Abstrakt
Podział pomocniczy miasta Poznania jest rezultatem oddolnego kreowania jednostek osiedlowych przez mieszkańców miasta. Wynikiem tego jest zróżnicowana struktura wielkościowa osiedli, a cały układ jednostek pomocniczych cechuje duże rozdrobnienie i niespójność terytorialna. Dodatkowo dostrzega się problemy związane z funkcjonowaniem osiedli w Poznaniu, które wynikają głównie z braku równowagi pomiędzy zadaniami i kompetencjami statutowymi. Artykuł identyfikuje te problemy. Dodatkowo praca porusza zagadnienie planowanej reformy jednostek pomocniczych w Poznaniu.
Bibliografia
Kaczmarek G. 1996. Społeczeństwo obywatelskie w osiedlu. [W:] A. Porawski, J. Hałas (red), Jednostki pomocnicze samorządu terytorialnego w miastach – informator. Związek Miast Polskich, Poznań.
Kulesza M. 1996. Założenia ustrojowe jednostek pomocniczych w zamyśle autorów ustawy o samorządzie terytorialnym. [W:] A. Porawski, J. Hałas (red.), Jednostki pomocnicze samorządu terytorialnego w miastach – informator. Związek Miast Polskich, Poznań.
Leoński Z. 2000. Zarys prawa administracyjnego. Wydawnictwo Prawnicze PWN, Warszawa. Projekt reformy jednostek pomocniczych miasta Poznania. 2010. Doraźna Komisja ds. Reformy Jednostek Pomocniczych Miasta Poznania, Poznań.
Szewc A., Jyż G., Pławecki Z. 2005. Samorząd gminny. Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., Warszawa.
Źródła prawne
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2001.142.1591 ze zm.). Statut Miasta Poznania (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 2003 r. nr 54, poz. 1014 ze zm.).
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.