Słowa kluczowe
quasi-eksperyment
geografia społeczna
Jak cytować
Abstrakt
Współczesna geografia społeczna ujmowana w perspektywie globalnej rozwija się bardzo dynamicznie jako nauka tworząca i wykorzystująca różne paradygmaty, teorie, koncepcje oraz metody badań. Jej interdyscyplinarność z jednej strony oraz złożoność współczesnych mikroświatów z drugiej nie tylko pozwala, ale wręcz zmusza badacza do wykorzystania (często triangulacyjnego) metod badań społecznych: ilościowych i jakościowych. Choćby krótki przegląd referatów zgłaszanych do czołowych konferencji anglo-amerykańskiego obszaru nauki uświadamia, że tak dzieje się w rzeczywistości. Jednak polska geografia społeczna bardzo konserwatywnie odnosi się do artykułowania nowych paradygmatów, podejść i triangulacji metod. Niejako z tych powodów autorzy opracowania proponują podjąć dyskusję nad zastosowaniem w geografii społecznej metod związanych z eksperymentem. Zasadniczą osią narracji są pytania o obszary, w których eksperyment/quasi-eksperyment w geografii społecznej może być stosowany oraz o specyfikę i jego uwarunkowania w tej dyscyplinie.
Finansowanie
Projekty Narodowego Centrum Nauki: UMO-2011/03/B/HS4/01171, UMO-2014/15/B/HS4/00839, UMO-2018/31/B/ HS4/00059
Bibliografia
Albert S.C., Golledge R.G. 1999. The use of spatial cognitive abilities in geographical information systems: The map overlay operation. Transactions in GIS, 3: 7–21.
Argent N.M., Walmsley D.J. 2009. From the inside looking out and the outside looking in: Whatever happened to “behavioural geography?” Geographical Research, 47, 2: 192–203.
Aspinall P., Mavros P., Coyne R., Roe J. 2013. The urban brain: analysing outdoor physical activity with mobile EEG. British Journal of Sports Medicine BJSM Online First, published on March 6, 2013 as 10.1136/bjsports-2012-091877 1–7 (http://bjsm.bmj.com/content/early/2013/03/05/bjsports-2012-091877.full; dostęp: 13.03.2019).
Bartnicka M. 1986. Percepcja przestrzeni miejskiej Warszawy – na przykładzie dzielnicy Ochota. Przegląd Geograficzny, 1–2: 165–189.
Brzeziński J. 2004. Metodologia badań psychologicznych. PWN, Warszawa.
Chojnicki Z. 2000. Perspektywiczne problemy badawcze geografii. [W:] B. Kortus, A. Jackowski, K. Krzemień (red.), Nauki geograficzne w poszukiwaniu prawdy o ziemi i człowieku. Instytut Geografii UJ, Kraków, s. 151–157.
Chojnicki Z. 2001. Dualizm metodologiczny w geografii społeczno-ekonomicznej. [W:] H. Rogacki (red.), Koncepcje teoretyczne i metody badań geografii społeczno-ekonomicznej i gospodarki przestrzennej. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 17–25.
Clifford N., Holloway S., Rice S., Valentine G., Holloway S.L., Rice S.P. 2008. Key Concepts in Geography. SAGE Publications, Thousand Oaks.
Couclelis H., Golledge R.G., Gale N., Tobler W. 1987. Exploring the anchor-point hypothesis of spatial cognition. Journal of Environmental Psychology, 7, 2: 99–122.
Dobson J.E. 2011/12. Through the Macroscope: Geography’s View of the World. ArcNews (https://www.esri.com/news/arcnews/winter1112articles/through-the-macroscope-geographys-view-ofthe-world.html ; dostęp: 26.04.2019).
Domański B., Libura H. 1986. Geograficzne badania wyobrażeń, postaw i preferencji. Przegląd Geograficzny, 1–2: 143–162.
Evans J., Jones P. 2011. The walking interview: Methodology, mobility and place. Applied Geography, 31, 2: 849–858.
Golledge R.G. 1967. Conceptualizing the market decision process. Journal of Regional Science, 7: 239–258.
Golledge R.G. 1999. Wayfinding behavior: Cognitive mapping and other spatial processes. Johns Hopkins University Press, Baltimore.
Golledge R.G., Rayner J.N. (red.) 1982. Proximity and preference: Problems in the multidimensional analysis of large data sets. University of Minnesota Press, Minneapolis.
Golledge R.G., Rushton G. 1976. Spatial choice and spatial behavior. Ohio State University Press, Columbus.
