Abstrakt
The paper aims to discuss the means of expressing and inferring emotions using as an example the lexical and iconic layers of the blogosphere of the French Outraged movement. The analysis is based on a corpus of content taken from a dozen blogs written in France between 2010 and 2013. In the course of the analysis based on theoretical assumptions of modern discourse and argumentation analysis, the author concludes that the expression of outrage in the texts under investigation is a kind of emotional form which the active co-authors of the blogs actualize in their own manner and by doing so they create not so much pathos but rather ethos – both individual and communal, based on a system of shared values and beliefs. On the other hand, argumentation through emotions usually takes place indirectly, mostly by means of axiologically charged subjectification of discourse.Bibliografia
AMINZADE, R., MCADAM, D. (2001): “Émotions and contentious politics”. In : R. Aminzade et al., Silence and Voice in the Study of Contentious Politics. New York : Cambridge University Press, 14-50.
AMOSSY, R. (dir.) (1999): Images de soi dans le discours. La construction de l’ethos. Paris : Delachaux et Niestlé.
AMOSSY, R. (2006): L’argumentation dans le discours. Paris : Armand Colin.
AUBERT, A. (2009): « Le paradoxe du journalisme participatif ». ENS Cachan. Terrains & travaux, 15.
CAPT V. et al. (2011): « La figure de l’étranger dans les discours d’un parti politique suisse nationaliste : modes de désignation, traits stéréotypiques et émotions visées ». Revue Interdisciplinaire “Textes & contextes”, 5. [En ligne] http://revuesshs.u-bourgogne.fr/textes& contextes/document.php?id=1242 ISSN 1961-991X
CEFAI D., PASQUIER, D., Le Sens public. [En ligne] http://www.u-picardie.fr/labo/curapp/Publications/PUFIntro_sens_du_public.pdf
CIGADA, S. (2008): Les Émotions dans le discours de la construction européenne. Milan : Universita Cattolica del Sacro Cuore.
CHARAUDEAU, P. (2000): « Une problématisation discursive de l’émotion, à propos des effets de pathémisation à la télévision ». In : C. Plantin et al. (dir.), Les Émotions dans les interactions. Lyon : ARCI – PUL.
CHARAUDEAU, P. (2007): « De l’argumentation entre les visées d’influence de la situation de communication ». In : C. Boix (dir.), Argumentation, manipulation, persuasion. Paris : L’Harmattan, 13-35.
DAMASIO, A. (2006): L’erreur de Descartes. La raison des émotions. Paris : Odile Jacob.
DANBLON, E. (2001): « La rationalité du discours épidictique ». In : M. Dominicy et F. Madeleine (dir.), La mise en scène des valeurs. La rhétorique de l’éloge et du blâme. Lausanne : Delachaux et Niestlé.
DUPERRE, M. (2008): « La rationalité des émotions dans les processus de mobilisation collective ». Service social, 54, 67-81. [En ligne] URI : http://id.erudit.org/iderudit/ 018344ar
KERBRAT-ORECCHIONI, C. (1994): « Rhétorique et pragmatique : les figures revisitées ». Langue française, 101, 57-71.
KERBRAT-ORECCHIONI, C. (2000): « Quelle place pour les émotions dans la linguistique du XXe siècle ? Remarques et aperçus ». In : Ch. Plantin et al. (dir.), Les émotions dans les interactions. Lyon : PUL, 33-74.
MAYAFFRE, D. (2003): « Dire son identité politique ». Cahier de la Méditerranée, 66. [En ligne] http://cdlm.revues.org/document119.html
MICHELI, R. (2007): « Stratégie de crédibilisation de soi dans le discours parlementaire ». A contrari, 5, 67-84.
MONNOYER-SMITH, L. (2011): « La participation en ligne, révélateur d’une évolution des pratiques politiques ? ». Participations, 1, 156-185.
MORIN, D. (2003): Émile Durkheim et Marcel Mauss. Étude d’épistémologie historique sur l’émergence de la tradition de recherche des sciences contemporaines, O. Clain (dir, de thèse), Université Laval. [En ligne] http://theses.ulaval.ca/archimede/fichiers/21210/ 21210.html
PENE, S (2007): « Bloguer la politique ». Communication et langages, 151, 73-89.
PLANTIN, CH. et al. (dir.) (2000): Les émotions dans les interactions. Lyon : ARCI – PUL, 329.
PLANTIN, CH. (2011): Les bonnes raisons des émotions, Principes et méthode pour l’étude du discours émotionné. Berne : Peter Lang.
PLANTIN, CH. (2012): « Les séquences discursives émotionnées : Définition et application à des données tirées de la base CLAPI ». SHS Web of Conferences, Vol. 1, 629-642. [En ligne] http://www.umr8547.ens.fr/IMG/file/ANR%20Emphiline/Christian%20Plantin%20Article.pdf
ROBRIEUX, J.-J. (1993): Eléments de rhétorique et d’argumentation. Paris : Dunod.
VAN DIJK, T. (2006): « Politique, Idéologie et Discours ». Semen, 21, [En ligne] http://semen.revues.org/document1970.html
WIERZBICKA, A., JAMROZIK, E. (1988): « L’amour, la colère, la joie, l’ennui. La sémantique des émotions dans une perspective transculturelle ». Langages, 89, 97-107.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).