Abstrakt
Practising as a physician, especially during the pandemic, was of interest to the legislator several times due to staff shortages and more. The pandemic also forced changes in many paradigms of providing healthcare services. One of them, con-tained in the so-called ‘Special Covid Act’, was to simplify the acquisition of right to practise as a doctor by a foreigner who is not a citizen of a European Union Member State. The study focuses on one of the facilitations introduced: relinquishment of the four-stage examination on knowledge of the Polish language in favor of submitting a statement on the command of the Polish in speech and writing to the extent neces-sary to practise as a doctor, i.e. resignation from an objective, verifiable assessment, in favor of a civil law declaration will, in principle not verifiable at the time of sub-mission. This solution raises a number of doubts and carries the risk of a medical error. First and foremost, a medical interview, one of the key and initial stages of treatment initiation, becomes impossible to conduct. Secondly, it is also difficult to communicate with other medical personnel. Thirdly, it is doubtful whether another statutory obligation will be fulfilled, namely providing information to the patient about their state of health and obtaining consent for treatment. The mechanism of supervision by another doctor who speaks Polish should also be considered insuf-ficient, as due to the lack of such personnel, it will often be impossible to meet this condition. These and other reasons support a negative assessment of the solutions introduced. A much better solution would be to provide intensive learning of the Polish language, a solution that is proven and used successfully. Referring to the language of the EU directives on the recognition of professional qualifications, it is a “reasonable and necessary” direction.
Bibliografia
Błaś A., Niektóre aspekty ochrony prawnej języka polskiego, „Przegląd Prawa i Administracji” 2001, t. XLVII, pod red. B. Banaszaka.
Ciapała J., Wpływ aktów prawnych samorządów zawodowych i gospodarczych na konstytucyjne wolności działalności gospodarczej oraz wyboru i wykonywania zawodu. Uwagi w kontekście konstytucyjnego statusu samorządów, „Studia Iuridica Lublinensia” 2014, nr 22.
Hajdukiewicz D., Obowiązek udzielenia informacji a „informacja nielegitymowana” i „informacja nadmierna”, „Państwo i Prawo” 2014, nr 12.
Karkowska D., Zawody medyczne, Warszawa 2012.
Krzywoń A., Konstytucyjna zasada wyłączności ustawy wobec możliwości jej realizacji we współczesnym systemie źródeł prawa, „Przegląd Legislacyjny” 2014, nr 2(88).
Matan A., Przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty, w: System Prawa Administracyjnego Procesowego. Tom IV. Postępowania autonomiczne i szczególne. Postępowania niejurysdykcyjne, pod red. A. Matana, Warszawa 2021.
Ojczyk J., Lekarz, który nie zna polskiego, może zaszkodzić pacjentowi, https://www.prawo.pl/zdrowie/czy-lekarz-cudzoziemiec-powinien-znac-jezyk-polski,512614.html (dostęp: 3 III 2022).
Pawłowski S., Decentralizacja przez samorządy zawodowe – ewolucja regulacji prawnej po zmianach ustrojowych, w: Decentralizacja i centralizacja administracji publicznej. Współczesny wymiar w teorii i praktyce, pod red. B. Jaworskiej-Dębskiej, R. Budzisza, E. Olejniczak-Szałowskiej, Warszawa–Łódź 2019.
Pawłowski S., Ustrój i zadania samorządu zawodowego w Polsce, Poznań 2009.
Trzciński J., Wiącek M., Komentarz do art. 27, w: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.
Komentarz. 1, Wstęp, Art. 1–29, pod red. L. Garlickiego, M. Zubika, Warszawa 2016.
Witos A., Język polski jako język urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej i Unii Europejskiej, „Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego” 2014, nr 5.
Wojtczak K., Zawód i jego prawna reglamentacja. Studia z zakresu materialnego prawa administracyjnego, Poznań 1999.
Zielińska E., Odpowiedzialność zawodowa lekarza i jej stosunek do odpowiedzialności karnej, Warszawa 2001.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Sławomir Pawłowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.