Abstrakt
The best-known comedy written by Eighteenth-century minor dramatic author Fagan, The Pupille (1734), is to be understood against the background of the matrimonial law of the French Ancien Regime. The royal law article called « rapt de séduction », which inspired much of the contemporary literary production, gives full authority to parents or guardians, as opposed to the Catholic doctrine privileging free consent of parties. La Pupille plays a particular role in this context because the comedy does not ridicule either parents or guardians, and works out a marriage against their will; on the contrary, Fagan’s guardian is most comprehensive and will therefore prepare the final surprise.Bibliografia
Fagan, B.-C. (1760). Théâtre de M. Fagan, et autres oeuvres du mesme auteur, t. 4, C. Pesselier (éd.), Paris : N.B. Duchesne.
Fagan, B.-C. (1972). La Pupille. Dans Théâtre du XVIIIe siècle, t. 1 (pp. 989-1014). Paris : Gallimard.
Fagan, B.-C. (2010). Le Philosophe marié, ou Le Mari honteux de l’être, G. Vickermann-Ribémont (éd.), Genève : Droz.
Molière (2010). OEuvres complètes, t. 1, G.B. Forestier (éd.), Paris : Gallimard.
Christian, B. (2002). Droit et littérature sous l‘Ancien régime. Le jeu de la valeur et de la loi. Paris : Honoré Champion.
Clerc, A. (1933). Barthélemy-Christophe Fagan, auteur comique 1702-1755. Contribution à l‘histoire de la comédie en France au XVIIIe siècle. Paris : E. de Boccard.
Couvelaire, J.-F. (1985). Les Thèmes du mariage forcé et du mariage contrarié dans le théâtre de Molière. J. Truchet (éd.), Thématique de Molière. Six études d‘un inventaire des thèmes de son théâtre (p. 117-151). Paris : Sedes.
Duguit, L. (1886). Étude historique sur le rapt de séduction. Paris : Larose & Forcel.
Garnot, B. (2008). On n‘est point pendu pour être amoureux... La liberté amoureuse au XVIIIe siècle. Paris : Belin.
Gaudemet, J. (1987). Le mariage en Occident. Les moeurs et le droit. Paris : Cerf.
Haase-Dubosc, D. (1999). Ravie et enlevée. De l‘enlèvement des femmes comme stratégie matrimoniale au XVII e siècle. Paris : Albin Michel.
Lagrave, H. (1972). Le Théâtre et le Public à Paris de 1715 à 1750. Paris : Klincksieck.
Lancaster, H.C. (1951). The Comédie Française 1701-1774. Plays, actors, spectators, finances. Transactions of the American Philosophical Society, new series 41, 593-849.
Spielmann, G. (2000). Le mariage classique, des apories du droit au questionnement comique. Littératures classiques, 40, 223-257.
Vickermann-Ribémont, G. (2007). Das Publikum als Richter – sensibilité als Kategorie antiautoritärer Verhaltensumdeutung im Umfeld Marivaux. Dans H. Thoma & K. van der Meer (éds.), Epochale Psycheme und Menschenwissen. Von Montaigne bis Houellebecq (pp. 57-73). Würzburg: Königshausen & Neumann.
Vickermann-Ribémont, G. (2010). Ordre du discours et littérarité au premier XVIIIe siècle – l‘exemple du rapt de séduction. Dans A. Dominguez, S. Hubier, P. Chardin, & D. Souiller (éd.), études culturelles, anthropologie culturelle et comparatisme, Actes du XXXV e Congrès de la SFLGC, Dijon, 3 – 5 septembre 2008. II (pp. 163-173). Dijon: EUD.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).