Abstrakt
Reformy emerytalne analizuje się często z punktu widzenia solidarności, zwłaszcza w ujęciu solidarności międzygeneracyjnej (i „konfliktu” pokoleń). Dominującą perspektywą rozważań jest stabilność finansowa systemu i wpływ projektowanych czy realizowanych reform emerytalnych na sytuację finansów publicznych. Inne aspekty, w tym skutki reform dla redystrybucji dochodu w społeczeństwie, są zazwyczaj pomijane. Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza reform emerytalnych w Polsce w latach 1999-2011 z punktu widzenia solidarności (poziomej i pionowej). Główna konkluzja dotyczy tego, że nastąpiło ograniczenie obu aspektów solidarności. Poza tym w odniesieniu do sprawiedliwości pionowej miało miejsce ograniczenie w ujęciu międzygeneracyjnym na rzecz sprawiedliwości wewnątrzgeneracyjnej.Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.