Ewolucja stanowiska ustawodawcy w zakresie następstwa prawnego w prawie publicznym

Abstrakt

Kodeks handlowy w art. 285 § 3 i art. 465 § 3, czyli przepisach dotyczących łączenia spółek, stanowił, że z chwilą wykreślenia spółki przejętej spółka przejmująca wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejętej. Wyłącznie w tych przepisach akt ten stanowił o obowiązywaniu sukcesji uniwersalnej, jednakże z przepisów nie wynika wprost, czy sukcesja ta obejmowała swym zakresem przedmiotowym tylko prawa i obowiązki cywilnoprawne, czy również publicznoprawne. Kodeks spółek handlowych, który zastąpił Kodeks handlowy, w odniesieniu do łączenia spółek w art. 494 § 2 przewiduje wprost sukcesję uniwersalną w odniesieniu do praw i obowiązków publicznoprawnych. W czasie obowiązywania Kodeksu handlowego obowiązywały dwie ustawy, których przepisy sugerowały, że stanowią podstawę do sukcesji uniwersalnej publicznoprawnej: ustawa z 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawa z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji – rozwiązania legislacyjne w zakresie następstwa prawnego przyjęte w przywołanych ustawach stanowią materiał porównawczy analizy regulacji sukcesji zawartej w Kodeksie handlowym. Niniejszy artykuł ma przede wszystkim przedstawić ewolucję stanowiska ustawodawcy, w wyniku której od stanu prawnego nieprzewidującego następstwa prawnego w prawie publicznym doprowadzono do stanu prawnego dopuszczającego w przypadku łączeń i podziałów spółek sukcesję odnoszącą się do wszystkich praw i obowiązków publicznoprawnych. W przypadkach przekształcenia spółek i przedsiębiorstw państwowych przyjmowana jest zasada kontynuacji praw i obowiązków publicznoprawnych.