Słowa kluczowe
waloryzacja przyrodniczo-kulturowa
atrakcyjność turystyczna
Brodnicki Park Krajobrazowy
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł przedstawia ocenę atrakcyjności przyrodniczo-krajobrazowej i kulturowej Brodnickiego Parku Krajobrazowego (BPK) wykonaną metodą bonitacji punktowej. Waloryzację przeprowadzono w oparciu o kryteria przyrodnicze: rzeźbę terenu, wody powierzchniowe, lasy, pomniki i rezerwaty przyrody oraz antropogeniczno-kulturowe: bazę noclegową i gastronomiczną, dostępność komunikacyjną, zabytki oraz bazę towarzyszącą. Obszar BPK został podzielony na 351 pól o kształcie heksagonu. Wybrane kryteria posłużyły do przygotowania mapy wartości wizualno-estetycznej krajobrazu, dzięki czemu możliwe było wyznaczenie miejsc o największych walorach krajobrazowych i najbardziej atrakcyjnych z punktu widzenia turysty. Dokonano także oceny atrakcyjności turystycznej poprzez wyznaczenie krzywej wrażeń Wejcherta.
Bibliografia
Alejziak B.D. 2015. Turystyka aktywna młodzieży studenckiej jako forma zdrowego stylu życia. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 21(1).
Bartkowski J. 1974. Zastosowania geografii fizycznej. PWN, Warszawa.
Bezkowska G. 2003. Problemy oceny walorów przyrodniczych dla turystyki i rekreacji na obszarze Nizin Środkowopolskich. Turystyka i Hotelarstwo, 4.
Burdziej J. 2019. Using hexagonal grids and network analysis for spatial accessibility assessment in urban environments – a case study of public amenities in Toruń. Miscellanea Geographica – Regional Studies on Development, 23(2): 1-12.
Chrobak A. 2021. Przegląd metod waloryzacji obiektów przyrody nieożywionej wykorzystywanych w geoturystyce. Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 35/3: 116-145.
Dubel K., Szczygielski K. 1982. Ocena przydatności środowiska przyrodniczego województwa katowickiego do potrzeb turystyki i wypoczynku. Czasopismo Geograficzne, 50 3/2: 159-178.
Dudek D. 2008. Pojęcie turystyki w polskiej tradycji terminologicznej. Folia Turistica, 19: 27-73.
Fornal-Pieniak B., Wysocki C., Chyliński K. 2013. Waloryzacja turystyczna Ciężkowicko-Rożnowskiego Parku Krajobrazowego. Problemy Ekologii Krajobrazu, 34: 281-285.
Fornal-Pieniak B., Żarska B. 2014. Metody waloryzacji krajobrazowej na potrzeby turystyki i rekreacji. Acta Sci. Pol., Formatio Circumiectus, 13(2): 3-9.
Galiński M., Siwek G., Szuwarski J. 2013. Metoda bonitacji punktowej jako narzędzie waloryzacji zjawisk przestrzennych. Geomatyka i Inżynieria, 2: 5-20.
Genstwa N., Hadyński J., Maciejewska J. 2019. Waloryzacja przydatności turystycznej regionu na przykładzie odcinka Wielkiej Pętli Wielkopolski. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, 48: 55-65.
Gołembski G. (red.) 1999. Regionalne aspekty rozwoju turystyki. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Poznań, s. 35.
Jakiel M. 2015. Ocena atrakcyjność wizualnej krajobrazu dolinek krakowskich – możliwości zastosowania w planowaniu przestrzennym. Współczesne Problemy i Kierunki Badawcze w Geografii, 3: 91-107.
Jalinik M. 2020. Zarządzanie turystyką na obszarach przyrodniczo cennych. [W:] M. Jalinik, S. Bakier (red.), Obszary przyrodniczo cenne w rozwoju turystyki. Wyd. Politechnika Białostocka, s. 227-238.
Jania M. 2007. Próba waloryzacji przyrodniczej Ziemi Kłodzkiej na potrzeby turystyki i rekreacji. [W:] Z badań nad wpływem antropopresji na środowisko. Wydział Nauk o Ziemi UŚ, s. 28-41.
Jedlińska M., Szubert-Zarzeczny U. 1994. Gospodarka turystyczna. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław.
Korgul A. 2009. Analiza potencjalnych lokalizacji portu lotniczego w województwie warmińsko-mazurskim. UWM, Olsztyn, s. 95.
Kot R., Sobiech M. 2013. Ocena georóżnorodności rzeźby terenu wybranych fragmentów krajobrazu młodoglacjalnego Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego. Rocznik Świętokrzyski, B, 34: 77-92.
Kowalska K. 2012. Próba syntetycznej oceny atrakcyjności turystycznej regionu na przykładzie Karelii Północnej (Finlandia). Turyzm, 22/1.
Koźma J. 2015. Metodyka waloryzacji przestrzennej pokrycia terenu i obiektów ochrony przyrody na potrzeby oceny konfliktowości potencjalnej eksploatacji kopalin w obszarach perspektywicznych. Przegląd Geologiczny, 63(9): 581-582.
Kruczek Z. 2011. Atrakcje turystyczne. Fenomen, typologia, metody badań. Proksenia, Kraków, s. 7, 20, 67.
Krzymowska-Kostrowicka A. 1999. Geoekologia turystyki i rekreacji. PWN, Warszawa.
