SOLIDARNOŚĆ MIĘDZYPOKOLENIOWA W STARZEJĄCYM SIĘ ŚWIECIE – PERSPEKTYWY I ZAGROŻENIA

Abstrakt

Przedmiotem analizy jest solidarność międzypokoleniowa, która dla socjologów zawsze była istotą życia zbiorowego, a stała się najbardziej palącym problemem współczesnego społeczeństwa i wyzwaniem dla władzy. Dokonany przegląd stanowisk teoretycznych oraz wyników badań międzynarodowych skłania do przyjęcia tezy zakładającej większe prawdopodobieństwo solidarności i mniejsze ryzyko konfliktu międzypokoleniowego na poziomie mikro- i makrospołecznym. Ujawniony potencjał społeczny wymaga obudowy polityczno-realizacyjnej – konieczne jest zatem przygotowanie i wdrożenie programów gerontologicznych, a opisane wyzwania i kierunki w polityce społecznej wobec starości i wobec seniorów wymagają społecznej zgody na proponowane rozwiązania. Nie jest i nie będzie to zadanie łatwe, takie bowiem kraje, jak Polska, starzejąc się, zmagać się muszą równocześnie ze spuścizną rozwiązań instytucjonalnych i prawnych poprzedniego ustroju oraz z wieloma poważnymi problemami społecznymi mającymi u podłoża ubóstwo, przebudowę struktur ustrojowych, tworzenie nowych rozwiązań w polityce gospodarczej i społecznej. Jedną z istotnych przeszkód w budowaniu społecznej aprobaty zmian i rozwiązań długookresowych i wspierania koniecznych reform w systemie zabezpieczenia społecznego jest także brak zrozumienia ich konieczności i spodziewanych korzyści dla pojedynczego człowieka.