Abstrakt
The protagonist of “Una donna sola” is a housewife who keeps a monologue with herself and with several invisible people outside the stage. As the plot develops different types of dialogic relationships and verbal interactions are introduced in the story. The protagonist, through her mono-dialogue, moves from a state of unconsciousness to one of awareness, from a passive victim to an active subject. Her character is the “crazy” woman who shows uncomfortable truths. The deliberate staging of the subordinate role of women becomes a form of Querelle. On the one hand Franca Rame denounces violence and male authoritarianism, on the other hand she proposes the deconstruction and reconstruction of female identities.
Bibliografia
Arcidiacono, C. (1994). Identità femminile e psicoanalisi: da donna a donna: alla ricerca del senso di sé. Roma: FrancoAngeli.
Bachtin, M. (1989). Teoría y estética de la novela. Madrid: Taurus.
Bachtin, M. (2000). Yo tambien soy. Fragmentos sobre el otro. Madrid: Taurus.
Barthes, R. (1981). Lezione. Il punto sulla semiotica letteraria. Torino: Einaudi.
Barthes, R. (2014). Frammenti di un discorso amoroso. Torino: Einaudi.
Bourdieu, P. (1998). La Domination masculine. Paris: Éditions du Seuil.
Cerrato, D. (Ed.). (2016). Franca pensaci tu. Studi critici su Franca Rame. Roma: Aracne.
Cixous, E. (1975). Le Rire de la Méduse. Paris: L'Arc; edizione spagnola (1995) La risa de la medusa. Barcelona: Anthropos.
Clark, K., Holquist, M. (1999). La arquitectónica de la responsabilidad. Revista Folios, 10, 77-89.
D’Arcangeli, L. (2009). I personaggi femminili nel teatro di Dario Fo e Franca Rame. Firenze: Franco Cesati Editore.
D’Arcangeli, L. (2015). Marginalizzate dalla tecnologia: i personaggi femminili di Franca Rame alle prese con elettrodomestici e gadget. In Locas. Escritoras y personajes femeninos cuestionando las normas (pp. 212-213). Sevilla: ArCiBel editores.
Irigaray, L. (2009). Este sexo que no es uno. Madrid: Akal.
Jordan, I. (1999). Análisis pragmalingüístico del diálogo literario. Hispania, vol. 82, n. 2, 213-219.
Kelly, J. (1982). Early Feminist Theory and the “Querelle des Femmes”. Signs, vol. 8, n. 1, 4-28.
Lévi-Strauss, C. (2008). Tristi tropici. Milano: Il Saggiatore.
Lyotard, J.F. (1990). La condición postmoderna: informe sobre el saber. México: Cátedra.
Marfoglia, A. (2014). “Una donna sola”. Franca Rame e il linguaggio come strumento di sottomissione ed emancipazione. Palinsesti, 4, 53-67.
Mizzau, M. (1988). Eco e "arciso: parole e silenzi nel conflitto uomo-donna. Torino: Bollati Boringhieri.
Pasolini, P.P. (2015). Poesia in forma di rosa. Milano: Garzanti.
Rame, F., Fo, D. (1989). Venticinque monologhi per una donna. Torino: Einaudi.
Rivera Garretas, M. (1996). La querella de las mujeres: una interpretación desde la diferencia sexual. Política y Cultura, 6, 25-39.
Scott, W.J. (2000). La querelle de las mujeres de finales del siglo XX. "ew left review, 3, 97-116.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).