Słowa kluczowe
wykładnia systemowa
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 603
Liczba pobrań: 504
Abstrakt
Celem artykułu jest próba analizy toczącej się w polskiej nauce prawa dyskusji dotyczącej relacji pomiędzy wykładnią prounijną a wykładnią systemową. Dominująca w polskiej jurysprudencji opinia na temat statusu wykładni prounijnej określa ją jako jedną z dyrektyw wykładni systemowej. Sięgając do podstawowych pojęć teoretyczno prawnych, analizując modele dokonywania wykładni prounijnej proponowane przez doktrynę prawa europejskiego oraz te proponowane przez polską teorię prawa autor dochodzi do wniosku, że nie sposób zaklasyfikować wykładnię prounijną jako jedną z dyrektyw wykładni systemowej.
Bibliografia
Dudzik, J. (2006), Wykładnia przepisów krajowych jako metoda implementacji – pośrednia skuteczność dyrektyw, [w:] Leszczyńki, L. (red.), Wykładnia prawa – odrębności w wybranych gałęziach prawa, Lublin: 167-187.
Działocha, K. (2004), Podstawy prounijnej wykładni RP, Państwo i Prawo 11: 28- 33.
Godek, A. (2011), Zastosowanie derywacyjnej koncepcji wykładni prawa do rozstrzygania spraw ze stosowaniem przepisów unijnych, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 73(1): 21-39.
Helios, J. (2002), Pojmowanie wykładni prawa europejskiego w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, Wrocław.
Kalisz, A. (2007), Wykładnia i stosowanie prawa wspólnotowego, Warszawa.
Kamiński, M. (2011), Konstruowanie wzorca legalności decyzji administracyjnej na podstawie prawa UE przez polskie sądy administracyjne cz. II, Europejski Przegląd Sądowy 5: 22-27.
Kisielowska, M. (2013), Multicentryczność systemu norm prawa administracyjnego, Samorząd Terytorialny 5: 75-83.
Koncewicz, T. (2000), Sędziowski obowiązek interpretacji prawa krajowego w zgodzie z prawem wspólnotowym, Przegląd Sądowy 6: 3-47.
Koszowski, M. (2009), Wykładnia prowspólnotowa w ujęciu teoretycznoprawnym, Przegląd Legislacyjny 3: 67-95.
Koszowski, M. (2012), Dwa modele wykładni prounijnej, Studia Europejskie 3: 93-110.
Koszowski, M. (2012), Dwa modele wykładni prounijnej, Studia Iuridica Lublinensia 18: 43-58.
Koszowski, M. (2012), Wykładnia prawa krajowego w zgodzie z prawem Unii Europejskiej po uwzględnieniu zmian spowodowanych wejściem w życie Traktatu z Lizbony, Studia Prawa Prywatnego 2(25): 57-71.
Kowalik-Bańczyk, K. (2005), Prowspólnotowa wykładnia prawa polskiego, Europejski Przegląd Sądowy 12: 9-18.
Kustra, A. (2007), Kolizje norm konstytucyjnych i wspólnotowych w ujęciu teoretyczno prawnym, Europejski Przegląd Sądowy 5: 23-31.
Łazowski, A. (2003), Proeuropejska wykładnia prawa przez polskie sądy i organy administracji jako mechanizm dostosowania systemu prawnego do acquis communautaire, [w:] Piontek, E. (red.), Prawo polskie a prawo Unii Europejskiej, Warszawa: 181-198.
Madeja, A. (2011), Wykładnia prounijna w orzecznictwie Polskiego Trybunału Konstytucyjnego (1997 – 2005), Studia Iuridica Toruniensia 8: 142- 167.
Maśnicki, J. (2015), Kontrola konstytucyjności instrumentów implementujących prawo pochodne Unii Europejskiej, Państwo i Prawo 6: 67-81.
Mik, C. (2005), Wykładnia zgodna prawa krajowego z prawem Unii Europejskiej, [w: ] Wronkowska, S. (red.), Polska kultura prawna a proces integracji europejskiej, Kraków: 115-165.
Morawski, L. (2006), Zasady wykładni prawa, Toruń.
Morawski, L. (2011), Spory o wykładnię, Wykład wygłoszony na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w listopadzie 2011 r.: 1-8, www.wpia.uw.edu.pl.
Oplustil, K. (2009), O potrzebie proeuropejskiej wykładni polskiego prawa spółek, Przegląd Prawa Handlowego 9: 4-15.
Płeszka, K. (2010), Wykładnia rozszerzająca, Warszawa.
Rowiński, W. (2012), Dyskusja nad modelem wykładni prounijnej w polskiej nauce prawa, Adam Mickiewicz University Law Review 1: 9-22.
Stawecki, T., Winczorek, P. (2003), Wstęp do prawoznawstwa, Bydgoszcz.
Wróblewski, J. (1988), Sądowe stosowanie prawa, Warszawa.
Zawirska, P., Zwolińska, M. (2010), Proeuropejska wykładnia pojęcia przejścia zakładu pracy – kryterium tożsamości, Monitor Prawa Pracy 8: 403-407.
Zieliński, M. (2006), Wykładnia prawa, Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.