Kryzys? Jaki kryzys? Między starymi rutynami a wymuszoną innowacyjnością: przypadek kryzysu energetycznego

Abstrakt

Artykuł wpisuje się w szeroki nurt badań społecznych poświęconych bezpieczeństwu energetycznemu. Podstawą empiryczną artykułu jest zbiór 40 indywidualnych wywiadów pogłębionych, których celem było uzyskanie jakościowych danych dotyczących (1) recepcji kryzysu energetycznego oraz (2) taktyk i strategii radzenia sobie z jego przejawami. Analizując dążenia do miniaturyzowania rozmiarów i negatywnych następstw kryzysu energetycznego oraz taktyki i strategie radzenia sobie z jego przejawami, artykuł szuka odpowiedzi na pytanie o funkcje tych ostatnich. Wśród strategii najwięcej uwagi poświęcono strategii polegającej na negowaniu kryzysu lub minimalizowaniu jego znaczenia. Strategia ta nazwana została w artykule odwróconą paniką moralną. Z jednej strony sprzyja ona biernym postawom, z drugiej – stabilizuje porządek zbiorowy. Artykuł zamyka lista tropów interpretacyjnych, które są próbą zidentyfikowania najważniejszych powodów negowania kryzysu energetycznego. Znalazła się wśród nich hipoteza, że obecny kryzys energetyczny jest postrzegany jako slow disaster („powolna katastrofa”), która w przeciwieństwie do klęsk żywiołowych lub wojen ma niski potencjał mobilizujący.