Projektowanie inkluzyjnych środowisk uczenia się w Izraelu: strategie i wyzwania w dążeniu do równości edukacyjnej

Abstrakt

Celem artykułu jest wskazanie znaczenia projektowania środowiska uczenia się w klasie jako strategii rozwoju edukacji włączającej, ze szczególnym uwzględnieniem włączania uczniów z niepełnosprawnościami do klas ogólnodostępnych. Wychodząc z rozumienia inkluzji jako troski o wysoką jakość procesów uczenia się i nauczania odnoszących się do każdego ucznia, w tym dzieci z niepełnosprawnościami, zaprezentowano zasady Uniwersalnego Projektowania Uczenia się (Universal Design for Learning – UDL). Odniesiono się przy tym do postulatów zapewnienia uczniom komfortu fizycznego, możliwości przyswajania wiedzy poprzez różnorodność mediów informacyjnych podczas zajęć dydaktycznych, zróżnicowanych form motywowania uczniów do pracy, a także stworzenia im możliwości prezentowania własnych osiągnięć edukacyjnych. Podkreślono również znaczenie zapewnienia dobrostanu psychofizycznego dzieci, integracji społecznej oraz personalizacji procesu kształcenia. Artykuł, wskazując na zmiany zachodzące w systemie edukacji w Izraelu, ukazuje także znaczenie projektowania inkluzyjnego, które umożliwia tworzenie środowiska uczenia się opartego m.in. na zasadach uwzględniających zróżnicowanie uczniów, usuwaniu barier w dostępie do edukacji (umożliwiającym wysokiej jakości kształcenie dla wszystkich), planowaniu i organizowaniu zadań poznawczych oraz sposobach oceniania ich efektów przez nauczycieli w taki sposób, aby zapobiegać stygmatyzacji uczniów.