Słowa kluczowe
Petrarch
Philippe de Mézières
medieval conduct literature for women
emotions in literature
Jak cytować
Abstrakt
My intention is to show in this article the role of emotions in the reception and dissemination of the Griselda story. Petrarch’s affective reactions to Boccaccio’s tale opened the path that many authors would pursue. I propose to trace the transition from the strange and confusing story to didactic and exemplary and explain the place of Griselda in courtesy literature addressed to women in the late Middle Ages.Bibliografia
Boccaccio, G. (1849). Il Decamerone (I. Moutier, Ed.). Paris : Firmin Didot.
Boccace (1879). Le Décaméron (F. Reynard, Trans.). Paris : G. Charpentier.
Brownlee, K. (1992). Commentary and the Rhetoric of Exemplarity : Griseldis in Petrarch, Philippe de Mézières, and the Estoire. The South Atlantic Quarterly, 91 (4), 865-890.
Cassagnes-Brouquet, S. (2004). Penthésilée, reine des Amazones et Preuse, une image de la femme guerrière à la fin du Moyen Âge. Clio. Histoire‚ femmes et sociétés, 20, 169-179.
Christine de Pizan (2007). Le Livre de la Cité des Dames (E. J. Richards, Ed.). In Ch. de Pizan, La Città delle Dame (P. Caraffi, Trans.). Roma : Carozzi editore.
Dante Alighieri (1849). La Divine Comédie (A.-F. Artaud de Montor, Trans.). Paris : Librairie de Firmin Didot frères.
Esclapez, R. (2000). Philippe de Mézières, « Le Miroir des dames mariées », vers 1384. In J.-L. Nardone, H. Lamarque (Eds.), L’Histoire de Griselda – une femme exemplaire dans les littératures européennes, t. 1 : Prose et poésie (pp. 143-175). Toulouse : Presses Universitares du Mirail.
Foehr-Janssens, Y. (2000). La Veuve en majesté. Deuil et savoir au féminin dans la littérature médiévale. Genève : Droz.
Franczak, G. (2006). Vix imitabilis. La Griselda polacca fra letteratura e cultura popolare. Kraków – Udine : Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie.
Golenistcheff-Koutouzoff, É. (1975). L’Histoire de Griseldis en France au XIVe et au XVe siècle. Genève : Slatkine Reprints.
Grossel, M.-G. (1999). Sainte paysanne et épouse fidèle : l’image de Griseldis à l’épreuve des Miroirs de mariage. In D. Buschinger (Ed.), Autour d’Eustache Deschamps. Actes du Colloque du Centre d’études médiévales de l’Université de Picardie – Jules Verne, Amiens, 5-8 novembre 1998 (pp. 103-114). Amiens : Presses du Centre d’études médiévales.
Klapisch-Zuber, Ch. (1982). Le complexe de Griselda. Dot et dons de mariage au Quattrocento. Mélanges de l’École française de Rome. Moyen-Âge, Temps modernes, 94 (1), 7-43.
Lamarque, H. (2000). Pétrarque, « De oboedientia et fide uxoria in Seniles » (XVII, 3), 1373. In J.-L. Nardone, H. Lamarque (Eds.), L’Histoire de Griselda – une femme exemplaire dans les littératures européennes, t. 1 : Prose et poésie (pp. 59-103). Toulouse : Presses Universitares du Mirail.
Le Brun, J. (2002). Le Pur Amour de Platon à Lacan. Paris : Éditions du Seuil. Le Mesnagier de Paris (1994). G. E. Brereton, J. M. Ferrier (Eds.). K. Ueltschi (Trans.). Paris : Librairie Générale Française.
Nardone, J.-L. (2000). Boccace, « Décaméron », (X, 10), 1350. In J.-L. Nardone, H. Lamarque (Eds.), L’Histoire de Griselda – une femme exemplaire dans les littératures européennes, t. 1 : Prose et poésie (pp. 29-57). Toulouse : Presses Universitares du Mirail.
Olsen, M. (1990). Réception de la nouvelle de Griselda (Decameron X, 10) – diffusion et transformations idéologiques. In L. Lindvall (Ed.), Actes du Xe Congrès des Romanistes scandinaves. Lund, 10-14 août 1987. Lund : Lund University Press. URL : https://rucforsk.ruc.dk/ws/files/49602767/Griselda_Lund.pdf
Panzera, M. C. (2006). La nouvelle de Griselda et les « Seniles » de Pétrarque. Cahiers d’études italiennes, 4, 33-49.
Perrus, Cl. (1995). La nouvelle X, 10 du « Décaméron » : une anti-nouvelle. Arzanà. Cahiers de littérature médiévale italienne, 3, 129-160.
Pétrarque, F. (2000). L’obéissance et la fidélité remarquables d’une épouse (H. Lamarque, Trans.). In J.-L. Nardone, H. Lamarque (Eds.), L’Histoire de Griselda – une femme exemplaire dans les littératures européennes, t. 1 : Prose et poésie (pp. 67-103). Toulouse : Presses Universitaires du Mirail.
Philippe de Mézières (1993). Le Livre de la vertu du sacrement de mariage (J. B. Williamson, Ed.). Washington : The Catholic University of America Press.
Régnier-Bohler, D. (1997). Voix littéraires, voix mystiques. In G. Duby, M. Perrot (Eds.), Histoire des femmes en Occident, t. 2 : Le Moyen Âge. Ch. Klapisch-Zuber (Ed.) (pp. 443-500). Paris : Plon.
Vecchio, S. (1997). La bonne épouse (Mitrovitsa, J. Dalarun, Trans.). In G. Duby, M. Perrot (Eds.), Histoire des femmes en Occident, t. 2 : Le Moyen Âge. Ch. Klapisch-Zuber (Ed.) (pp. 117-145). Paris : Plon.
Vuilleumier Laurens, F. (2017). De la « Griselda » aux « Femmes illustres ». In H. Casanova-Robin, S. Gambino Longo, F. La Brasca (Eds.), Boccace humaniste latin (pp. 93-106). Paris : Classiques Garnier.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).