Słowa kluczowe
esencja
doświadczenie
geografia bezpośrednia
moment istotnościowy
Jak cytować
Abstrakt
Geograf próbuje wyjaśnić relacje przestrzenne w przyrodzie i w środowisku społecznym. Z kolei geografię można określić jako „sztukę czytania przestrzeni”. Dla geografa środowisko geograficzne to książka, którą próbuje odczytać, poznać jej treść, znaczenia, symbole i relacje między obserwowanymi wydarzeniami. Aby odczytać przestrzeń, potrzebna jest intuicja, wykraczająca poza istniejące schematy, poczucie piękna i nieograniczona wyobraźnia, swoboda myślenia oraz wrażliwość na innych ludzi. Dlatego należy dążyć do przekraczania granic nauki i tym samym umożliwić odkrycie sensu ludzkiej egzystencji w społeczeństwie. Myślenie geograficzne jest kluczem do wyjaśnienia otaczającego świata (naturalnego i społecznego), a przez to zrozumienia miejsca zajmowanego przez człowieka na Ziemi. Tym samym myślenie geograficzne zmierza do poznania prawdy o człowieku, o istocie terytorialnej zanurzonej w rzece czasu
Bibliografia
Chojnicki Z. 2001. Dualizm metodologiczny w geografii społeczno-ekonomicznej. [W:] H. Rogacki (red.), Koncepcje teoretyczne i metody badań geografii społeczno-ekonomicznej i gospodarki przestrzennej. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 17–25.
Gadacz T. 2010. Wartości w czasach zamętu. [W:] M. Madurowicz (red.), Wartościowanie współczesnej przestrzeni miejskiej. Uniwersytet Warszawski, Warszawa, s. 17–30.
Heidegger M. 1996. Przyczynki do filozofii (Z wydarzania). Przekład B. Baran, J. Mizera. Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków.
Kaczmarek J. 2017. Mądrość jako rozumienie świata. Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica Socio-Oeconomica, 27: 43–56.
Kaczmarek S., Kaczmarek J. 2010. Aksjologia przestrzeni miejskiej – w stronę geografii moralności. [W:] M. Madurowicz (red.), Wartościowanie współczesnej przestrzeni miejskiej. Uniwersytet Warszawski, Warszawa, s. 31–45.
Konończuk E., Nofikow E., Sidoruk E. (red.), 2014. Geografia i metafora. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok.
Konończuk E., Sidoruk E. (red.) 2015. Przestrzenie geo(bio)graficzne w literaturze. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok.
Kotarbiński T. 1975. Hasło dobrej roboty. Wiedza Powszechna, Warszawa.
Kotus J. 2015. Turyści w strukturze miasta: obraz konfliktu czy koegzystencji? – rozważania na podstawie badań city users w dwóch miastach. Studia Regionalne i Polityka Regionalna, 31: 33–46.
Kruszyńska S. 2018. Kulturalny barbarzyńca. Fenomenologia radykalna Michela Henry’ego jako filozofia sztuki życia. Universitas, Kraków.
Księga psalmów. 1981. Tłum. z hebrajskiego Cz. Miłosz. Éditions du Dialogue, Paris.
Listy Nowego Testamentu w przekładzie z języka greckiego. 2000. Pallotinum, Poznań.
Milne A.A. 1987. Chatka Puchatka. Przekład I. Tuwim. Książka i Wiedza, Warszawa.
Rybicka E. 2014. Geopoetyk. Przestrzeń i miejsce we współczesnych teoriach i praktykach literackich. Universitas, Kraków.
Schmidt V. 2018. Trylogia tekstylna. Przekład uczestnicy warsztatów translatorskich w Austriackim Forum Kultury pod kierunkiem Sławy Lisieckiej. [W:] Widoki z okna. Dramaty. T. 1. ADiT, Warszawa.
Stein E. 1995. Byt skończony a byt wieczny, przekład S.I. Adamska OCD, W drodze, Poznań.
Stein E. 2000. Autobiografia w listach, 1916–1942, przekład S.I. Adamska OCD. Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków.
Wendland M. 2011. Konstruktywizm komunikacyjny. Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii UAM, Poznań.
Wittgenstein L. 2012. Tractatus logico-philosophicus. Przekład B. Wolniewicz. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.