Abstrakt
W artykule przedstawiono dwa dokumenty międzynarodowe powstałe w ostatniej dekadzie XX w., a których przyjęcie miało przyczynić się m.in. do zagwarantowania skuteczniejszej ochrony dóbr kulturalnych w okresie konfliktów zbrojnych. Wzrost skuteczności połączono przede wszystkim z kwestią wyodrębnienia indywidualnej odpowiedzialności karnej sprawców przestępstw przeciwko wskazanym dobrom, w obrębie jurysdykcji krajowych i jurysdykcji międzynarodowej. Omówiono zatem w odpowiednim zakresie postanowienia Drugiego protokołu do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w okresie konfliktu zbrojnego oraz Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego. Zwrócono uwagę na podobieństwa i różnice w zakresie, w jakim wskazane dokumenty pozwalają wyeliminować istniejące dotychczas luki prawne oraz w jakim utrzymują nadal niesatysfakcjonujący społeczność międzynarodową poziom ochrony dóbr kulturalnych w okresie konfliktu zbrojnego.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.