Słowa kluczowe
czynniki przestępczości
nieletni sprawcy przestępstw
województwo wielkopolskie
Jak cytować
Abstrakt
Celem artykułu jest zbadanie przestrzennego zróżnicowania przestępczości nieletnich, a także próba określenia czynników sprzyjających przestępczym zachowaniom nieletnich na obszarze województwa wielkopolskiego w układzie powiatów w latach 1999 i 2015. Analiza dotyczy zmian natężenia przestępczości nieletnich sprawców przestępstw i czynów przez nich popełnionych ze szczególnym uwzględnieniem przestępstw kryminalnych w kategorii przestępstwa narkotykowe, cechujących się najwyższymi wartościami wskaźników natężenia przestępstw. Uzupełnieniem prowadzonych analiz jest ustalenie współzależności pomiędzy poziomem przestępczości nieletnich a czynnikami przestępczości przy wykorzystaniu współczynnika korelacji liniowej Pearsona.Bibliografia
Bałandynowicz A. 2012. Agresja i przemoc w cyberprzestrzeni a przestępczość dzieci i młodzieży. [W:] S. Ćmiel (red.), Przestępczość nieletnich – teoria i praktyka. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi, Józefów, s. 11–38.
Barczykowska A. 2011. Kapitał społeczny a zjawiska patologii społecznej w wielkim mieście. Impuls, Kraków.
Bartnicki S. 1986. The geography of crime. The case study of Warsaw. Miscellanea Geographica, 2: 237–242.
Bartnicki S. 1987a. Geografia przestępczości miejskiej. [W:] A. Rajkiewicz, Z. Tokarski (red.), Zagrożenia społeczne i warunki oraz środki ich przezwyciężania. Polska 2000, 2/1986, II: 37–48.
Bartnicki S. 1987b. Terytorialne zróżnicowanie przestępczości w Polsce w latach 1976–1986. Raport dla Komitetu Polska 2000.
Bogacka E. 2009a. Poziom i czynniki przestępczości w układzie regionalnym Polski. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, 8: 33–43.
Bogacka E. 2009b. Przestępczość w Poznaniu. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, 6: 87–100.
Bogacka E. 2012a. Struktura przestrzenna i czynniki przestępczości na obszarze nadgranicznym Polski z Niemcami. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Bogacka E. 2012b. Zastosowanie teorii społecznej dezorganizacji do badania zróżnicowania przestrzennego przestępczości. Wiadomości Statystyczne, 1: 43–51.
Cichy A., Szyjko C. 2014. Nieletni jako przestępca w XXI wieku – studium uwarunkowań społeczno-prawnych. Akademia Obrony Narodowej, Warszawa.
Chmielewska A. 2012. Znaczenie i rola środowiska rodzinnego w procesie stawania się przestępcą. [W:] S. Ćmiel (red.), Przestępczość nieletnich – teoria i praktyka. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi, Józefów, s. 299–320.
Drzewiecki P. 2016. Zjawisko przestępczości nieletnich w Polsce. De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności, 2: 78–96.
Firla J. 2001. Psychospołeczne uwarunkowania przestępczości nieletnich. Wydawnictwo Szkoły Policji w Katowicach, Katowice.
Guzik R. 2000a. Przestępczość w przestrzeni Krakowa w wyobrażeniach jego mieszkańców. [W:] I. Jażdżewska (red.), Miasto postsocjalistyczne: organizacja przestrzeni miejskiej i jej przemiany. Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Łódź, s. 201–204.
Guzik R. 2000b. Przestrzenny obraz przestępczości w prasie krakowskiej. [W:] B. Domański (red.), Studia nad rozwojem lokalnym i regionalnym. Prace Geograficzne, 106: 197–216.
Hnatów A. 2012. Wpływ grup rówieśniczych na popełnianie przestępstw przeciwko mieniu przez nieletnich. [W:] S. Ćmiel (red.), Przestępczość nieletnich – teoria i praktyka. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi, Józefów, s. 479–498.
Hołyst B. 2007. Kryminologia. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa.
Informacja dotyczącą stanu zagrożenia przestępczością nieletnich w Polsce w 2015 r. Biuro Prewencji i Ruchu Drogowego KGP w Warszawie.
Kądziołka K. 2015. Sytuacja społeczno-ekonomiczna mieszkańców a przestępczość w Polsce. [W:] Z.E. Zieliński (red.), Rola informatyki w naukach ekonomicznych i społecznych. Innowacje i Implikacje Interdyscyplinarne, 1: 83–92.
Komadowska A. (red.) 2012. Przestępczość wśród młodzieży – zagrożenia, sposoby przeciwdziałania. Wydawnictwo KUL, Lublin.
Kozłowski P. 2010. Dynamika demoralizacji i przestępczości nieletnich – analiza statystyczna zjawiska i propozycja indywidualnych rozwiązań. Przegląd Więziennictwa Polskiego, 69: 103–128.
Kuć M. 2013. Kryminologia. Skrypty Becka. Wyd. 2. Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
Lipka M. 1971. Przestępczość nieletnich w Polsce. Zapobieganie i zwalczanie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Łosińska M. 2013. Kobieta jako sprawczyni zabójstwa – analiza kryminologiczna i kryminalistyczna. Przegląd Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny, 1: 42–59.
Mordwa S. 2011. Przestępstwa w przestrzeni publicznej. Przykład Łodzi. [W:] I. Jażdżewska (red.), Człowiek w przestrzeni publicznej miasta. Konwersatorium Wiedzy o Mieście, 24: 231–240.
Mordwa S. 2012. Struktura i typologia przestrzenna przestępczości w Polsce – przykład wykorzystania walidacji liczby skupień w metodzie k-średnich. Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica Socio-Oeconomica, 12: 89–110.
Mordwa S. 2013. Przestępczość i poczucie bezpieczeństwa w przestrzeni miasta. Przykład Łodzi. Wydawnictwo UŁ, Łódź.
Mordwa S. 2016. The geography of crime in Poland and its interrelationship with other fields of study. Geographia Polonica, 89: 187–202.
Mydel R. 1989. Przestrzenne zróżnicowanie przestępczości w Japonii. Folia Geographica, Series Geographica-Oeconomica, 22: 121–138.
Mydel R., Kozimor K. 1989. Demograficzne, czasowe i przestrzenne aspekty przestępczości w Krakowie. Folia Geographica, Series Geographica-Oeconomica, 22: 63–84.
Papież J., Płukis A. (red.) 1998. Przemoc dzieci i młodzieży w perspektywie polskiej transformacji ustrojowej. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
Sitarczyk M. 2004. Nieletni sprawcy zabójstw. Sylwetki psychologiczne. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Składowskiej, Lublin.
Ustawa z dn. 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. 1982, nr 35, poz. 228).