Abstrakt
The term of rhetoric has known several senses since its foundation as techne of persuasion by Aristote. This paper presents the historical reasons of limitation of the first rhetorical project into the scholar treaties in 17th-19th centuries. The next question is to explain the revival of rhetorical tradition with Chaim Perelman Olbrechts-Tyteca Traité de l'argumentation focused on the theory of argumentation and the French "nouvelle critique" focused on linguistics and stylistics. The key-term for both linguistic and philosophic approach of new rhetoric is a figure of speech. The author tries to find out if the modem reunified vision of rhetoric is possible and suitable.Bibliografia
Cassin B. (1990), Bonnes et mauvaises rhétoriques : de Platon à Perelman, in : M. Meyer, A. Lempereur, Figures et conflits rhétoriques. Bruxelles : Editions de l’Université de Bruxelles.
Declercq G. (1992), L 'art d 'argumenten Structures rhétoriques et littéraires, Editions universitaires.
Genette G. (1972), Figures III. Paris : Le Seuil.
Gille M.A., Whedbee K. (2000), Retoryka in : T.A. van Dijk, Dyskurs ja ko struktura i proces, przekład G. Grochowski. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN.
Groupe mu (J. Dubois, F. Edeline, J.-M. Klinkenberg, P. Miguet, F. Pire, H. Trinon) (1982), Rhétorique generale. Paris : Editions du Seuil.
Klinkenberg J.-M. (1990), Rhétorique de ¡'argumentation et rhétorique des fugures, in : M. Meyer, A. Lempereur, Figures et conflits rhétoriques. Bruxelles : Editions de l’Université de Bruxelles.
Lempereur A. (1990), Les restriction des deux néo-rhétoriques, in : M. Meyer, A. Lempereur, Figures et conflist rhétoriques. Bruxelles : Editions de l’Université de Bruxelles.
Meyer M. (1999), l 'Histoire de la rhétorique des Grecs à nos jours. Librairie generale Franęaise.
Perelman Ch., Olbrechts-Tyteca L. (2000), Traitré de I 'argumentation. La nouvelle rhétorique. Bruxelles : Editions de l’Université de Bruxelles.
Quintili e n (1975-1980), De I'institution oratoire, 7 vol. Paris.
Reboul O. (1990), Rhétorique et diallectique chez Aristote, « Argumentation », vol. 4, nr 1.
Reboul O. (2001), Introduction à la rhétorique. Paris : PUF.
Ricoeur P. (1975), La métaphore vive. Paris : Editions du Seuil
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).