Słowa kluczowe
christianism
morality
purity
Jak cytować
Abstrakt
The classicist, Christianized iteration of the myth of Phaedra demonstrates the particular nature of the tensions between Christian metaphysics and social morality. Based on the Pascal’s paradox of the righteous sinner. Racines Phèdre not only represents a certain historical, Jansenist system of values, but also makes it possible to see anew the aporias that have characterized Christian ethics until the present day: its deep anti-politics, the problematic relationship between erotic love, “mercy” and righteousness, the ambivalence of the virtue of temperance, or the connection between metaphysical purity and impersonalorder.
Finansowanie
passion
christianism
morality purity
Bibliografia
Apollodore, Le Détail de la bibliothèque (U. Bratelli, Trans.). URL : http://ugo.bratelli.free.fr/Apollodore/DetailsLivres.htm#l1
Auerbach, E. (2006). Ekskurs : Gloria passionis. In E. Auerbach, Język literacki i jego odbiorcy w późnym antyku łacińskim i średniowieczu (R. Urbański, Trans.) (pp. 65-79). Kraków : Wydawnictwo Homini. Augustin. De doctrina christiana. URL : http://www.augustinus.it/latino/dottrina_cristiana/index2.htm
Augustin. De libero arbitrio. URL : https://www.augustinus.it/latino/libero_arbitrio/index2.htm
Barthes, R. (2002). Sur Racine. Paris : Éditions du Seuil.
Bible. URL : https://saintebible.com/
Braga, T. J. (1990). Double Vision in Racine’s Phèdre. The French Review, 64 (2), 289-302.
Budzowska, M. (2010). Fedra : czyli o etyce uczuć w tragediach Eurypidesa, Seneki i Racine’a. Warszawa : Narodowe Centrum Kultury.
Chateaubriand, R. de (1828). La Phèdre de Racine. In R. de Chateaubriand, Génie du christianisme. Paris : Garnier Frères.
Claudel, P. (1956). Conversations avec Jean Racine. Paris : Gallimard.
Compagnon, A. & al. (1989). Proust en Racine. Yale French Studies, 76, 21-58.
Comte-Sponville, A. (1995). Petit traité des grandes vertus. Paris : PUF.
Critchley, S. (2004). I Want to Die, I Hate My Life : Phaedra’s Malaise. New Literary History 35 (1), 17-40.
Euripide (1842). Hippolyte. In Euripide, Tragédies (M. Artaud, Trans.). Paris : Charpentier. URL : https://fr.wikisource.org/wiki/Trag%C3%A9dies_Euripide/Traduction_Artaud/Hippolyte
Fumaroli, M. (1993a). Entre Athènes et Cnossos : les dieux païens dans Phèdre, I. Revue de l’histoire littéraire de la France, 93 (1), 30-61.
Fumaroli, M. (1993b). Entre Athènes et Cnossos : les dieux païens dans Phèdre, II. Revue de l’histoire littéraire de la France, 93 (2), 172-190.
Goldmann, L. (1959). Le Dieu caché : étude sur la vision tragique dans les « Pensées » de Pascal et dans le théâtre de Racine. Paris : Gallimard.
Kołakowski, L. (1994). Bóg nam nic nie jest dłużny. Krótka uwaga o religii Pascala i o duchu jansenizmu (I. Kania, Trans.). Kraków : Wydawnictwo Znak.
Lemaître, J. (1908). Jean Racine. Paris : Éditions Calmann-Lévy.
Lévinas, E. (1987). Autrement que savoir. Paris : Osiris.
Luhmann, N. (2003). Semantyka miłości. O kodowaniu intymności (J. Łoziński, Trans.). Warszawa : Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Marion, J.-L. (2000). D’Autrui à l’individu. In E. Lévinas, Positivité et transcendance, suivi de Lévinas et la phénoménologie (J.-L. Marion, Ed.). Paris : PUF.
