Keywords
petty offences law
proceedings in petty offences cases
How to Cite
Number of views: 174
Number of downloads: 130
Abstract
The evolution of legislation in petty offences cases has been going on continuously since 1918. Furthermore, the dispute over the place of petty offence law in the legal system, dating back to the codification works after 1918, seems to be extremely topical today. The aim of this article is to present and analyse the directions in which petty offence law is developing, and to shed light on the current challenges facing this branch of law. The doctrine has for many years emphasized the need for a thorough reform of the petty offences law (e.g. due to the rather archaic Polish Code of Petty Offences of 1971). The authors use the historical-legal and dogmatic-legal methods. The undertaken analyses were conducted based on a historical analysis of legal acts pertaining to petty offences and their numerous amendments, as well as an analysis of current trends (e.g. changing petty offences into the so-called administrative torts). The conducted considerations lead to the conclusion that petty offences law is a dynamically changing branch of law, which, however, still requires a comprehensive and thorough reform. Currently, there is no doubt that petty offences law belongs to the branch of criminal law, and only the court is authorized to impose penalties for petty offences. The material-legal nature of petty offences necessitates searching for the most optimal model of reaction to them. In response to the urgent need of petty offences law reform, proposals for adjudication by non-judicial authorities in petty offences cases are put forward. The authors emphasize that possible changes to the adjudication model in petty offences cases are even more challenging, as they must at the same time satisfy the norm expressed in Article 237 of the Constitution of the Republic of Poland, according to which the court is the competent authority to adjudicate in petty offences cases.
References
Bojarski, M., Płońska, A., Świda, Z. (2012). Podstawy materialnego i procesowego prawa o wykroczeniach. Wrocław.
Daniluk, P. (2020). Zapis debaty eksperckiej „Podstawowe problemy i przyszłość prawa wykroczeń”, która odbyła się 06.03.2019 r. w Warszawie, [w:] P. Daniluk (red.), Reforma prawa wykroczeń. Tom 2. Warszawa: 607–660.
Grzegorczyk, T. (1989). Sugestie co do zakresu zmian przepisów działu I k.p.w. Zagadnienia Wykroczeń 4/5: 46–56.
Gubiński, A. (1963). Areszt zasadniczy i zastępczy. Zagadnienia Karno-Administracyjne 6: 53–62.
Gubiński, A. (1972). Prawo karno-administracyjne. Warszawa.
Jakubowska-Hara, J., Łucarz, K. (2020). Kierunki reform polskiego prawa wykroczeń w perspektywie historycznoprawnej, [w:] P. Daniluk (red.), Reforma prawa wykroczeń. Tom 2. Warszawa: 5–90.
Kmiecik, R. (2002). Sprawa o wykroczenie a proces karny (czy wymiar sprawiedliwości staje się jeszcze jednym „urządzeniem administracyjnym”?). Prokurator 3/4: 7–14.
Kocel-Krekora, Z. (1987). Kierunki rozwoju polskiego prawa wykroczeń. Zagadnienia Wykroczeń, XXXV-lecie kolegiów do spraw wykroczeń 2: 16–24.
Kowalczyk, A. (2016). Klasyfikacja i modele odpowiedzialności za drobne czyny bezprawne, [w:] A. Światłowski (red.), W poszukiwaniu optymalnego modelu orzekania w sprawach o drobne czyny zabronione. Kraków: 9–21.
Liżyńska, K. (2013). Z problematyki czynów przepołowionych. Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego 29: 253–266.
Łucarz, K., Muszyńska, A. (2021). Ewolucja polskiego systemu wykroczeń – przez autorytaryzm do demokracji. Cz. 2. Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem 1: 263–287. https://doi.org/10.19195/2300-7249.43.1.17 DOI: https://doi.org/10.19195/2300-7249.43.1.17
Marek, A. (2010). Pojęcie prawa karnego, jego funkcje i podział, [w:] A. Marek (red.), System prawa karnego. Tom 1: Zagadnienia ogólne. Warszawa: 1–48.
Marek, A. (2011). Niedokończona reforma prawa wykroczeń, [w:] A. Michalska-Warias, I. Nowikowski, J. Piórkowska-Flieger (red.), Teoretyczne i praktyczne problemy współczesnego prawa karnego. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Tadeuszowi Bojarskiemu. Lublin: 663–673.
Marek, A. (2012). Prawo wykroczeń (materialne i procesowe). Warszawa.
Melezini, M. (2010). Inne rodzaje kar, [w:] M. Melezini (red.), System prawa karnego. Tom 6: Kary i środki karne. Poddanie sprawcy próbie. Warszawa: 349–380.
Piasecka-Sobkiewicz, M. (2013). Pomysł resortu sprawiedliwości: e-kolegium do spraw wykroczeń. Dziennik Gazeta Prawna z 28 lutego 2013.
Pływaczewski, E., Guzik-Makaruk, E. (2016). Kilka uwag na tle czynów przepołowionych po nowelizacji z 2013 roku, [w:] J. Sawicki, K. Łucarz (red.), Na styku prawa karnego i prawa o wykroczeniach. Zagadnienia materialnoprawne oraz procesowe. Tom 1. Wrocław: 149–175.
Postulski, K. (2011). Udział referendarzy sądowych w postępowaniu karnym według projektu zmian KPK. Kwartalnik Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury 4: 12–26.
Radecki, W. (2013). Wprowadzenie. Miejsce prawa wykroczeń w systemie prawa, [w:] M. Bojarski, W. Radecki, Kodeks wykroczeń. Komentarz. Warszawa: 3–97.
Radecki, W. (2014). Dezintegracja polskiego prawa penalnego. Prokuratura i Prawo 9: 5–28.
Skupiński, J. (1974). Model polskiego prawa o wykroczeniach. Wrocław.
Starościak, J. (1969). Rozważania o orzecznictwie karno-administracyjnym, [w:] J. Fiema (red.), Studia prawnicze. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Dr Witolda Świdy. Warszawa: 375–383.
Szumski, J. (1995). Środki penalne w polskim prawie wykroczeń na tle doświadczeń praktyki. Lublin.
Świtała, K. (1979). Ewolucja prawa wykroczeń. Zagadnienia Wykroczeń 6: 1–8.
Zalewski, W. (2021). Administratywizacja prawa karnego, [w:] M. Bogusz, W. Zalewski (red.), „Administratywizacja” prawa karnego czy „kryminalizacja” prawa administracyjnego? Gdańsk: 75–100.
License
Copyright (c) 2022 WPiA UAM
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.