Kistowski M. 1997. Problem pola podstawowego w ocenie potencjału krajobrazu na obszarach młodoglacjalnych. Zastosowania ekologii krajobrazu w ekorozwoju. Problemy Ekologii Krajobrazu, 1: 18-29.
Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J. 2002. Geografia turystyki Polski. PWE, Warszawa.
Marciszewska B. 2010. Potencjał turystyczny regionu a kreowanie jego wizerunku. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 52: 13-21.
Matulewski P., Staszak A. 2014. Rozwój wybranych form turystyki zrównoważonej na terenie Pojezierza Brodnickiego. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Turystyki i Języków Obcych w Warszawie. Turystyka i Rekreacja, 1(13): 41-51.
Michowiak A. 2004. Waloryzacja turystyczna gminy Dubeninki w świetle różnych metod badawczych. Turyzm, 14/2: 57-71.
Mika M. (red.) 2011. Kraków jako ośrodek turystyczny. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Niezgoda A., Nawrot Ł. (red.) 2019. Kierunki rozwoju współczesnej turystyki. Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu.
Ozimek I., Gralak K., Pomianek I. 2019. Atrakcyjność turystyczna województw w Polsce – wybrane aspekty. Wyd. SGGW, Warszawa, s. 151.
Parysek J.J. 1982. Modele klasyfikacji w geografii. Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
Pietrzak-Zawadka J. 2020. Drzewa-pomniki przyrody elementem funkcji turystycznej obszaru. [W:] M. Jalinik, S. Bakier (red.), Obszary przyrodniczo cenne w rozwoju turystyki. Wyd. Politechnika Białostocka, s. 114-125.
Plan Ochrony Brodnickiego Parku Krajobrazowego do roku 2025. 2006. Toruń.
Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Warmińsko-Mazurskiego (PZPWW-M). 2018. WMBPP, Olsztyn.
Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Kujawsko-Pomorskiego (PZPWK-P). Projekt. 2021. KPBPPiR, Włocławek.
Podciborski T., Zienkiewicz A. 2020. Metoda oceny atrakcyjności turystycznej obiektów zabytkowych. Czasopismo Geograficzne, 91(1-2): 143-157.
Quirini-Popławski Ł. 2011. Walory przyrodnicze i kulturowe jako podstawa atrakcyjności turystycznej Beskidów wschodnich na obszarze obwodów lwowskiego i iwanofrankowskiego (Ukraina). Prace Geograficzne, 125: 129-145.
Rapacz A. (red.) 2004. Współpraca i integracja w turystyce w euroregionie Nysa w perspektywie członkostwa w Unii Europejskiej. Wyd. Akademia Ekonomiczna, Wrocław.
Rogalewski O. 1974. Zagospodarowanie turystyczne. WSiP, Warszawa.
Słowińska A. 2006. Ekspozycja walorów i koncepcja aktywizacji turystycznej Wojcieszowa. Praca magisterska. Instytut Budownictwa i Architektury Krajobrazu, Wrocław.
Solon J., Borzyszkowski J., Bidłasik M., Richling A. i in. 2018. Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data. Geographia Polonica, 91/2: 143-170.
Sołowiej D. 1992. Podstawy metodyki oceny środowiska przyrodniczego człowieka. Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
Stec A. 2017. Porównanie metody Hellwiga i metody waloryzacji według bonitacji punktowej do oceny atrakcyjności turystycznej gmin na przykładzie województwa podkarpackiego. Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych, 18/2: 314-323.
Strategia rozwoju województwa kujawsko-pomorskiego do 2030 roku – Strategia Przyspieszenia 2030+. 2020. Toruń.
Strategia rozwoju powiatu brodnickiego na lata 2014-2022. 2014. Brodnica.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Uchwała nr XXXVI/201/2017 Rady Gminy Zbiczno z dnia 22 sierpnia 2017 r. w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Zbiczno.
Świtoniak M. (red.) 2014. Antropogeniczne przekształcenia pokrywy glebowej Brodnickiego Parku Krajobrazowego. Wyd. Nauk. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.
Tokarska-Osyczka A., Iszkuło G. 2014. Waloryzacja przyrodniczo-krajobrazowa, kulturowa oraz ocena atrakcyjności turystycznej gmin na terenie Pojezierza Międzychodzko-Sierakowskiego. Zeszyty Naukowe Inżynieria Środowiska, 33: 67-81.
Warszyńska J. 1970. Waloryzacja miejscowości z punktu widzenia atrakcyjności turystycznej (zarys metody). Prace Geograficzne UJ, 27: 103-113.
Warszyńska J. 1974. Ocena zasobów środowiska naturalnego dla potrzeb turystyki: na przykładzie woj. krakowskiego. Państ. Wydaw. Nauk. Uniwersytet Jagielloński, Kraków.
Warszyńska J., Jackowski A. 1978. Podstawy geografii turyzmu. PWN, Warszawa, s. 20-32.
Weber K. 2001. Outdoor adventure tourism: A review of research approaches. Annals of Tourism Research, 28(2): 360-377.
Wejchert K. 1984. Elementy kompozycji urbanistycznej. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
Wysocka-Czubaszek A., Kos J. 2016. Ocena krajobrazu w waloryzacji przyrodniczo-kulturowej. Tożsamość Krajobrazu, 5: 100-119.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Żaneta Wawrzonkowska, Mirosław Biczkowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.