Abstrakt
Polski model sądowej kontroli administracji zakłada, że stanowi ona element wieńczący system weryfikacji działań administracji. W związku z tym samo uruchomienie postępowania sądowoadministracyjnego wymaga wyczerpania środków zaskarżenia, bądź – do niedawna – zwrócenia się z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. W wyniku reformy sądownictwa administracyjnego w połowie 2017 r. ten środek prawny został wyeliminowany z przepisów ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (u.p.p.s.a.). Autorka udziela odpowiedzi na pytanie, w jakiej mierze zabieg wyeliminowania wezwania do usunięcia naruszenia prawa – z przepisów u.p.p.s.a. – warunkujący dotychczas skuteczność wniesienia skargi do sądu administracyjnego był uzasadniony i czy zerwanie z utrwalonym sposobem kwestionowania aktywności i braku aktywności administracji publicznej można ocenić pozytywnie. Przy tej okazji wskazuje, że mimo wykluczenia tego środka prawnego z przepisów u.p.p.s.a. nadal funkcjonuje on w polskim prawodawstwie.
Bibliografia
Adamiak, B. (2017). Przesłanki dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego, [w:] B. Adamiak, J. Borkowski, Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne. Warszawa: 530–537.
Chlebny, J. (2010). Standardy Rady Europy i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w procedurze administracyjnej i sądowoadministracyjnej, [w:] Z. Kmieciak (red.), Postępowanie administracyjne w Europie. Warszawa: 19–46.
Chróścielewski W. (2003). Wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego, [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (zagadnienia wybrane). Materiał na konferencję sędziów NSA, Popowo 20–22 października 2003 r.). Materiały przeznaczone do użytku służbowego. Warszawa: 21–34.
Chróścielewski, W., Kmieciak, J., Tarno, J.P. (2004). Reforma sądownictwa administracyjnego – oczekiwania i zagrożenia, [w:] Procedura administracyjna wobec wyzwań współczesności, Łódź: 63–71.
Festinger, L. (2007). Teoria dysonansu poznawczego. Warszawa.
Fundowicz, S. (2003). Zasada skargowości w polskim postępowaniu sądowoadministracyjnym, [w:] J. Stelmasiak et al. (red.), Polski model sądownictwa administracyjnego. Lublin: 127–
Glaezer, S. (1992). Das Vorverfahren in Form des Widerspruchsverfahrens, [w:] Verwaltungsprozessrecht. Kurzlehrbuch. 11. Auflage. Stuttgart–München–Hannover–Berlin: 109–138.
Gronkiewicz, A. (2017). Nowelizacja kodeksu postępowania administracyjnego – uwagi wprowadzające, [w:] Nowe instytucje procesowe w postępowaniu administracyjnym w świetle nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2017. Katowice: 17–30.
Kisielewicz, A. (2009). Akty i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, [w:] Instytucje procesu administracyjnego i sądowo administracyjnego. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Ludwikowi Żukowskiemu. Przemyśl–Rzeszów: 167–196.
Kmieciak, Z. (2009). Instancyjność postępowania administracyjnego (uwagi prawnoporównawcze), [w:] M. Wierzbowski et al. (red.), Księga jubileuszowa dedykowana Prof. zw. dr. hab. Jackowi M. Langowi. Warszawa: 137–144.
Kmieciak, Z. (2010a). Koncepcja zintegrowanego systemu odwoławczego w sprawach administracyjnych. Państwo i Prawo 66(1): 25–38.
Kmieciak, Z. (2010b). Prawo do sądu w sprawach sporów jednostki z administracją w świetle postanowień konwencyjnych, konstytucyjnych oraz europejskiego soft-law, [w:] Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne a prawo europejskie. Warszawa: 95–169.
Kmieciak, Z. (2013). Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym. Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego 4: 25–38.
Kmieciak, Z. (2015). Wszczęcie postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym [w:] Z. Kmieciak (red.), Polskie sądownictwo administracyjne – zarys systemu. Warszawa: 132–164.
Kmieciak, Z. (2017). Glosa do uchwały NSA z 27 czerwca 2016 r. I FPS 1/16, OSP 3. Lex online.
Łaszczyca G., Martysz C., Matan, A. (2005). Inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej jako przedmiot skargi do sądu administracyjnego (art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.), [w:] Podmioty administracji publicznej i prawne formy ich działania. Studia i materiały z konferencji jubileuszowej Profesora Eugeniusza Ochendowskiego. Toruń: 363–376.
Piątek, W. (2013). Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Przegląd Sądowy 9: 43–61.
Piątek, W. (2017). Przebieg postępowania sądowoadministracyjnego, [w:] R. Hauser, A. Skoczylas (red.), Postępowania administracyjne i sądowoadministracyjne z kazusami. Warszawa: 420–464.
Schmidt, R. (2011). Das Widerspruchsverfahren, [w:] Verwaltungsprozessrecht. 14. Auflage: 365–383.
Stroink, F., Linden, E. van der (2005). Judicial Lawmaking and Administrative Law. Antwerpen–Oxford.
Szewczyk, E. (2011). Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Zagadnienia wybrane, [w:] J. Niczyporuk (red.), Teoria instytucji prawa administracyjnego. Paryż: 637–648.
Szewczyk, E. (2017). Remonstracja – zapomniany środek prawny, [w:] B. Jaworska-Dębska et al. (red.), O prawie administracyjnym i administracji. Refleksje. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesor Małgorzacie Stahl. Łódź: 567–578.
Szewczyk, E. (2018). Remonstracja w prawie administracyjnym procesowym. Warszawa.
Tarno, J.P. (2016). Postępowanie przed sądem I instancji, [w:] W. Chróścielewski, J.P. Tarno, Postępowanie administracyjne i postępowanie przed sądami administracyjnymi. Warszawa: 433–456.
Wegner-Kowalska, J. (2017). Idea pragmatyzmu w postępowaniu administracyjnym, [w:] J. Zimmermann (red.), Aksjologia prawa administracyjnego. Warszawa: 965–976.
Wiktorowska, A. (2007). Skarga do sądu administracyjnego, [w:] M. Wierzbowski (red.), M. Szubiakowski, A. Wiktorowska, Postępowanie administracyjne – ogólne, podatkowe i przed sądami administracyjnymi. Warszawa: 409–413.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.