Słowa kluczowe
poziom rozwoju
układ regionalny
Jak cytować
Abstrakt
W dobie intensywnego postępu technologicznego, postępującej globalizacji i wzrastającej konkurencyjności coraz większego znaczenia nabierają nowoczesne usługi, które stają się niezbędne w rozwoju współczesnej gospodarki. Celem artykułu jest: (1) próba identyfikacji nowoczesnych usług w oparciu o współczesną literaturę przedmiotu, (2) charakterystyka poziomu rozwoju nowoczesnych usług w Polsce, (3) analiza zróżnicowania poziomu rozwoju usług nowoczesnych w Polsce w układzie województw. Dane wykorzystane w analizie pochodzą z banku danych lokalnych Głównego Urzędu Statystycznego oraz Eurostatu. W pracy wykorzystano wskaźnik syntetyczny Perkala, analizę korelacji oraz analizę skupień. Wyniki badań prowadzą do wniosku, że w ujęciu całościowym wysokim poziomem rozwoju usług nowoczesnych charakteryzują się województwa: mazowieckie oraz małopolskie, dolnośląskie i pomorskie. Niskim poziomem usług nowoczesnych cechują się przede wszystkim słabe gospodarczo województwa wschodniej Polski oraz województwa: lubuskie i świętokrzystkie. Regionalny rozkład wartości wskaźnika syntetycznego poziomu rozwoju usług nowoczesnych w wyraźny sposób nawiązuje do rozkładu ogólnego poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego województw.Bibliografia
Aydalot P., Keeble D. 1988. High technology industry and innovative environments: The European experience. Routledge, London.
Berger A.N., Udell G.F. 2002. Small business credit availability and relationship lending: the importance of bank organizational structure. Economic Journal, 112: 32–53.
Becker G.S. 1993. Human Capital: A Theoretical and Empirical Analysis, with Special Reference to Education. University of Chicago Press, Chicago.
Capello R., Nijkamp P. (red.) 2009. Regional growth and development theories in the XXI. Century. Edward Elgar, Cheltenham.
Camagni R. 1991. Local “Milieu”, Uncertainty and Innovation Networks: Towards a New Dynamic Theory of Economic Space. [W:] R. Camagni (red.), Innovation Networks: Spatial Perspectives. BelhavenPrinter, London, s. 121–144.
Chojnicki Z., Czyż T. 2006. Aspekty regionalne gospodarki opartej na wiedzy w Polsce. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań.
Den Hertog P., Bilderbeek R. 1999. Conceptualising Service Innovation and Service Innovation Patterns. Research Programme on Innovation in Services (SIID) for the Ministry of Economic Affairs. Utrecht.
Dominiak J. 2017. Nowoczesne usługi a poziom rozwoju gospodarczego. [W:] Z. Zioło, T. Rachwał (red.), Przemiany strukturalne wybranych sektorów gospodarki. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 31(1): 81–96.
Eichengreen B., Gupta P. 2009. The two waves of service sector growth. NBER Working Papers Series 14968. The National Bureau of Economic Research, Cambridge.
Etzkowitz H., Leydesdorff L. 1995. The Triple Helix – University-Industry-Government Relations: A Laboratory for Knowledge-Based Economic Development. EASST Review, 14: 14–19.
Garcia R., Calantone R. 2002. A Critical Look at Technological Innovation Typology and Innovativeness Terminology: A Literature Review. Journal of Product Innovation Management, 19: 110–132.
Keeble D., Lawson C., Moore B., Wilkinson F. 1999. Collective learning processes, networking and institutional thickness in Cambridge region. Regional Studies, 33, 4: 319–332.
Kłosiński K. 2000. Zmiany w strukturze wytwarzania usług rynkowych w latach 1990–1998. [W:] A. Lipowski (red.), Struktura gospodarki transformującej się. Polska 1990–1998 i projekcja do 2010. PAN, Warszawa, s. 175–209.
Kostrubiec B. 1965. Klasyfikacja dynamiczna i wielocechowa województw Polski. KPZK PAN, Warszawa.
Longhi C. 1999. Networks, collective learning and technology development in innovative high technology regions: The case of Sophia-Antipolis. Regional Studies, 33, 4: 333–342.
Lundvall B.A. 2000. Gospodarka ucząca się. Pewne implikacje dla bazy wiedzy o systemie ochrony zdrowia i edukacji. [W:] Zarządzanie wiedzą w społeczeństwie uczącym się. Centrum Badań nad Edukacją i Innowacją OECD, Ministerstwo Gospodarki, Departament Strategii Gospodarczej, Warszawa, s. 117–133.
Markowski T., Drzazga D. 2008. Rola wyższych uczelni w rozwoju społeczno-gospodarczym i przestrzennym miast. KPZK PAN, Warszawa.
Menor L., Tatikonda M., Sampson S. 2002. New service development: areas for exploitation and exploration. Journal of Operations Management, 20(2): 135–157.
Mishra S., Lundstromm S., Anand R. 2011. Service Export Sophistication and Economic Growth. Policy Research Working Paper, 5606. World Bank.
Pakulska T. 2005. Podatność innowacyjna Polski na napływ zagranicznego kapitału technologicznie intensywnego. SGH, Warszawa.
Rogoziński K. 2004. Innowacyjność i nowa taksonomia usług. Wiadomości Statystyczne, 3.
Soete L., Miozzo M. 1989. Trade and Development in Services: A Technological Perspective. Working Paper, 89–031. MERIT, Maastricht.
Szukalski S.M. 2001. Sektor usług w gospodarce niemieckiej. Hipotezy i empiryczna weryfikacja przekształceń strukturalnych. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Uppenberg K. 2009. Innovation and economic growth. EIB Papers, 14(1).
Werwicki A. 1998. Zmiany paradygmatu geografii usług. Przegląd Geograficzny, 70: 3–4.