Badania partycypacyjne w działaniu (PAR): między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem
PDF

Słowa kluczowe

PAR
partycypacja
badania w działaniu
etyka badawcza

Jak cytować

Brzozowska-Brywczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR): między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, (46), 91–101. https://doi.org/10.14746/rrpr.2019.46.06

Abstrakt

Artykuł ma na celu przybliżenie ogólnych zasad prowadzenia partycypacyjnych badań w działaniu, przywołując ich dwutorową historię oraz wynikającą z niej filozofię i praktykę badawczą. Opisuję w nim specyfikę procesu badawczego oraz relacji między badaczem i uczestnikami badań. Jednocześnie moja prezentacja opiera się na założeniu o paradygmatycznej nieoczywistości PAR, która wikła je w szereg istotnych dylematów etycznych i metodologicznych. Związane są one przede wszystkim z przyjmowaniem przez badaczy różnych definicji, a co za tym idzie – celu i formy – partycypacji uczestników badań w działaniu. Znaczenie partycypacji w PAR i jej konsekwencje dla praktyki badawczej są przedmiotem dyskusji końcowej części artykułu, oferując czytelnikowi obok opisu metody, również pretekst do namysłu nad warunkami i konsekwencjami jej stosowania.

https://doi.org/10.14746/rrpr.2019.46.06
PDF

Bibliografia

Fuller D., Kitchin R. 2004. Radical theory/critical praxis: academic geography beyond the academy? [W:] D. Fuller, R. Kitchin (red.), Radical theory/critical praxis: academic geography beyond the academy? Praxis (e)Press,Vernon and Victoria, s. 1–20.

Burawoy M. 2005. 2004 Presidential Address: for Public Sociology. American Sociological Review, 70, 1: 4–28.

Szołucha A. 2012. „Bądź zmianą, której chcesz doświadczyć”. Wstęp do Participatory Action Research. [W:] M. Trawińska, M. Maciejewska (red.), Uniwersytet i emancypacja. Wiedza jako działanie polityczne, działanie polityczne jako wiedza. Interdyscyplinarna Grupa Gender Studies, Wrocław, s. 111–127.

Theiss M. 2009. Participative Action Resarch. O roli „partycypacyjnych badań w działaniu” w polityce społecznej. Problemy Polityki Społecznej, Studia i Dyskusje, 11: 65–85.

Freire P. 1972. Pedagogy of the Opressed. Penguinn Books, London.

Fals-Borda O., Anisur Rahman M. 1991. Action and knowledge. Breaking the monopoly with participatory action research. Apex Press, New York.

Maguire P. 1987. Doing Participatory Research. A Feminist Approach. University of Massachusetts Press, Amherst.

Cahill C. 2007. Doing Research with Young People: Participatory Research and the Rituals of Collective Work. Children’s Geographies, 5, 3: 297–312.

Reason P., Bradbury H. (red.) 2008. The SAGE Handbook of Action Research. Participative Inquiry and Practice. Second Edition: Sage, London.

Kindon S., Pain R., Kesby M. (red.) 2007. Participatory Action Research Approaches and Methods. Connecting people, participation and place. Routledge, New York.

Whyte W., Greenwood D., Lazes P. 1991. Participatory Action Research. Sage, Newbury Park.

Stringer E.T. 1999. Action Research. Second Edition. Sage, Thousand Oaks, CA.

Denscombe M. 2010. The Good Research Guide for Small-Scale Research Projects. Fourth Edition. Open University Press, Berkshire.

Hart R. 1992. Children’s Participation: from Tokenism to Citizenship. UNICEF, Florence.

Save the children 2005. Practice Standards in Children’s Participation (https://resourcecentre.savethechildren.net/sites/default/files/documents/3017.pdf).