Mauriac, F. (1959). Życie Racine’a (M. Wierzbicka, Trans.). Warszawa : Instytut Wydawniczy PAX.
Méron, E. (1973). De « L’Hippolyte » d’Euripide à la « Phèdre » de Racine : deux conceptions du tragique. XVIIe siècle, 100, 35-54.
Nygren, A. (1962). Erôs et Agapè. La Notion chrétienne de l’amour et ses transformations (P. Jundt, Trans.). Paris : Aubier.
Pairault, F.-H. (1969). « Diana Nemorensis », déesse latine, déesse hellénisée. Mélanges de l’écol française de Rome, 81 (2), 425-471.
Pascal, B. Pensées. URL : http://www.penseesdepascal.fr/
Platon (1831). Banquet. In OEuvres de Platon traduites par Victor Cousin, vol. 6 (V. Cousin, Trans.). Paris : Pichon et Didier. URL : https://fr.wikisource.org/wiki/Le_Banquet_trad._Cousin
Plutarque (1853). Les Vies des hommes illustres, vol. 1 (A. Pierron, Trans.). Paris : Charpentier. URL : http://remacle.org/bloodwolf/historiens/Plutarque/theseepierron.htm
Pommier, J. (1954). Aspects de Racine. Paris : Nizet.
Poulet, G. (1950). Notes sur le temps racinien. In G. Poulet, Études sur le temps humain, VII (pp. 104-121). Paris : Plon.
Racine, J. (1827). Phčdre. Paris : F. G. Levrault. URL : http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5459562z
Rougemont, D. de (1968). Miłość a świat kultury zachodniej (L. Eustachiewicz, Trans.). Warszawa : Instytut Wydawniczy PAX.
Ruggiero, F. (2007). Szaleństwo chrześcijan. Poganie wobec chrześcijaństwa w pierwszych pięciu wiekach (Lukaszyk, Trans.). Kraków : Wydawnictwo WAM.
Schlegel, A. von (1807). Comparaison entre la Phčdre de Racine et celle d’Euripide. Paris : Tourneisen fils. URL : http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5530384r.r=.langEN
Schmid, J. (2008). « Passion amoureuse et clivage du moi » : une théorie de la passion est-elle possible ? Psychothérapies, 28 (3), 189-200.
Slawińska, I. (1988). Czarny plomień Fedry. In I. Slawińska, Moja gorzka europejska ojczyzna. Wybór studiów (pp. 146-179). Warszawa : Instytut Wydawniczy PAX.
Starobinski, J. (1999). L’OEil vivant. Corneille, Racine, La Bruyčre, Rousseau, Stendhal. Paris : Gallimard.
Szturc, W. (2011). Palą miłosne ognie. « Fedra » Racine’a. In W. Szturc, Nowe przestrzenie. Szkice o namiętności (pp. 11-21). Kraków : Wydawnictwo UJ.
Thomas d’Aquin, Summa theologiae. URL : http://www.corpusthomisticum.org/iopera.html
Urban, M. C. (1982). Le monstre du récit de Théramčne dans la « Phčdre » de Racine. Bulletin d’Association Guillaume Budé, 1, 91-94.
Valéry, P. (1957). Sur Phčdre femme. In V. Valéry, OEuvres complčtes, vol. I. Paris : Gallimard.
Virgile. Eneďde, livre VI (A.-M. Boxus, J. Poucet, Trans.). URL : http://bcs.fltr.ucl.ac.be/Virg/V06-Plan.html
Weil, S. (1994). OEuvres complčtes (vol. VI, 1). Cahiers (1933-septembre 1941). Paris : Gallimard.
Weil, S. (1997). OEuvres complčtes (vol. VI, 2). Cahiers (septembre 1941-février 1942). Paris : Gallimard.
Weil, S. (2002). OEuvres complčtes (vol. VI, 3). Cahiers (février 1942-juin 1942). Paris : Gallimard.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).