POLITYKA HISTORYCZNA I JEJ GRANICE

Abstrakt

Tematem artykułu jest charakterystyka rozwiniętego w pierwszej dekadzie XXI w. dyskursu polskiej polityki historycznej (polityki pamięci), a także jego ograniczenia. Są nimi – po pierwsze – zewnętrzna opozycja ze strony części środowiska historyków oraz po drugie – wewnętrzne założenia dyskursu (założenie o homogeniczności podmiotu zbiorowej pamięci; założenie o elitarnym charakterze dyskursu; centralne znaczenie kategorii narodu). Alternatywną konceptualizację problemu relacji między historią i pamięcią a polityką można znaleźć między innymi w pracach Michela Foucaulta.