Słowa kluczowe
aging
autofiction
metafiction
Latin American narrative
Uruguayan narrative
Jak cytować
Abstrakt
In La novela luminosa (2005), the last great narrative project of Uruguayan Mario Levrero, an ambivalent relationship with the space of the everyday is exposed. Everyday life appears, in the first place, as a disturbing dimension that reminds the protagonist of his finitude, that is, his precarious state, both economically and in terms of physical-psychic health. Secondly, however, it is these same unstable conditions of the everyday that also stimulate the feeling of ‘heroic’ resistance exhibited by the protagonist of the autofictional text. La novela luminosa thus pays an ambiguous homage – of acceptance and rejection at the same time – to a daily routine to which its author, on the threshold of old age and close to death, ends up clinging, in spite of everything and until the end, in order to leave testimony of his life as an author by means of a writing that ironizes his own status as a fragmented work.
Bibliografia
Améry, J. (2001 [1968]). Revuelta y resignación. Acerca del envejecer. Trad. M. Siguan Boehmer & E. Aznar Anglés. Valencia: Pre-Textos.
Bauman, Z. (1992). Mortality, Immortality, and Other Life Strategies. Cambridge: Polity Press.
de Beauvoir, S. (1996 [1970]). The Coming of Age. Trad. P. O’Brian. New York: Norton.
Becker, E. (1973). The Denial of Death. New York: The Free Press.
Bello Rodríguez, C. (2014). Libertinaje y desborde: el exilio interior de Mario Levrero. Anales de Literatura Hispanoamericana, 43, 87- 100. DOI: https://doi.org/10.5209/rev_ALHI.2014.v43.47169
Bobbio, N. (1999). Vom Alter. De senectute. Trad. A. Kopetzki. München-Zürich: Piper.
Chejfec, S. (2013). Lápices y angustias. In E. de Rosso (comp.). La máquina de pensar en Mario. Ensayos sobre la obra de Levrero (pp. 191-200). Buenos Aires: Eterna Cadencia.
Elias, N. (1989 [1982]). La soledad de los moribundos. Trad. C. Martín. México: FCE.
Gandolfo, E.E. (comp.) (2013). Un silencio menos. Conversaciones con Mario Levrero. Buenos Aires: Mansalva.
Hamvas, B. (2008 [1948]). Die Melancholie der Spätwerke. Trad. A. Doma. Berlin: Matthes & Seitz.
Inzaurralde, G. (2012). Apuntes sobre La novela luminosa de Mario Levrero. Revista Iberoamericana, LXXVIII, 241, 1043-1065. DOI: https://doi.org/10.5195/reviberoamer.2012.6988
Klein, P. (2018). La escritura del dolor en los diarios de Mario Levrero: protocolos y reglas de vida y de escritura. In La escritura del dolor en América Latina. https://hal.science/hal-02501709/document.
Kovadloff, S. (2022). La aventura de pensar. Ensayos elegidos. Buenos Aires: Emecé.
Laddaga, R. (2013). Un autor visita su casa. Sobre La novela luminosa. In E. de Rosso (comp.), La máquina de pensar en Mario. Ensayos sobre la obra de Levrero (pp. 223-235). Buenos Aires: Eterna Cadencia.
Levrero, M. (2016). La novela luminosa. Barcelona: Penguin Random House.
Libertella, M. (2018). Un perfil de Mario Levrero. El proyecto de escribir. Revista de la Universidad de México, diciembre, 18-25. https://www.revistadelauniversidad.mx/download/e9a-68db3-9c8e-4aaf-88cd-c6e4527b69e4?filename=un-perfil-de-mario-levrero.
Marquard, O. (2002). Am Ende, nicht am Ziel. In T. Steinfeld (éds), “Einmal und nicht mehr”. Schriftsteller über das Alter (pp. 50-55). München: DTV.
Martín Santamaría, E. (2019). Mario Levrero y la escritura como forma de resistencia. Les Ateliers du SAL, 15, 102-111. https://lesateliersdusal.files.wordpress.com/2020/05/martc3adnv8.pdf.
Núñez, M. (2011). Ejercicios de perspectiva del yo y discurso autoficcional en la literatura uruguaya a partir de Mario Levrero. Revista de la Biblioteca Nacional, 4/5, 300-314. http://bibliotecadigital.bibna.gub.uy:8080/jspui/handle/123456789/33596.
Rivadeneira, B. (2020). La escritura como dispositivo terapéutico y forma de vida: Poética y lugar de autor en el escritor uruguayo Mario Levrero. Orbis Tertius, XXV, 32. https://www.memoria.fahce.unlp.edu.ar/art_revistas/pr.12297/pr.12297.pdf. DOI: https://doi.org/10.24215/18517811e164
Rocca, P. (2015). Dificultades de lo actual. Un panorama de la literatura uruguaya cercana. Revista Casa de las Américas, 281, octubre-diciembre, 24-39.
de Rosso, E. (comp.) (2013). La máquina de pensar en Mario. Ensayos sobre la obra de Levrero. Buenos Aires: Eterna Cadencia.
Said, E.W. (2009). Sobre el estilo tardío. Música y literatura a contracorriente. Trad. R. Falcó Miramontes. Barcelona: Debate.
Silva Olazábal, P. (2017). Conversaciones con Mario Levrero. Valencia: Contrabando.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Amán Rosales Rodríguez
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).