Słowa kluczowe
Catalan women writers
hybrid identities
discourses of migration
resignification
AntConc
Jak cytować
Abstrakt
The objective of this article consists in analysing how and to what extent “the psychic life of power” (Butler, 2001) and the “synchronicity of the non-synchronic” (Cros, 2002) organise discourse practices of the hybrid identity (Sabaté, 2014) encoded in Najat El Hachmi’s La hija extranjera (2015), a novel written from a marked transcultural and feminist perspective. The protagonist and narrator in first person, a young Catalan woman of Moroccan origin (“the foreign daughter” of the title), is torn between contradictory ideologies, hopes and desires. She is suspended between the Spanish and the Moroccan cultures, between submission and rebellion. Likewise, we will see how the narrator reveals the great political potential of literature that lies in “resignification” (Butler, 2002).
Bibliografia
Arendt, H. (2004). La tradición oculta. Buenos Aires: Paidós.
Broch, À. (1980). Literatura catalana dels anys setanta. Barcelona: Edicions 62.
Buckley, R. (1996). La doble transición. Política y literatura en la España de los años setenta. Madrid: Siglo XXI Ed.
Butler, J. (2001). Mecanismos psíquicos del poder: teorías sobre la sujeción. Madrid: Cátedra.
Butler, J. (2002). Cuerpos que importan: sobre los límites materiales y discursivos del sexo. Buenos Aires: Paidós.
Codina Solà, N. (2018). Verflochtene Welten: Transkulturalität in den Werken von Najat El Hachmi, Pius Alibek, Emine Sevgi Özdamar und Feridun Zaimoğlu. Würzbur: Königshausen & Neumann.
Crameri, K. (2014). Hybridity and Catalonia Linguistic Borders: the Case of Najat El Hachmi. En F. Sabaté (ed.), Hybrid Identities (271-295). Bern: Peter Lang.
Cros, E. (2002). El sujeto cultural: sociocrítica y psicoanálisis. Montpellier: CERS.
Dupláa, C. (1996). La voz testimonial en Montserrat Roig. Barcelona: Icaria.
El Hachmi, N. (2004). Jo també sóc catalana. Barcelona: Edicions 62.
El Hachmi, N. (2010). El último patriarca. Barcelona: Planeta (versión original: 2008, L’últim patriarca, Barcelona: Planeta).
El Hachmi, N. (2015). La hija extranjera. Barcelona: Planeta (versión original: 2015, La filla estrangera, Barcelona: Planeta).
El Hachmi, N. (2018). Madre de leche y miel. Barcelona: Planeta (versión original: 2018, Mare de llet i mel, Barcelona: Planeta).
El Hachmi, N. (2019). Siempre han hablado por nosotras. Feminismo e identidad. Un manifiesto valiente y necesario. Barcelona: Destino (versión original: 2019, Sempre han parlat per nosaltres, Barcelona: Planeta).
Gregori, A. (2017). Konstrukcja nietypowej autorki we współczesnej Katalonii: Najat El Hachmi w świetle swoich utworów i projekcji medialnej. En M. Loba, B. Łuczak, A. Gregori (red.), „Literatury mniejsze” Europy romańskiej 3. Pośród literatur świata (153-179). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Irigaray, L. (2009). Ese sexo que no es uno. Madrid: Akal.
Lauretis, T. de (2000). Diferencias. Etapas de un camino a través del feminismo. Madrid: Ed. horas y HORAS.
Maul, C.A. (2017). Grenzgängerinnen schreiben Transdifferenz: Terézia Mora, Marie NDiaye, Najat El Hachmi, Ornela Vorpsi. Berlin: Kulturverlag Kadmos Berlin.
Moszczyńska-Dürst, K. (2017). De las intimidades congeladas a los marcos de guerra: amor, identidad y transición en las novelistas españolas. Sevilla: Padilla Libros.
Riera, C. (1980). Palabra de mujer. Barcelona: Laia (versión original: 1975, Te deix, amor, la mar com a penyora, Barcelona).
Roig, M. (1980). Ramona, adiós. Barcelona: Argas Vergara (versión original: 1972, Ramona, adéu!, Barcelona: Educaula62).
Sabaté, F. (ed.) (2014). Hybrid Identities. Bern: Peter Lang.
Varikas, E. (2017). Las escorias del mundo. Figuras del paria. Xalapa: Veracruz, Universidad Veracruzana.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).