Słowa kluczowe
urbanistyka
zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną
kierunek studiów
proces dydaktyczny
Jak cytować
Abstrakt
Na studiach II stopnia na kierunku gospodarka przestrzenna na Wydziale
Architektury Politechniki Gdańskiej w 2017 r. otwierane są dwie specjalności: urbanistyka i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną. Trzon programu studiów dla obu specjalności jest wspólny i oparty na dotychczasowych standardach kształcenia na tym kierunku. Specjalność zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną jest odpowiedzią na konieczność wprowadzenia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich. Obecnie w Polsce nie kształci się specjalistów w tym zakresie. Specjalność urbanistyka ma za zadanie przygotować specjalistów potrafiących, zgodnie z współczesnymi wymogami (m.in. ustawa krajobrazowa, ustawa o rewitalizacji), kształtować struktury funkcjonalno-przestrzenne miast, metropolii i regionów.
Bibliografia
BaltSeaPlan Vision 2030 – Towards the sustainable planning of Baltic Sea Space (http://www.baltseaplan.eu/index.php/BaltSeaPlan-Vision-2030;494/1).
Baron M., Ochojski A., Polko A. 2015. Studia miejskie – nowe nurty badawcze i wyzwanie dla kształcenia uniwersyteckiego. Studia KPZK PAN, 164: 130–146.
Beim M. 2009. Modelowanie procesu suburbanizacji w aglomeracji poznańskiej. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Bryx M., Jadach-Sepioło A. (red.) 2009. Rewitalizacja miast w Niemczech. Instytut Rozwoju Miast, Kraków.
Charter of European Cities and Towns Towards Sustainability, Aalborg Charter. 1994. Karta miast europejskich na rzecz ekorozwoju (http://www.sustainablecities.eu/the-aalborg-charter/).
Churski P., Motek P. 2016. Zintegrowane planowanie rozwoju – projekt przygotowania programu i uruchomienia kształcenia na nowym kierunku studiów w obszarze gospodarki przestrzennej. Biuletyn KPZK PAN, 260: 22–40.
COM/2013/0133 final – 2013/0074 (COD) Wniosek: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną (http://ec.europa.eu/transparency/regdoc/rep/1/2013/PL/1-2013-133-PL-F1-1.Pdf).
COM/2014/0451 final – Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady – Poprawa orientacji sytuacyjnej dzięki wzmocnionej współpracy między organami nadzoru morskiego: kolejne kroki w ramach wspólnego mechanizmu wymiany informacji dla obszaru morskiego UE (http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=celex:52014DC0451).
Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety. 2013. Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE z dnia 23 lipca 2014 r. ustanawiająca ramy planowania przestrzennego obszarów morskich (http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32014L0089).
Dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej. 2008. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (Dz.Urz. UE L 164 z 25.06.2008).
ESDP 1999. Europejska Perspektywa Rozwoju Przestrzennego – w kierunku zrównoważonego rozwoju przestrzeni europejskiej – Spatial Development Perspective – Towards Balanced and Sustainable Development of the Territory of the European Union (http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/reports/pdf/sum_en.pdf).
EUROPA 2020 – Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu 2010. KOM(2010) 2020, Bruksela, 3.3.2010.
Frank A.I., Mironowicz I., Lourenço J., Franchini T., Ache P., Finka M., Scholl B., Grams A. 2014. Educating planners in Europe: A review of 21st century study programmes. Progress in Planning, 91: 30–94.
Gehl J. 2013. Życie między budynkami. Użytkowanie przestrzeni publicznych. Wydawnictwo RAM Sp. z o.o., Kraków.
Guiding Principles for Sustainable Spatial Development of the European Continent Guiding Principles for Sustainable Spatial Development of the European Continent. 2002. European Conference of Ministers responsible for Regional Planning (CEMAT) (http://www.coe.int/t/dgap/localdemocracy/cemat/VersionPrincipes/Default_en.asp).
Guzik R. (red.) 2009. Rewitalizacja miast w Wielkiej Brytanii. Instytut Rozwoju Miast, Kraków.
Karta Lipska. 2007. Karta Lipska na rzecz zrównoważonego rozwoju miast europejskich (Leipzig Charter on Sustainable European Cities). Nieformalne spotkanie ministrów ds. planowania przestrzennego i rozwoju terytorialnego w sprawie rozwoju miast i spójności terytorialnej, 24–25.05.2007, Lipsk (http://www.silesia.org.pl/upload/Karta%20Lipska.pdf).
Kochanowska D., Kochanowski M. 2012. W stronę miasta. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekologii i Zarządzania w Warszawie, Warszawa.
Korzeniak G. 2011. Idea planowania zintegrowanego w dokumentach europejskich. [W:] Zintegrowane planowanie rozwoju miast. Instytut Rozwoju Miast, Kraków: 21–31.
Korzeniak G. 2012. Zintegrowane planowanie rozwoju miast: propozycja modelu. Problemy Rozwoju Miast, 9(3): 59–71.
KPZK 2030. 2011. Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 przyjęta przez rząd w grudniu 2011 r.