González M.C., Hidalgo C.A., Barabási A.L. 2008. Understanding individual human mobility patterns. Nature, 453, 5: 779–782.
Goodchild M.F., Janelle D.G. 2004. Spatially Integrated Social Science. Oxford University Press, Oxford.
Gravetter F.J., Forzano L.A.B. 2012. Research methods for the behavioral sciences. Wadsworth, New York.
Grobler A. 2006. Metodologia nauk. Aureus-Znak, Kraków.
Jędrzejczyk D. 2001. Wprowadzenie do geografii humanistycznej. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Uniwersytet Warszawski, Warszawa.
Kaczmarek J. 2005 Podejście geobiograficzne w geografii społecznej. Zarys teorii i podstawy metodyczne. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Kotus J., Rzeszewski M., Bajerski A. 2018. Visitors in Urban Structures: Students and Tourists in the City. OpenGeoHum, Poznań.
Kotus J., Sowada T., Rzeszewski M. 2019. Zapraszamy Państwa do rozmów… Wędrówki po labiryncie wielkomiejskiej partycypacji. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Last A. 2012. Experimental geographies. Geography Compass, 6/12: 706–724.
Law J. 2004. After method: mess in social science research. Routledge, London.
Lisowski A. 2003. Koncepcje przestrzeni w geografii człowieka. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytet Warszawski, Warszawa.
Lisowski A. 2011. Geography and social sciences in transdisciplinary science. Miscellanea Geographica, 15: 9–40.
Madurowicz M. 2017. Miejska przestrzeń tożsamości Warszawy. Wydawnictwo UW, Warszawa.
Mantuano A., Bernardi S., Rupi F. 2017. Cyclist gaze behavior in urban space: An eye-tracking experiment on the bicycle network of Bologna. Case Studies on Transport Policy, 5, 2: 408–416.
Mavros P., Austwick M.Z., Smith A.H. 2016. Geo-EEG: Towards the Use of EEG in the Study of Urban Behaviour. Appl. Spatial Analysis, 9: 191–212.
Pawłowski S. 1938. Geografia jako nauka i przedmiot nauczania. Książnica-Atlas, Lwów–Warszawa.
Poulsen M.F. 1994. Human geography and its relationship to GIS: a perspective from the vantage point of GIS. Australian Geographer, 25, 2: 170–177.
Reclus E., Clark J., Martin C. 2013. Anarchy, Geography, Modernity: Selected Writings of Elisée Reclus. PM Press, Oakland.
Rembowska K. 2006. Współczesny humanizm i jego wpływ na przemiany w obrębie geografii. Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica Socio-Oeconomica, 7: 3–18.
Rice M., Jacobson R.D., Golledge R.G., Jones D. 2005. Design considerations for haptic and auditory map interfaces. Cartography and Geographic Information Science, 32: 381–391.
Runge J. 2007. Metody badań w geografii społeczno-ekonomicznej – elementy metodologii, wybrane narzędzia badawcze. Wyd. 2. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
Rzeszewski M., Kotus J. 2019. Usability and usefulness of internet mapping platforms in participatory spatial planning. Applied Geography, 103: 56–69.
Sheppard E. 1995. GIS and Society: Towards a Research Agenda. Cartography and Geographic Information Science, 22: 5–16.
Shoval N. 2008. Tracking technologies and urban analysis. Cities, 25, 1: 21–28.
Shoval N., Isaacson M. 2007. Tracking tourists in the digital age. Annals of Tourism Research, 34, 1: 141–159.
Shoval N., Isaacson M. 2010. Tourist mobility and advanced tracking technologies. Routledge, London.
Springer S. 2016. The Anarchist Roots of Geography. Toward Spatial Emancipation. University of Minnesota Press, Minneapolis.
Sułek A. 1979. Eksperyment w badaniach społecznych. PWN, Warszawa.
Thomas W.I., Znaniecki F. 1918. The Polish Peasant in Europe and America: Monograph of an Immigrant Group. Thee Gorham Press, Boston.
Wójcik M., Suliborski A. 2014. Geografia społeczna w Polsce – geneza, koncepcje i zróżnicowanie problemowe, ze szczególnym uwzględnieniem studiów geograficzno-miejskich w ośrodku łódzkim. [W:] M. Wójcik, A. Suliborski (red.), Dysproporcje społeczne i gospodarcze w przestrzeni Łodzi. Czynniki, mechanizmy, skutki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 18–49.