Vermeera, przeł. Stanisław Barańczak, Adam S. Labuda, „Artium Quaestiones”, nr 7, s. 219-256.
Macchia Giovanni (1997), Tutti gli scritti su Proust, Giulio Einaudi editore, Torino.
Montias John Michael (1982), Artists and Artisans in Delft. A Socio-Economic Study of the Seventeenth Century, Princeton University Press, Princeton.
Montias John Michael (1989), Vermeer and His Milieu. A Web of Social History, Princeton University Press, Princeton.
Painter George D. (1972), Marcel Proust, t. 1 i 2, przeł. Aleksandra Frybesowa, PIW, Warszawa.
Pierre-Quint Léon (1961), La vita e opera di Marcel Proust, Casini, Roma.
Proust Marcel (1936), Correspondance générale de Proust, t. 4, red. Robert Proust, Paul Brach, Plon, Paris.
Proust Marcel (1971), Contre Sainte-Beuve, précédé de Pastiches et melanges et suivi de Essais et articles, red. Pierre Clarac, Yves Sandre, Gallimard, Paris.
Proust Marcel (1983), Correspondance, t. 10, red. Philip Kolb, Plon, Paris.
Proust Marcel (1988), A la recherche du temps perdu, t. 3, red. Jean-Yves Tadié, Gallimard, Paris.
Proust Marcel (1989a), A la recherche du temps perdu, t. 4, red. Jean-Yves Tadié, Gallimard, Paris.
Proust Marcel (1989b), Alla ricerca del tempo perduto, t. 3, red. Luciano De Maria, oprac. Alberto Beretta Anguissola, Daria Galateria, przeł. Giovanni Raboni, Mondadori, Milano.
Proust Marcel (1992a), Correspondance, t. 20, red. Philip Kolb, Plon, Paris.
Proust Marcel (1992b), W poszukiwaniu straconego czasu, t. 1, W stronę Swanna, przeł. Tadeusz Żeleński (Boy), PIW, Warszawa.
Proust Marcel (1992c), W poszukiwaniu straconego czasu, t. 5, Uwięziona, przeł. Tadeusz Żeleński (Boy), PIW, Warszawa.
Proust Marcel (1992d), W poszukiwaniu straconego czasu, t. 7, Czas odnaleziony, przeł. Julian Rogoziński, PIW, Warszawa.
Proust Marcel (1993), Correspondance, t. 21, red. Philip Kolb, Plon, Paris.
Proust Marcel (2000), „Contre Sainte-Beuve” – fragmenty (1908), przeł. Michał Paweł Markowski, w: tegoż, Pamięć i styl, wybór, oprac. i wstęp Michał Paweł Markowski, Znak, Kraków, s. 117-155.
Renzi Lorenzo (1999), Proust e Vermeer. Apologia dell’imprecisione, il Mulino, Bologna.
Rouman-Bélier M. (1959), Jean-Louis Vaudoyer, „Revue de Paris”, luty.
Tadié Jean-Yves (1971), Proust et le roman. Essai sur les formes et techniques du roman dans „A la recherche du temps perdu”, Gallimard, Paris.
Vanzype Gustave (1908), Vermeer de Delft, Van Oest, Bruxelles.
Vaudoyer Jean-Louis (1921), Vermeer de Delft, „L’Opinion”, 30 kwietnia oraz 7 i 14 maja, s. 487-489, 514-516, 542-544.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Literackiej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).