Uwagi polemiczne o aspekcie teoretycznym kontratypu obrony koniecznej

Abstrakt

Niniejsza polemika jest głosem w dyskusji nad aspektem formalnym kontratypu obrony koniecznej oraz lokowania sytuacji kontratypowej w prawnokarnych strukturach normatywnych. Autor, posługując się metodą dogmatycznoprawną ze szczególnym uwzględnieniem derywacyjnej koncepcji wykładni prawa jako koncepcji zintegrowanej, przedstawia punkt widzenia, który w przepisach o kontratypie obrony koniecznej upatruje modyfikatora zakresu zastosowania normy sankcjonującej. Takie ujęcie problematyki normatywnego lokowania sytuacji kontratypowej prowadzi autora do wniosku, że stanowi on danie wyrazu przez normodawcę koncepcji dozwolenia mocnego, będącego operatorem w logice deontycznej. W niniejszym opracowaniu odrzuca się tezę, jakoby przepis o kontratypie obrony koniecznej stanowił modyfikator zakresu zastosowania normy sankcjonowanej i ograniczał zasięg zakazu normy. Oznacza to, że zachowanie podjęte w warunkach kontratypowych wypełnia znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary, a oznacza to, że jest zachowaniem zdatnym do przekroczenia prawnokarnej normy sankcjonowanej. Wystąpienie rzeczonej sytuacji uniemożliwia zaktualizowanie się normy sankcjonującej. Odmienne ujęcie prowadzi do sytuacji redundancji treści normatywnej w tekście prawnym, a także niezgodne jest z zakazem wykładni synonimicznej.