Abstract
Renesans grecki 1453–1669References
A. Roczniki, kroniki:
J. Długosz. 1870. Dzieje Polski. Kraków. T. V, s. 135.
Kronika śląska książąt polskich. Ibid. 570.
Rocznik Chotelskiego. PPH III 213.
Rocznik St. Naropińskiego. Ibid. III 220.
B. Teksty zwarte:
A. Brückner. 1930–1931. Dzieje kultury polskiej. T. II.
C. Bursian. 1870. Erophile. Leipzig.
N. Cartojan. 1935. Poema cretana Erotocrit. Bukuresti.
A. Chadzinikolau. 2001. Polsko-greckie związki społeczne, kulturalne i literackie w ciągu wieków. Poznań.
N. Chadzinikolau. 1986. Literatura nowogrecka 1453–1983. Warszawa – Poznań.
K. Dimaras. 1970. Istoria tis neoellinikis logotechnias (Historia nowogreckiej literatury). Athina.
A. Evangelatos. 1972. Chronologii tu Stathi, (Chronologia Stathisa). Athina.
Istoria neoteri ke sinchroni (Historia nowsza i współczesna). Athina 2003.
A. Jabłonowski. 1900. Akademia Kijowsko-Mohilańska. Kraków.
M. Manusakas. 1952. Ellinika piimata ja ti Stawrosi tu Chrustu (Greckie pieśni o Ukrzyżowaniu Chrystusa). Athina.
M. Manusakas. 1965. I Kritiki Logotechnia (Kreteńska Literatura). Thessaloniki.
L. Martini. 1976. Stathis, kritiki komodia (Stathis, kreteńska komedia). Thessaloniki.
M.D. Mirasjezi. 1978. Neoelliniki logotechnia (Nowogrecka literatura). T.I. Athina.
G. Morgan. 1971. French and Italian elements in the Erotokritos.
M. Nichailidis-Nuaros. 1946. Ja na gnorisume ti Dodekaniso (Żeby poznać wyspy Dodekanezu). Athina.
L. Politis. 1976. Erotokritos. Athina.
L. Politis. 1980. Istoria tis neoellinikis logotechnias (Historia nowogreckiej literatury), Athina.
A. Sakellariu. 1890. Ta Kipriaka (Cypryjskie).T. 2, Athina.
J. Seferis. 1946. Erotokritos. Athina.
T. Siapkaras-Pitsillides. 1952. Le Petrarquisme en Chytre. Athenes.
I. Vutieridis. 1976. Istoria tis neoellinikis logotechnias (Historia literatury nowogreckiej). Athina.
C. Szkice, artykuły:
W.F. Bakker. 1878. “The Sascrifice of Abraham”. W zbiorze: The Uretan Biblical Drama I Thisia tu Avraam and Western European and Greek Tradition. University of Birmingham: „Centra for Byzantine Studiem”.
S. Hammer. 1949. Meander IV.
B. Ikonom. 1963. „Agnosto chirografo tu Gipari (Nieznany rękopis Giparisa)”. „Epitheorisi Technis” („Przegląd Sztuki”) 17.
L. Politis. 1964. „I prosopikotita tu Chortatsi (Osobowość Chortatsisa)”. „Epoches” („Pory”) 17.
Spis ilustracji:
Konstantynopol po upadku.
Fragment rękopisu Digenisa Akritasa.
Grecki zespół ludowy.
Wyspa Rodos (miedzioryt).
Mapa Krety wg Joh.Bapt.Homannusa ważna do XVIII w.
Pierwsze wydanie Voskopuli.
Erotokritos i Aretuza z Muzeum im. Theofilosa w Mitilini (Lesbos).