Abstrakt
In view of the difficulties encountered by certain European attempts to guarantee the quality of the public service of justice in the different European States, the question of the language in which law is expressed naturally arises. This contribution is part of the jurilinguistic studies and aims to demonstrate the linguistic peculiarities of the judgments of the French Cour de Cassation [Court of Cassation] and the Romanian Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie [High Court of Cassation and Justice]. As a first step, particular attention should be paid to the form of the judgments which leads to the more general reflection: would harmonization of the drafting techniques of legal texts have the virtue of removing the obstacles preventing legal communication within of the European Union? In a second step, it will be a question of showing the main linguistic characteristics of the judgments made. The studied corpus contains judgments from the Cour de Cassation and the Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie.
Bibliografia
Consiliul Consultativ al Judecătorilor Europeni. Avizul nr. 11 (2008) al Consiliului Consultativ al Judecătorilor Europeni (CCJE) în atenția Comitetului de Miniștri al Consiliului Europei privind calitatea hotărârilor judecătorești. Retrouvé sur : https://www.csm1909.ro/306/3920/Avizul-nr.-11-(2008)-al-Consiliului-Consultativ-al-Judec%C4%83torilor-Europeni-(CCJE)-%C3%AEn-aten%C5%A3ia-Comitetului-de-Mini%C5%9Ftri-al-Consiliului-Europei-privindcalitatea-hot%C4%83r%C3%A2rilor-judec%C4%83tore%C5%9Fti- (10.11.2019).
Cornu, G. (1990). Linguistique juridique. Paris : Montchrestien.
Cour de cassation, site officiel : https://www.courdecassation.fr/ (12.11.2019).
Derrida, J. (1994). Force de loi. Paris : Éditions Galilée.
Ducrot, O. (1984). Le dire et le dit. Paris : Minuit.
Gémar, J.-C. (1990). Les fondements du langage du droit comme langue de spécialité. Du sens et de la forme du texte juridique. In Revue générale de droit. 21 (4), p. 719.
Gémar, J.-C. (2002). Traduire le texte pragmatique. Texte juridique, culture et traduction. In Cahiers de l’ILCEA. 3, pp. 11-38.
Gémar, J.-C. (2005). De la traduction (juridique) à la Jurislinguistique. Fonctions proactives du traductologue. In Meta : journal des traducteurs. Vol. 50, no. 4, p. 2.
George, I. (1936). Stilul hotărârilor judecătorești. In Pandectele romane. București : Monitorul Oficial și Imprimeriile Statului, pp. 116-117.
Grzmil-Tylutki, H. (2016). Initiation à la linguistique textuelle. Kraków : Biblioteka Jagiellońska, pp. 15-58.
Înalta Curte de Casație și Justiție a României. Jurisprudență. Retrouvé sur : https://www.scj.ro/1258/Jurisprudenta (15.11.2019).
Irimia, D. (1999). Introducere în stilistică. Iași : Polirom.
Jestaz Ph. (1991). Le langage et la force contraignante du droit. In L. Ingber & P. Vassart (ed.). Le langage du droit. Bruxelles : Editions Némésis, pp. 56-67.
Laronde-Clérac, C., de Luget, A. (2019). Méthodologie des exercices juridiques. Droit privé, droit public, histoire du droit. Coll. Cours : Montchrestien.
Le Bonniec, H., Hellegouarc’h, J. (1992). Tacite, Histories, L. IV et V. Paris : Les Belles Lettres.
Mastacan, S. (2004). Discursul implicit al dreptului. Iași : Junimea.
Parlamentul României. Legea nr. 24 din 27 martie 2000 (republicată). Retrouvé sur : http://legislatie.just.ro/Public/DetaliiDocument/21698 (10.11.2019).
Parlamentul României. Legea nr. 304/28.06.2004. Retrouvé sur : http://legislatie.just.ro/Public/DetaliiDocument/53087 (10.11.2019).
Parlamentul României. Noul cod de procedură penală, 2010. Retrouvé sur : https://legestart.ro/codul-de-procedura-penala-actualizat/ (28.10.2019).
Robin, C. (2001). La langue de la Cour de cassation. In RRJ. Vol. 1, no. 2, p. 517.
Sobieszewska, M. (2017). Connecteurs argumentatifs : attendu que… dans les motifs de la décision de justice. In Acta Philologica. No. 50, pp. 117-126.
Sobieszewska, M. (2019). Clarté et précision du discours juridique : procédés référentiels dans les arrêts de la Cour de cassation. Lublin : Wydawnictwo UMCS.
Sourioux, J.-L. (2010). Pour une fondation langagière du droit. In Lettre de la mission de recherche Droit et Justice. Printemps-été, no. 34, p. 9.
Sourioux, J.-L. & Lerat, P. (1975). Le langage du droit. Paris : PUF.
Voicu, M. (2014). Stilul și calitatea hotărârilor judecătorești și arbitrale. Privire comparată. In Arbitrajul comercial în România. 1, pp. 36-52.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).