Krajowa Polityka Miejska 2023. 2015. Ministerstwo Rozwoju (https://www.mr.gov.pl/media/10252/Krajowa_Polityka_Miejska_20-10-2015.pdf).
Liepa-Zemeša M., Hess D.B. 2016. Effects of public perception on urban planning: evolution of an inclusive planning system during crises in Latvia. Town Planning Review, 87(1): 71–92.
Lorens P. 2010a. Rewitalizacja miast: planowanie i realizacja. Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej, Gdańsk.
Lorens P. 2010b. Zarządzanie rozwojem przestrzennym w kontekście przeobrażeń współczesnej doktryny urbanistycznej. [W:] Zarządzanie rozwojem przestrzennym miast. Wydawnictwo Urbanista, Gdańsk.
Lorens P. 2012. Tematyzacja przestrzeni publicznej miasta. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk.
Lorens P. 2013a. Obszary poportowe – problemy rewitalizacji. Instytut Studiów Regionalnych, Szczecin.
Lorens P. 2013b. Równoważenie rozwoju przestrzennego miast Polski. Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej, Gdańsk.
Lorens P., Martyniuk-Pęczek J. (red.) 2010. Zarządzanie rozwojem przestrzennym miast. Wydawnictwo Urbanista, Gdańsk.
Lorens P., Martyniuk-Pęczek J. (red.) 2011. Planowanie i realizacja przedsięwzięć urbanistycznych. Wydawnictwo Akapit-DTP, Gdańsk.
Markowski T., Drzazga D. 2015. Koncepcja systemu zintegrowanego planowania rozwoju w Polsce (założenia i zasady kierunkowe budowania systemu). Studia KPZK PAN, 164: 10–42.
Markowski T., Gzell S., Kochanowski M. i in. 2009. Polityka miejska państwa: cele, priorytety, instrumenty. Ministerstwo Infrastruktury, Warszawa (http://www.politykamiejska.silesia.org.pl/img_materialy/t.markowski2.pdf).
Nowakowska A., Rzeńca A. 2016. Kształcenie kadr na potrzeby współczesnych miast. Biuletyn KPZK PAN, 260: 41–54.
Ósme sprawozdanie z postępów w dziedzinie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej. Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady. Regionalny i miejski wymiar kryzysu, (SWD (2013) 232 final), COM (2013) 463 final, Bruksela, 26.06.2013.
Parysek J. 2015. Miasto w ujęciu systemowym. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 77(1): 27–54.
Parysek J., Mierzejewska L. 2013. Życie miasta. Studium Poznania. Miasto i jego mieszkańcy. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Polityka morska RP do roku 2020 (z perspektywą do 2030). 2015. Uchwała nr 33/2015 Rady Ministrów z 17 marca 2015 r. (https://mgm.gov.pl/images/gospodarka-morska/polityka_morska_rzeczypospolitej_polskiej_do_roku_2020-z_perspektywa_do_2030_roku.pdf).
POMORSKIE 2020 – Strategia Rozwoju Województwa Pomorskiego 2020. 2012. Załącznik nr 1 do Uchwały nr 458/XXII/12 Sejmiku Województwa Pomorskiego z dnia 24 września 2012 roku.
Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 5 sierpnia 2013 r. w sprawie planów zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich (Dz.U. 2013, poz. 1051).
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 z dnia 30 listopada 2011 r. ustanawiające Program na rzecz dalszego rozwoju zintegrowanej polityki morskiej (Dz.U. L 321 z 5.12.2011).
Skalski K. (red.) 2009. Rewitalizacja we Francji. Zarządzanie przekształceniami obszarów kryzysowych w miastach. Instytut Rozwoju Miast, Kraków.
Strategia Rozwoju Kraju 2020. 2012. Uchwała nr 157 Rady Ministrów z dnia 25 września 2012 r. w sprawie przyjęcia Strategii Rozwoju Kraju 2020 (Dz.U. 2012, poz. 1237).
Topczewska T. 2010. Zintegrowane planowanie rozwoju i rewitalizacji miast w wybranych krajach „starej” Unii Europejskiej i w Polsce. Człowiek i Środowisko, 34(1–2): 5–25.
UN-Habitat (United Nations Human Settlements Programme – UN-HABITAT). 2002. Program Narodów Zjednoczonych ds. Osiedli Ludzkich – rezolucja Zgromadzenia Ogólnego NZ nr A/56/206 (1 stycznia 2002).
Ustawa krajobrazowa 2015. Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (Dz. U. 2015 poz. 774).
Ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. 1991 nr 32, poz. 131, z późniejszymi zmianami).
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. 2015, poz. 199 ze zm.).
Ustawa o rewitalizacji. 2015. Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz.U. 2015 poz. 1777).
Ustawa o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. 2014, poz. 1649 z późniejszymi zmianami).
Zaucha J., Matczak M. 2014. Pilotażowe projekty planów zagospodarowania obszarów morskich – doświadczenia i wnioski. Prezentacja przedstawiona w ramach Akademii Off-shore, Gdańsk 15.01.2014.
Zrównoważona Europa dla lepszego świata: Strategia Zrównoważonego Rozwoju Unii Europejskiej, Komunikat Komisji, COM(2001) 264, Komisja Wspólnot Europejskich 2001. Bruksela.